91. Nor Heerkens, De paardenjongen van Gang 3. Helmond. (1941). 142 blz.

Weer een jongensboek dat speelt in Limburg, een verhaal uit het mijnwerkersleven. De auteur heeft zijn onderwerp, het leven in de mijn, de uiterlijke levensomstandigheden van een industriegebied, e.d. wel bestudeerd, maar toch valt iets terstond op: zonder plaatsen te noemen voelt men dat onze Zuid-Limburgsche mijnstreek wordt bedoeld, doch deze mijnstreek heeft niets Limburgsch meer. Dat is gelukkig niet juist: het inheemsche element moge uit de hoogere sferen van het mijnbedrijf al te zeer zijn

weggedrongen en onder de bemanning der kolenputten maar de helft van het aantal werkers omvatten, zoo karakterloos, vervreemd van eigen bodem is ons kolenbekken toch niet geworden. Het kan zijn, dat de schrijver het milieu onvoldoende kent en het te zeer door een Hollandschen bril ziet. We meenen dit, bij deze korte bespreking van toch tot de heemkunde te rekenen literatuur, te mogen opmerken. Overigens kunnen we met dit verhaal wel instemmen. Het is instructief, zelfs inzake technische kanten van het bedrijf, en voldoende sensationeel om onze jongens te kunnen boeien.