Verzameld werk. Deel 1

[p. 183]

Ergens

De slinger van de klok wiegt tikkend voort.
't Is nu half vier en 't zal wel later worden.
Maar ééns wordt na een laatste tik,
- het leek al of het tikken daar verdorde -
door mij geen verder tikken meer gehoord,
want ik begin mijn laatste ogenblik.

Wat zal dat stil en vreemd zijn en wat dan?
Mijn ogen zijn weg en niets is meer gekleurd.
Mijn neus staat niet meer op de mond van mijn man.
Wat is er, als ik niet meer dichten kan,
met mijn interessante benen gebeurd?

Ergens ben ik nog wel en ook nog iets.
't Is of nog lippen dit in een lucht beweren,
maar als ik mijn zijn daar wil confronteren
met mijn nieuw spel, acteer ik er met Niets.