Huis van Nobi

[p. 23]

Als de doodsengel zingt

Als de doodsengel zingt aan mijn oor,
des nachts als de regen ruist,
zeg ik tevergeefs: 't is het koor
van de wind en de regen om het huis.

Want donker vleugelgesuis
valt als roet op mijn bevende hand
en dit bittere zegel sluit
alles toe met haar zwarte brand.

Tweegezang dat mij beurtlings bedriegt
en bedreigt met een doffer slaap.

Grijze zee en verste kaap
waar geen vis of vogel zich wiegt.