Huis van Nobi

[p. 79]

[Ik moest allang beter]

Ik moest allang beter
weten dat mijn huis
reeds met verlaten dode
vensters kijkt levenden
pikken glasogen in
want niemand duldt
in zijn nabijheid onbewoonde
kamers vroeger bevolkt
daarom is vernielen van vensters
bezigheid voor levenden
die vroeger niet kennen ik
ouder en langzamer heb geduld
met het dode want ik moet
er nog mee leven in mijzelf
zijn vensters die niet meer zien
uit besloten kamers wacht
u trots te zijn op vandaag
alleen vandaag is niets
dan een schrede tussen
seconden wacht op het uur
van namiddag te middernacht
wekt de klok het leven
opnieuw en voorgoed tot
God.

(4 september 1964)