Verzameld werk. Deel 1

[p. 187]

In een gerust bezinnen

Hiernamaals is er geen weer,
geen wolken en geen zonneschijn
en nergens het verkeer
van een onzeker zijn.

Er is geen goede morgen,
want waar is er de nacht?
Ik hoef voor niets meer te borgen,
voor niemand, die nog op mij wacht.

In een gerust bezinnen,
ik treur zelfs niet om het Rood,
ben ik voor eeuwig binnen,
nu me ook het bloed is dood.

Het zwart is er verloren
en 't wit staat in zijn Niet.
Ik zal aan Iets behoren,
dat niemand in mij ziet.