Aenleiding tot de kennisse van het verhevene deel der Nederduitsche sprake. Tweede deel

F.

De Wortel-deelen.

FUIK of FIEK, FOOK of FOK, als mede FYK, in 't Ysl: fluka / II. CL: 2, vento ferri; in Praes: eg fyk / in Praeter: fauk / en volgens dezelve Classis, in Praet: Part: fokenn: Dus ook van gelijke natuer het Ysl: fykür / ningit vehementer; in Praet: fauk. 'T gene in onze Dialect maekt † Fuiken of † Fieken, † Fook, † Gefoken, als by onze II. CL: 2 en 3.

Behalven het Ysl: fluk / tempestas nivosa, is het Wortel-deel van 't Ysl: Praesens met y / en van onzen Infin: met UI of IE, nog overig in ons † Fyk, † Fuik, pulsus, ictus; als ziende zo ik gisse op de voortstooting, gelijk by een kragtigen wind: waer van ons † Fyken, † Fuiken, I. CL: pulsare, pellere, trudere; protrudere, quatere; als mede Zeland: Fieken, I. CL: jacare, jacere; en Fyken, Fikken, Fikkelen, I. CL: ferire, leviter virgis percutere; H-D, ficken / I. CL: prurire, fricare; en A-S, ficol inconstans; onstandvastig als de drift des winds. Dog ons Fuik, f: excipulus, waer in men met list de visschen opvangt, schijnt my afkomstig van 't Latijnsche fucus; gelijk mede ons † Fyken, † Fieken, I. CL: vasthechten, van 't Lat: figere; en Fyk, † Fik, vyg-wratte, A-S fice / ficus morbus, van 't Lat: Ficus.

Het Wortel-deel van 't Praet: Subj: word beantwoord met ons † Fók, propulsus; en Fók, Fókke, f: artemon, dolon, minimum velum ad proram; strekkende, als 't alleenig om hoog is, om 't schip slegts zagtjes door den wind te doen voortschieten, of, zo 't groote zeil met eenen is opgehaelt, om de voortstuwing te bevorderen. By een boertige overdragt noemt men ook den bril op den neus staende een Fók, perspicillum; om 't vooropstaen, zo 't schijnt, terwijl de neus dan tot een voorsteven verstrekt. Van Fók nu komt Fókken, I. CL: olim trudere, velificare, vela dare, & transl: fugere; nunc vadere, ire; en het H-D, fucken / I. CL: mercaturam per mare navibus exercere; waer van het H-D, fucker / M, by ons † Fókker, m: pantopola; en in 't H-D, ein reicher fucker / by ons Een ryke Fókker, magnus negotiator, qui multa possidet. Nog hebben we

[p. 636]

† Fókke, tunica superior; als die door den wind heen en weer-slingert en opwaeit. Dog ons Fokken, Aenfokken, I. CL: accommodare, adaptare, fovere, nutrire; en transl: Paerben fókken, equos educare, nutrire, schijnt my te zijn een verscharpe Dialect van ons Voegen, waer van we by ons Wortel deel VEEG in deze Proeve spreken zullen.