Gedigte

[p. 39]

Muskiete-jag

Jou vabond, wag, ik sal jou krij,
Van jou sal net 'n bloedkol blij

Hier op mij kamermure.

Deur jouw vervloekte gonserij,
Deur jouw gebijt en plagerij

Kon ik nie slaap vir ure.

Mag ik mij voorstel, eer ons skei,
Eer jij die doodslag van mij krij -

Mij naam is van der Merwe.

Muskiet, wees maar nie treurig nie,
Wees ook nie so kieskeurig nie.

Jij moet tog ééndag sterwe.

Verwekker van malaria,
Sing maar jou laaste aria -

Nog één minuut vir grasie.

Al soebat jij nou nòg so lang,
Al sê jij ook: ik is nie bang,

Nooit sien jij weer jou nasie...

Hoe sedig sit hij, O, die kreng!
Sij kinders kan maar kranse breng,

Nóu gaan die vabond sterwe...

Pardoef! Dis mis! Daar gaan hij weer!
Maar dòòd sal hij, sowaar, ik sweer -

Mij naam is van der Merwe!