Bevrijdingsdag
Ik kan niet knielen bij uw bloed,
niet meer gedenken bij de steen:
doden van Holland en mij, voorgoed
groeien de straten over u heen.
Het kan niet schreien uit de bron.
De ruisende wel is verzand
en haar water komt niet weerom
in de harde palm van dit land.
draven voeten naar brood en slaap,
maar de vreugde is ver en exclaaf.
O, uur dat ik achter liet
op de vijfde dag van Mei,
een vlam verbergt uw gebied
en elk pad daarheen buigt terzij.
Slechts een geur waait over van toen
in het oponthoud van vandaag
bij de witte, bittere bloem
op mijn ledige sarcofaag.
(gepubliceerd in het gezamenlijke tijdschriftnummer ‘Nationale snipperdag’, april 1954).
Auteursrechtelijk beschermd