Limburgensia

90. P. Haimon, Jonkheid. 's Grav., Thijmfonds, (1939). (263 blz.)

Een wel wonderlijk boek. Een roman spelende in

[p. 81]

Zuid-Limburg, met als hoofdfiguren jonge menschen die wel blijk geven van de Limburgsche mentaliteit doch die niettemin onwezenlijk aandoen. Er treft ons iets naïefs in hun karakter, dat ze van een andere wereld doet lijken. Van de samenleving, waarin de auteur ons binnenleidt, kan men hetzelfde zeggen. Ze heeft Limburgsche karaktertrekken, doch kenmerkt zich meteen ook weer door iets fictiefs. Dit wordt veroorzaakt door het gefantaseerde folkloristische element in dit verhaal. De wedstrijd voor spelers op de blokfluit vormt eigenlijk de basis van het geheel en deze kennen we in de Limburgsche volksgebruiken niet. Afgezien van eenige slordigheden in den stijl, is deze prijskamp wel suggestief beschreven. Met veel kleur en kijk op het karakteristieke schilderde Paul Haimon ook ons Zuidelijke heuvellandschap. ‘Jonkheid’ kan men zeker tot de typische Limburgensia rekenen, doch niet-kenners der streek dienen het, als studiemateriaal, met reserve te betrachten.