Verzameld werk. Deel 1

[p. 309]

Arnoldine

Arnoldine, ik moet piano spelen!
Arnoldine, ik heb geen tijd.
Hoor je mijn vlijt?
Of wil jij je soms voor mij vervelen?
Heb ik mij toch in jou misrekend?
Kom je niet voor me op?
Mijn vingers zijn zo moe getekend
op de toetsen. Voor jouw poppekop
heb ik niets meer in mijn handen.
Strelen kan ik je niet meer
na die duizend vingerstanden
heen en weer, op en neer.
Do, re, mi, fa, sol, la, sine...
Arnoldine, kom maar tegen mijn wang!
De poes kijkt naar de vogeltjes en ik

word weer bang.

Je weet, dat kan ik niet goed zien,
Arnoldine!

Arnoldine!!

Arnoldine!!!