Verzameld werk. Deel 1

[p. 231]

Ongeniale muziek

Tussen al die stemmen en golven alleen
sta ik en wenk met mijn oren: neen.
Er wordt geen muziek van waarde
meer geboren.
Ik voel mij maar te eenzaam op aarde
tussen mijn oren
en treur met hun schelpen mee mijn spijt
om zulke ongenialiteit:
dat zij die zoveel muzieken maken,
niet eens meer de bolster der ziel kunnen raken!
Waarom is thans al die innigheid heen
en muziek nog maar spel met gekleurde steen?