Wilde Mond
De contouren van je mond lijken zoo wild vanavond.
Nog smeult in mij de betoovering na van de kruidige graan- en klaprozenreuken, waar de trein me door voerde.
Ik zou dus ook zonder je belovende lippen niet aarzelen.
Nu ze zoo naar mijn mond staan, is dit een aantrekkelijkheid te meer, om niet te verzaken.
Alleen martel me niet nu. De hitte maakt de trek toch al niet grooter. Ik wil je ook niet naderen met een begeerte, waar geen nobel koper in klinkt.