Verzameld werk. Deel 1

(1976)–Pierre Kemp– rechtenstatus



[pagina 184]
Geweigerde dodendans Al vele dagen weiger ik dit te schrijven: een mannelijk geraamte aan de rand van een bos overvalt een vrouw, en nu zit het tussen haar dijen en met de éne hand streelt hij haar en met de andere houdt hij haar. Zij is een echte vrouw, zij wil een laatste sensatie, haar tegenweer is in een schijn van sterkte zwak. Zij neemt hem als haar heer en houdt zich onder zijn uiterste spanning stil en strak. Met een geruis als dorre blaren voltrekt het geraamte zijn wil. Maar dat is niet de klank van haar haren of van haar geveinsde gil. Dat is de muziek van het overledene, die verijlt als de rauwe genoot voor de witheid der aangebedene verstilt aan haar verfronselde schoot. Zo heeft zij hem ook genomen, als restant van een eens begeerde man. Zo zal zij het kind laten komen, als dat nog komen kan, want zij wil hem straks laten vaderen met een kind op zijn knoken schoot, om hem ironisch te kunnen benaderen en te vragen: ben jij nu de Dood?!