Verzameld werk. Deel 1

[p. 311]

Polka Jeanne

Als poppen komen, komen ze niet alleen.
Ook in de buurt zijn meerdere uitgestapt.
Vanwaar ze kwamen, wie ze bracht hierheen,
bleef een geheim en werd mij nooit verklapt.

Gelukkig was ik met haar lange lokken
en Jeanne bleef lief, al werd ik soms nerveus.
Ik heb haar wel eens aan haar pruik getrokken,
maar dat was plagend amoureus.

Had buurman's kind maar nooit geroepen:
mijn nieuwe pop heeft polka-haar, dat is nu mode!
Ik hield op met snoepen
en meende nog: 't is of ik mij vergis.

't Was gruwlijk waar. Ik stond mij al te schamen
om mijn Jeanne met haar ouderwets lang haar.
Hier hielpen geen schreien of lieve poppennamen,
hier hielp alleen de schaar!

Ik ging naar huis, keek Jeanne verwijtend aan
en toen heb ik haar haar te kort gedaan.
Maar zo heeft Moeder 't nooit verstaan.