Verzameld werk. Deel 3

Naderende lente.

Als een begeerte, die maar brandt en brandt

om de voldoening, die steeds stelt te leur,
zoo ligt er iets in 't afgewinterd land,
in 't sombre van zijn donkre kleur.

Het is, alsof daar vér een wondre geur

gesponnen wordt van oost- naar westerkant,
en in het zuiden door een wolkenscheur
een lichtvaan hangt met schitterenden rand.

Daar worstelt iets om vrijheid in dit oord:

die donkre grond vecht - als om het bestaan -
onzichtbaar om een' wondervollen bloei;

daar wil iets breken uit, dat is ontstaan,
- wars sneeuw- en ijsgeweld, wars stormgeloei -
doch nog niet kan, door overmacht gesmoord.