Limburgensia

159. F. Schleiden. Der Brand va Bellent. Maastricht, Gebrs. van Aelst, (1926) 28 blz.)

Een werkje met verschillende kwaliteiten. Men kan het een litterair monumentje noemen, voor de eenige jaren geleden ter ziele gegane Vijlener Boschgemeenschap. Inderdaad heeft het onderwerp van dit tooneelspel betrekking op de Villener Naoters, die men met geld en een wat willekeurige interpretatie van wet en verordening - en dat in dagen waarin men den mond zoo vol had van de gemeenschap! - uit het tijdelijke verwijderde. Men kan er ook in zien de geslaagde poging om een dramatisch gegeven in dialect, nog wel

[p. 137]

in een dorpstaal te behandelen. Als zoodanig heeft Schleiden dan baanbrekend werk verricht. Voor hem zou niemand het aangedurfd hebben het ‘plat’ te bezigen voor spel of een verhaal van zoo hoogen ernst. We hebben te doen met op eenige historie berustend dorpsdrama van ruim tweehonderd jaren geleden. Het gaat om brandstichting op de hoeve Bellent, waarvoor bijna een onschuldige met zijn leven had geboet. Schleiden wist er een echt volksch tooneelspel van te maken, met waarlijk pakkende gedeelten. Het door hem gebezigde ‘Villener plat’ is overigens geen gemakkelijke streektaal, ze staat al vrij ver van het z.g. hoog-Hollandsch af.