Huis van Nobi

[p. 76]

[Alleen hetgeen ik niet voorgoed bezit]

Alleen hetgeen ik niet voorgoed bezit
kan mij gestolen worden en daarom
vraag ik aan iedereen die bij mij komt
zoek uit, kies tussen mij en dit

't Zal mij gebeuren dat men mij verlaat
van alles wat ik nimmer nodig had
en mij verrijkt met wat ik niet bezat
totaan de armoe die geen cent meer kost

Tot op de kleding die mijn status dekt,
tot op het hemd alleen geladen met
het naakte lijf, paspoortportret
dat mij een toegang tot de dood verstrekt

Dan, aan de aarde prijsgegeven, kan ik in
de akker van de barre winternacht
mijn huid en haar vergeten en daaraan de kracht
ontlenen voor een nieuw begin

(1 maart 1964)