Huis van Nobi

[p. 75]

Missives

Elke dag schrijven missives
elkaar, buiten ons om
zonder fiat of abandon
afgelegd in de archieven

Geheimen kan men niet meer overbrieven
het alfabet en ons vocabulair
zijn ontoereikend en te ver
van mond en hart om iemand te gerieven

Ik lees en rappeleer, weet niet waarom,
weet niet van leven, weet niet waar ik kom.
Leg mij maar af met ongelezen brieven
in ontoegankelijke doodsarchieven

Wanhopig pogen naar het hopeloze,
misschien rust het bevuilde cellulose
binnen de stilte der cartonnen dozen
tot voedingsmedium voor rozen

(9 juli 1963)