Aenleiding tot de kennisse van het verhevene deel der Nederduitsche sprake. Eerste deel

[p. 79]

^‡Oud-Noords Gedigt van Regner Lodbrog
Waer van gemeld is in onze VI. Redewiss: §. XVI.
Bijlage N^o: II.

Biarki genus carminis	quod	cecinit	Regnerus	Lodbrog.
^aBiarkamal	sem	orte	Ragnar	Lodbrog^b.
Biark-gezang	't welk	zong	Reyner	Lodbrog.

‡ Zie Ol: Wormii Literat: Danica, in 4. pag: 197.

a Biarka was een oud Poët, en vinder van dit soort van Gedigten.

b Deze was Koning der Denen, die dit zijn Uitvaert-gezang in zijne gevankenis maekte, toen de Slangen in stêe van eenen beul zijn ingewand en hert afknaegden in 't jaer 857, zo Ol: Wormius zet; dog Pontanus schijnt in zijne Historia Danica te stellen dat hij A^o: 850, al dood was.

I.

^*Pugnavimus	gladiis.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Haud post	longum tempus,
Hitt var aei	fyrir longu /
Het was niet	(verre zeer) langgeleden,

Cum	in Gotlandia	accessimus
Er	a Gautlande	geinkum
Toen	wij in Gotland	gingen

Ad	Serpentis immensi	necem,
At	Graf-vitins	morde /
Tot	des Grooten Aerd-gravers^c	moord,

* Hoewel we de Nederduitse vertaling getragt hebben woordelijk te nemen, om de min of meer overeenkomst tussen 't Oud-Noords en 't Onze te netter te zien, zo moesten we nogtans, om de waerde van 't gedigt niet te kort te doen, de plaetsschikking daer ze t'eenemael hard en strijdig tegen den aert van onze tael zou geworden zijn, te mets veranderen; in welke gevallen wij Getal-letters boven aen die woorden gestelt hebben, op dat uit de overeenkomst van die de standverwisseling te vinden ware.

c Als bij zinspelinge de Slang verbeeldende.

[p. 80]

Tunc	impetravimus	Thoram:
Da	feinkum vier	Thoru:
Of daer	(vingen verkregen) wij	Thorad^d:

Ex hoc	vocarunt	me	virum,
Dadan	heitu	mig	firdar /
Daer van	heetten zij	mij	eenen man,

Quod	Serpentem	transfodi,
Er	Lingaulum	lagdag /
Als die	den Traegkruiper	doorstak,

Hirsutam braccam	ob	illam	cedem.
Lodbrog	ad	thui	vige^f.
en Ruigbroek^e,	om	dat	strijds beleid.

Cuspide ictum intuli	in	colubrum
Stak^1 eg^2	a	Stordar-lykiu
Ik^2 stak^1	in	den Kronkelworm

Ferro	lucidorum stipendiorum.
Stale	biartra mala.
Het stael	van 't blinkende krijgsloon^g.

d Deze zoude volgens Sax: Grammat: eenes Gottischen Konings Dogter geweest zijn, die bewaert wierd in een Huis, dat van wegen verschiklijke Slangen ontoeganklijk was: en volgens Pontani Hist: Danica pag. 803. wierd deze na hare verlossinge de Vrou van dezen Koning Reyner Lodbrog, uit welke hij sedert vele kinderen kreeg. Zie ook deze Historie in 't breeder bij Ol: Magni Gent: Septentrional: Historie, Breviar: Lib: V. Cap. XVII. Of die Slangen-historie nog een Nae-gons zij van den ouden Fabel-dreun, dan of die tijd waerlijk zulke groote Slangen voedde, heeft de Lezer in zijn keur om te gelooven.

f Moeso-Gotth: Wigan / Bellum gerere, en Angel-Sax: Alamann: en Frankd: Wige / Bellum, praelium, en eertijds bij ons Wych / wyg Praelium, zie Kil: Dict.

e De Zinspeling van Ruigbroek komt hier vrij wat duister voor, ten zij men wete dat hij zig met een ruige grove wollen' krijgsmantel en broek gewapent had tegen de Slangebeten: zie Ol: Magni Gent. Sept: Histor: breviarum Lib: V. Cap: XVII. alwaer nog bij verhaelt word, dat hij, vermits 't een strenge winter was, zijne wollene kleeding sterk met water had overstort, en aen zijn lijf laten bevriezen.

g Namelijk het Zwaerd.

II.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Multum juvenis fui	quando acquisivimus
Helldur^1 var eg ungur^2	er feingum
Zeer^1 jong^2 was ik	toen wij (vingen verkregen)

[p. 81]

Orientem versus	in	Oreonico fretu.
Austur	i	Eirar-sunde.
Het Oostwaert	in	Oresond.

Vulnerum amnes	avidae ferae,
Undarm^a	frekum Varge /
Wonden-vloed voor 't	vrekke gedierte,^b

Et	Flavipedi	avi,
Og	Fotgulum	Fugle /
Ook voor de	Geelvoetige	Vogels^c,

Accepimus,	ibidem	sonuerunt
Fengum vier,	dar	er sungu
Ontfingen wij,	daer	zij (zongen klonken)

Ad	sublimes	Galeas,
Vid	haseymda	Hialma /
Tegen	de verhevene	Helmen,

Dura	ferra,	magnam	escam.
Hord	iorn,	migils	verdar.
Hard	yzer,	veel	spijze.

Omnis	erat	Oceanus	vulnus;
Allur	var	Aeger	sollium;
Alsints	was	de Zee	vol wonden-bloed;

Vadavit	Corvus	in sanguine caesorum.
Od^d	Rafn	i val-blode.
en Waedde zig	de Raven	in 't bloed der gevallenen.

a Het Kimbrische Dialect brengt mêe, te zeggen Und of Ond voor Wond / Ulf of Olf voor Wolf &c.

b Nam: de Havikken, en Ravens.

c Nam: den Arend.

d Od is 't praeterit: van Vada (vadere) bij ons Waden (vadare). Zie Diction: Island: in 't woord Ved / pag: 129, agter de Gramm: Island: in 4: door Hickesius A^o. 1688 uitgegeven.

III.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Alte	tulimus	tunc	Lanceas,
Hatt	barum	da	geira /
Hoog	beurden wij	toen	de Lancen,

[p. 82]

Quando	viginti annos	numeravimus:
Er	tvituger	toldunst:
Als wij	twintig jaren	telden:

Et	celebrem Laudem	comparavimus	passim:
Og	tyr	rudum	vyda:
Ook	den krijgsroem	voerden wij	wijd heen:

Vicimus	octo	Barones,
Vunnum	atta	Jarla /
Wij verwonnen	agt	Baroenen,

In Oriente	ante	Dimini portum.
Austur	fyrir	Dinu-minne.
In 't Oosten	voor	Dimmer haven.

Aquilae	impetravimus	tunc	sufficientem
Gera	fergum	da	gnoka
Voor den (Arend Gier)	vongen kregen) wij	daer	genoegsame

Hospitii sumptum	in	illa	strage:
Gisting	ad	dui	vike:
Gasten-kost^a	in	dien	strijd:

Sudor	decidit	in	vulnerum
Sveiti	fiell	i	sollium
't Roode zweet	viel	in	der wonden

Oceano;	perdidit	exercitus	aetatem.
Sae;	tynde	lid	aefe^b.
Zee;	en verloor	het heir	het leven.

a Naemlijk de doode lijken.

b Aete / is aetas, Ouderdom / en hier bij zinspeling Vita het Leben: ons Eew Seculum is van gelijke geboorte als Aefe.

IV.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Pugnae	facta	copia,
Hiedins^1 kuonar^2	vard	andit /
Des koenen^2, strijds^1	was 'er	overvloed,

Cum	Helsingianos	postulavimus,
Da er	Helsingin	heimtun^a,
Toen wij	de Helsigneurs	thuis zonden,

a Heym beteekende ook eertijds een verblijf en woning bij ons.

[p. 83]

Ad	aulam	Odini.
Til	Heim-sala^b	Odins^c.
Na	't Hof-verblijf	van Odin.

Naves direximus	in ostium Vistulae:
Lokdum	uppi ivu:
Wij stuerden 't op	na den Wyssel:

Mucro	potuit	tum	mordere:
Oddur^1	nalde^2	da	byta:
^‡'t Punt^2	konde^1	toen	toebijten:

Omnis	erat	vulnus	unda,
Oll	var	unda	gialfre /
Al-aen	was een	wonde een	bloedgolve,

Terra	rubefacta	calido;
Asver^d	rodine	heitu;
en de Aerde	rood door 't	heete zweet^*,

Frendebat	gladius	in loricas;
Grenjada	brandur	i brynu;
en Knerste het	brandige zwaerd	op 't pantsier;

Gladius	findebat	clypeos.
Ben-silldur^e	klufu	skylldi.
De Striem-haring Het zwaerd)	kliefde	de schilden.

b Zale beteekent nu bij ons een voornaem op-vertrek in 't huis.

c Odin / zo veel omtrent als Mercurius; waer voor de oude Duitschen zeiden Woden /. en hier van onze Wodens- of bij inkorting Woens-dag (dies Mercurii). Aen dezen God wierden de gesneuvelden in den krijg, na der ouden Noorluiden meening, als opgeoffert, en in zijn Hof ontfangen:

‡ Het Punt ofte de Krijgsnaelde, in plaets van het zwaerd.

d Odin wierd ook As genaemt: dus beteekende Asver de Vrou van Odin die poëticè de Aerde verbeeldde.

* Voor 't Bloed, dus ook Heitur op 't laetste van 't VI: vers.

e Ben beteek: een Strieme, een Wonde, en Silldur / een Haring: dus, om de gelijkheid van gedaente aen het eerste, en van kouleur aen 't laetste, noemt de Dichter, als bij zinspeling, het Zwaerd.

V.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Memini	neminem	tunc	fugisse,
Hygg^1 eg^2	onguan	da	flyde /
Ik^1 geheuge^2	niemand	daer	vlood,

[p. 84]

Priusquam,	in navibus,
Adur /	a Hemlis hestum /
Eer dat,	in de Roei-barken,

Heraudus	in bello	caderet.
Heraudur^a	i styr	fielle.
Herald	in den strijd	(viele sneuvelde).

Non	findit	navibus
klyfur	ei aevin	Lundrum^b
en Kliefde	{niet in eeuwigheid nimmer}	met Zee-vogels

Alius	Baro	praestantior
Annar	Jarlin	faegre
Eenig	Baron	(heuglijker heerlijker)

Mare	ad	Portum,
Lundavoll	til	Loegis /
De Zee	tot in	de Haven,

In navibus longis	post illum.
^cA langskipum	sydan.
In lange schepen	sedert.

Sic attulit	Princeps	passim
Sa bar	Sik-lungur	vida
Zo bragt	die (Zegen-haelder Vorst)	wijd heen

Alacre	in bellum cor.
Snart^1	fram i styr hiarta^2.
Een (wakker snarig^1)	hart^2 in den stryd.

a 't Was eene Herald die te gelijk met dezen Regner Denemarken als Koning bestiert heeft: dog zij in een langdurigen tweespalt en in strijd geraekt zijnde, bleef eindeling de overwinning aen de zijde van dezen Regner: indien nu deze Koninglijke Digter, dien Herald op 't oog had, zo zingt hij nog al loflijk van zijnen vijand.

b Lundur / een Zee-vogel die gewoon is op Zee te rusten, dus noemt hij bij zinspelinge de Schepen.

c Deze regel schijnt te stoppen, en weet ik van lammigheid nog niet vrij te spreken.

VI.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

[p. 85]

Exercitus	abjecit	clypeos,
Her	kastada	skiolldum /
Het Heir	verwierp	de schilden,

Cum	hasta	volavit
Da er	hrae-gagari	rende
Toen het	met (den lijf-roover de spietse)	toe-rende

Ardua	ad virorum	pectora;
Geistur	ad gunna	briostum;
Gestreng	op der mannen	borst;

Momordit	Scarforum	cautes
Beit	i Scarfua	skerium
en Beet	op der Zee-duikren	klippen

Gladius	in pugna.
Skaeri-bildur^a	at hialdri.
(De Krijgs-lancet Het zwaerd)	in 't Krijgs-rumoer.

Sanguineus	erat	clypeus,
Godinn	var	randarmane /
Bloedrood	was	(de ronde maen-schille het schilt)

Antequam	Rafno	Rex	caderet;
Adur	Gafn	Kongur	fielle;
Eer	Rafn	de Koning	viele;

Fluxit	ex	virorum	capitibus
Dreif	ur	holda	hausum
en Dreef	uit	der (helden mannen)	hoofden

Calidus	in loricas sudor.
^bHeitur^1	a brynnium^3 sveite^2.
't Heete^1 zweet^2	op de pantsieren^3.

a Skaera / beteekent een Krijgs-slagting, en Bildur / een lancet.

b Deze Krijgsheld spreekt hier van 't gestorte bloed zo dral en onversaegt, als of een ander van het zweet sprak.

VII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

[p. 86]

Habere potuerunt	tum corvi,
Haft gatu	da Gafnar /
Hebben konden	toen de Ravens,

Ante	Indirorum	insulas,
Fyrir	Indyrum	eium /
Voor	der Induren	eilanden,

Sufficientem	praedam	dilaniandam:
Aerna	braad	ad slyta^a:
Genoegsaemen	buit	om te verslinden:

Acquisivimus	feris carnivoris
Fengum	faluhestum
Wij (vingen verkregen) voor de	wilde vleeschvreters

Plenum	prandium	unico actu:
Fullan	verd	ad sinne:
Een volle	maeltijd	in eene reis.

Difficile	erat	unius	facere mentionem
Innt	var	eins	ad geta
Naeulijks	was	van eenen	gewag te maken

Oriente	sole.
I upprunna	solar.
In den (op-ren opgang)	der Zonne.

Spicula	vidi	pungere;
Streing-haumlur^b	sa eg	stinga;
De Streng-ophouders	zag ik	toeschieten;

Propulerunt arcus	ex se	ferra.
Stak almur	af fier	maalme.
en Stak de boge	van zig	de metale pijlen.

a Bij ons Slyten (terere, atterere).

b Strengur (nervus) en Haumla (cohibitio), dus noemt hij bij zinspelinge de Pijlen.

VIII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

[p. 87]

Altum	mugierunt	enses,
Hett	greniudu	hrottar /
Hoog Louter)	(knarsten rammelden)	(de houw-gevers, de zwaerden,)

Antequam	in	Laneo campo
Aldur	a	Ullar agre
Eer	in	de Wol-akker

Eistinus	Rex	cecidit.
Eisteinn	Kongur	fielle.
Eistein	de Koning	viele.

Processimus,	auro ditati,
Geingum /	gulle faedur /
Wij gingen,	met goud verrijkt,

Ad terram prostratorum	dimicandum.
Grandur vals	ad braundum.
Om de op den Grond	gevallene te bevegten.

Gladius	secuit	scutorum
Hraekindill^a	sneid	randa
De (lijk-kandel lijk-toortse)	doorsneed	der rondassen

Picturas	in galearum	conventu.
Ritur	ad hialma	mote.
Beschilderingen	in der helmen	bijeenkomst.

Cervicum mustum	ex	vulneribus
Snira virtur	ur	Sarum
Der halsen most^b	uit	de bezeer-wonden

Diffusum	per cerebrum fissum.
Sveif	of hiarna-kleifa.
Vloeide	door de hersen-kloven.

a Naemlijk het Zwaerd.

b Hier mede word het bloed gemeent.

IX.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Tenuimus	clypeos	in sanguine,
Hofdum	rendur	i blode /
Wij hielden	de rondschilden	in 't bloed,

[p. 88]

Cum	hastam	unximus
Da er	ben dvera	braeddum
Toen we	de (wond-boren spietsen)	bezoetelden

Ante	Boringholmum.
Fyrir	Borgundarholme.
Voor	Borgunderholm.

Telorum nubes	disrumpunt	clypeum;
Reggsky	flitu	rander;
De (schiet-regens pijl-wolken)	vernielden	het rondas;

Extrusit	arcus	ex se	metallum:
Ratt	almur	af sier	malme:
en Stiet	de boge	van zig	het metael:

Volnir	cecidit	in conflictu;
Volnir	fiell	at vige;
Volner	viel	in den strijd;

Non	erat illo	Rex	major.
Var	at aei	Kongur^1	meire^2.
en was 'er	nooit	(grooter meerder)^2	Koning^1.

Gaesi	dispersi	late	per Littora;
Val	rak	vitt	um Strandir;
De gevallene	(lag raekte)	wijd	langs de Stranden;

Ferae	amplectebantur	escam.
Vargur	fagnade	tafne
Het Wild-gedierte	verheugde zig	met den buit.

X.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Pugna	manifeste crescebat,
Hilldur	var synt i vehste/
De Strijd	was sterk in aenwasch,

Antequam	Freyr	Rex	caderet,
Adur	Freyr	Kongur	fille /
Eer	Freir	de Koning	viele,

[p. 89]

In	Flandrorum	terra
A	Flemingia	lande
In	der Vlamingen	lande

Caepit	caeruleus	ad incidendum,
Nade	blaer	ad byta /
Begon die	blaeuwert	te bijten,

Sanguine	illitus	in auream
Blode	smelldur	i gultann
Met bloed	besmet	op het guldene

Loricam	in pugna:
Hogna-kufl	ad hialidre:
Wapentuig	in den strijd:

Durus	armorum mucro:	olim
Hardur	Bengrefill	fordum
Hard was	de Wondgriffie:	voormaels

Virgo	deploravit	matutinam	lanienam:
Maer	griet	morgin	skaeru:
De Maegden	bekreten	de (morgensche vroege)	manslagting:

Multa	praeda	dabatur	feris.
Morg	en tafn	gafst	vorgum.
Dog veel	tot buit	(gaf men wierd 'er gegeven)	voor het Wild.

XI.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Centies centenos	vidi jacere,
Hundredum	sa eg liggia /
Vele honderden	zag ik liggen,

In	Navibus.
A	Eireis aundrum.
In	Ouderwetse rooflchuitkens.

Ubi	AEnglanes vocatur
Dar	Aeinglanes heitir
Daer	het Einglanes heet

[p. 90]

Navigavimus	ad pugnam.
Sigldum vier	til snaeru.
Zeilden wij heen	(tot den vierigen strijd na de Krijgs vlamme).

Per sex dies,	antequam exercitus	caderet,
Sehs daegum /	adur lid	fielle /
Zes dagen lang,	eer 't gevegt	(verviele ophield),

Transegimus	mucronum missam:
Attum	odda messu:
Volherden wij	in dat spits-kampen:

In	exortu	Solis
Fyrir	upruna	Solar
Voor den	(op-ren opgang)	der Zonne

Coactus est	pro	nostris	gladiis
Vard	fyrir	vorum	sverdum
Moest	voor	onze	zwaerden

Valdiofur	in	bello occumbere.
Valdiofur	i	styr sniga.
Valdiefur	in den	slag beswijken.

XII.

Pugnavimus	ensibus;
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve;
Wij^2 streden^1	met zwaerden;

Praeceps	in	Bardafyrde.
Bryn	i	Bardafyrde.
Stijl af	in	Bardafurde.

Pallidum	corpus	pro	accipitribus:
Bleikan	na	fyrir	havka:
Het bleeke	lijk was	voor	den havik:

Murmuravit	arcus	ubi	mucro
Umde	almur	da	oddar
en Snorde	de pijlboge	alwaer	het punt

[p. 91]

Acriter	mordebat	Loricas.
Alstrit	bitu	skyrtur.
Scherp	toebeet op 't	borstharnas.

In	conflictu
Ad	slidur-loga-sennu
In	die tweedragts-vlamme

Odini	pileus	Galea.
Svolnis	hatte	daefdar.
Was Swolnis	hooft deksel	de Helm.

Cucurrit	arcus	ad vulnus:
Rende	almur	til unda:
en (rende vloog)	de boogpijle	tot de wonden:

Venenatè acutus	conspersus	sudore sanguineo.
Eiturhvas	drifium	sveita.
Het vergiftigde scherp	was bespat	met bloedig zweet.

XIII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Tenuimus	magica scuta
Hielldum	hlakar-tiolldum
Wij hielden	de Toover-schilden

Alte	in Pugnae ludo
Hatt	ad Hildur-leike
(Hoogtrots)	in het Kamp-spel

Ante	Hiadningum	sinum.
Fyrir	Hiadninga	vage.
Voor	den Hiadninger	boezem.

Videre	licuit	tum	viros
Sia	maettu	da	seggir
Zien	mogt men	toen	mannen

Qui	gladiis	lacerarunt clypeos,
Er	sverd	rifu^1 scialdu^2 /
Die	met zwaerden	de schilden^2 van een reten^1,

[p. 92]

In	gladiatorio	murmure.
Ad	hraesilldur	hialldre.
Onder	een kampvegters	gerammel.

Galeae	attritae virorum.
Hialm	slitnad^1 ann gotna^2.
De Helmen	der Helden^2 waren versleten^1.

Erat	sicut	splendidam	virgenim
Var^1 at^2	sem	biarta	brude
Dit^1 was^2 [zo lustig]	als	eene edele	bruid

In lecto	juxta	se	collocare.
I bing	hia	sier	leggia
In 't bedde	neffens	zig te	leggen.

XIV.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggium^1 vier^2	med hiorve
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Dura	venit	tempestas	clypeis:
Hard	kam	hrid	skioldum:
(Hard Sterk)	kwam 'er	onweer op voor	de schilden:

Cadaver	cecidit	in terram,
Naer	fiell nidur	til jardar /
't Lijk	viel neder	ter aerde,

In	Nortumbria;
A	Nordhumbra lande;
In	der Nordhumbren lande;

Erat circa	matutinum tempus:
Var at um	eina ottu:
't Was omtrent	eenen ochtendstond:

Hominibus	necesse erat	fugere
Olldum	dorf	at flya
Den Menschen	was 't noodig	te vlieden

[p. 93]

Ex prelio,	ubi acute
Hilldar leik	dar er hvasser
Uit het kampspel,	daer scherpelijk

Cassidis campos	mordebant gladii.
Hialm-tun	bitu^1 Skiomar^2.
Op de (Helm-tuinen Koppen)	de Scherm-houwers^2 toe-beten^1.

Erat hoc	veluti juvenem	Viduam
Dar^1 at^2	sem als	Ekkiu
Dit^2 was^1 [zo heuchlijk]	als eene jonge	Weduwe

In	primaria sede	osculari.
I	ondveige	kussa.
Op	de (hoogste beste) zitplaets	te kussen.

XV.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Herthiofe	cvasit	fortunatus
Herthiofe	vard	audit
Herthiefe	gewierd	geluk

In	Australibus Orcadibus	ipse
I	Sudur Eium	sialfum
In	de Zuider Orcadische Eilanden,	zelf

Victoriae	in nostris hominibus.
Sigurs	a vorum monnum.
De Krijg-zegen	op onze mannen.

Cogebatur	in	armorum nimbo
Vard	i	rauda^1 regne^2
Zo moest	in	dien stortregen^2 van wapenen^3

Rogvaldus	occumbere:
Raugnvalldur	firir hniga:
Rogwald	verder bezwijken:

[p. 94]

Iste	venit	summus	super	accipitres
So	kom	haestur	yfer	havka
Zo	kwam	sterk	(over onder)	de havikken

Luctus	in gladiorum ludo
Harmur	ad sverda-leike
Een Rouwgeschrei	[want] in 't zwaerdenspel

Strenue	jactabat	concussor
Hvast	kastade	hrister
Dapper	ter neder hieuw	die verbreker

Galeae	sanguinis	teli.
Hialms	streng-laugar	palme.
Van den Helm	van de bloed-strengen	der palmpijlen.

XV.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Quilibet	jacebat	transversim	super alium
Hvor	la	dver	um anan
Yder	lag	dwers	over den ander:

Gaudebat	pugna	laetus
Gladur vard	geira	hrydur
Verheugt wierd	in 't gevegt	de blijde

Accipiter	ob gladiorum ludum.
Havkur	at sverda-leike
Havik	om het zwaerden-spel.

Non fecit	Aquilam	aut Aprum
Giet ei	Aurn	nie ylge
Hij maekte nogt'	Arend	nogte Wild-zwijn

[p. 95]

Qui Irlandiam	gubernavit.
Sa er Irlande	styrde.
Die de Ierlanders	bestierde.

Conventus	fiebat	ferri	& clypei
Mot	vard	malms	og ritar
Een (toeloop-ontmoeting)	wierd 'er	van stael	en schilden.

Marstanus	Rex	jejunis
Marstan	kongur	fasta.
Marstan	de Koning

Fiebat	in	Vedrae sinu
Vard	i	Vedra firde
Wierd	in	Wedrafierd

Praeda	data	corvis
Valtafn	gesit	. . . . hrafne^c
Tot een (slagt-roof verval-buit)	gegeven voor de hongerige Ravens.

c Bij dit woord Hrafne (Corves, Ravens) behoort het woord Fasta (jejunis, d: i: hongerige of gevast hebbende); 't welk in 't Kimbrisch twee regels hooger staet.

XVII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Bellatorem multum	vidi	cadere
Her^1 margan^2	sa eg	falla
Menieg^2 (Heir-man^1 Krijgsheld)	zag ik	vallen

Mane	ante	Macheram
Morgenstund	fyrir	Maeker
In den Morgenstond	voor	Maeker

Virum in	mucronum	dissidio.
Mann^a	i oddo	senniu.
..... onder der	spietsen	tweespalt.

Filio meo	incidit	mature
Syne^1 minum^2	hneit	snemma
Mijnen^2 zoon^1	doorstak.	ter veel te vroe ger ure,

a Dit woord Mann behoort bij 't woord Her dat twee regels hooger staet; gelijk ook Ol: Worm in zijne aenteek: vermaent, naemlijk aldus, Her / exercitum notat quae vox conjungenda cum Man / in quarto versu; conjunctim, Herman Bellatorem significat. Zulk een verstrooying van Composita laet ons Belgisch niet toe.

[p. 96]

Gladius	juxta	cor
Slida-dorn	vid	hiarta
Een (Scheden-doorn Zwaerd)	bij	't harte

Egillus	fecit	Agnerum	spoliatum
Eigill	giet	Agnar^b	raentann^c
Eigil	maekte	Agner

Imperterritum	virum	..... vita.
Oblaudann	hal	..... lyfe.
Dien (onblooden onverschrokken)	held	berooft van 't leven.

Sonuit Lancea	prope Hamdi
Glumde^1 geyr^2	vid Hamdes^d
De Speer^2 rammelde^1;	en tegen (Hamdes de onverwinlijke

Griseam Loricam	splendebant	vexilla.
Grann serk	bliku	merke.
Grijze Harnas Pantsieren)	blonken	de (merk-vanen standaerts).

b Deze was de Zoon van Koning Regner, dien hij tot Koning over Engeland gestelt had.

c Dit Raentann (spoliatum, berooft) bebehoort bij 't woord Lyfe (vita, Leven); eene regel nederwaerts.

d Hamder zeide men dat een Harnas gebruikte 't welk geen stael doordringen kon: dus wil dit Hamdes grijze harnas zo veel zeggen als onverwinnelijke Pantzieren.

XVIII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Verborum tenaces	vidi	dissecare
Halld-orda^a	sa eg	prytia
(Woord-houders Trouwe Krijgslieden)	zag ik	doorkloven

Haud minutim	pro lupis
Eke smatt	fyrir ulfa
En dat niet weinigen	voor de wolven

Endili	maris	ensibus
Endils^b	nidar	brandum^c
van Endils	zee,	met brandige houwers:

a Halda (tenere, houden) en Ord (verbum, dictum, een woord) dus noemt de Poëet de trouwe Krijgslieden, als die haer woord en beloften hielden.

b Endil (Deus Marinus, Zeegod) dus, poë-ticè, de Wolven van Endils Zee, voor de Zeegedrogten.

c Brandur/ (een brandhout, en poëticè een zwaerd of houwer) als tot vierige beweging gebruikt wordende.

[p. 97]

Erat	per hebdomadae spatium
Var^1 at^2	a Vikar skeide
Dit^2 was^1	eene Week lang.

Quasi	mulieres vinum	opportarent
Sem	vin^1 konur^2	baere
Gelijk of	de Vrouwen^2 wijn^1	(aenbeurden aenbragten),

	Rubefactae	erant	naves
	Hrodin	var	AEgis-asne
Zo zeer	bloed-rood	waren	de (Water-ezels Schepen )

Valde	in	strepitu	armorum
Ofar^d	i	dyn	geira
	in dien	twist van	wapenen:

Scissa	erat	Lorica
Skorin	var	Skoglar-kapa
en Gescheurt	was	(de Krijgsmantel Pantsier)

In Scioldungorum	praelio.
Att Skioldunga^e	hialldre.
In de (Skioldinger Deens-Koninklijke)	zee-slag.

d De vertaling van Ofar heb ik eene regel opwaerts voor 't woord bloedrood geplaetst, om 't vereisch van onze woord-schikking.

e Skioldunga / wierden eertijds de Deensche Koningen genoemt, na Koning Skiold.

XIX.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Harfagrum	vidi	crepusculascere
Harfagrann^a	sa eg	rankva
Harfager	zag ik	ter levens-kimme dalen,

Virginis Amatorem	circa matutinum
Meiar-dreng	enn um morgum
Dien Meiden-vrind,	ter morgen-ure,

a Koning Harald / de I: Monarch van Noorwegen, had den bijnaem van Harfagre/ dat is Schoonhairige.

[p. 98]

Et confabulationis amicum	viduarum.
Og Malvin	ekkiu
En dien kouter	bij de Weduwen.

Erat	sicut	calidum balneum
Var^1 at^2	sem	varmar laugur
Dit^2 was^1	als of	een warm bekken

Vinei vasis Nympha	portaret
Vin-kiors-Niorum^b	baere
Door een Wijn-vats-Nimfe	gedragen wierd'.

Nos	in Ilae fretu
Os	in Ilasunde
Wij waren	in Ilesond,

Antequam	Oru	Rex	caderet
Adur	Auru	kongur	fielle
Eer	Ooru	de Koning	viele.

Sanguineum clypeum	vidi	ruptum
Baud-mana	sa eg	bresta
Het bloedige maen-schild	zag ik	(verbrijzelen bersten):

Hoc	invertit	virorum vitam
Bra^1	dad^2	fira life
Dat^2	brak^1	der (fieren leven Helden moed).

b Als zijnde, volgens de fabel-schikkingen, de Nimfen gewoon op der Helden maeltijden den wijn te schenken.

XX.

Pugnavimus	ensibus.
Huiggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Egimus	gladiorum	ad caedem
Hadum	sverds	ad morde
Wij hielden	de zwaerden	tot moorden,

Ludum	in Lindis	insula
Leig	a Lindis^a	eire
Het spel was	op Lindis	strand,

a Een plaets in Ierland/ en Aere of Eire/ (littoralis Planities) vide Ol: Worm: Literat: Dan: in 4. pag. 160.

[p. 99]

Cum	regibus tribus
Mid	^bLof-dunga^1 dreinna^2
Met Tegen	drie^2 (Lof-dingers^1 Koningen):

Pauci	potuerunt	inde laeteri
Faer	nade	dui fakna
Weinigen	konden zig	des verheugen;

Cecidit	multus	in rictum	ferarum.
Fiell	margur	i gyn	varge.
en Viel 'er	menig-een voor den	gapenden muil	van 't wild.

Accipiter	dilaniavit	carnem	cum lupo
Haukur	sleit	holld	med Ulfe
De Havik	(verscheurde versleet)	het vleesch	als mede de Wolf,

Ut	satur	inde	discederet
Ad hann	heill	dadann	kvaemist
Op dat zij	(van honger geheelt verzadigt)	van daer	kwamen

Hybernorum	sanguis		in Oceanum
Ira	blod.		i Aege
Der Ieren	bloed	viel	in den Oceaen

Copiose	decidit	per mactationis tempus.
Aerit	fiell^c	um skiru.
Geweldig		(om onder) die slagting'.

b Naemlijk Koningen: als wien 't bij uitnemendheid past lof-waerdige dingen te betragten

c Dit woord Fiell (decidit, viel) is, in mijne vertaling, eene regel hooger geplaetst.

XXI.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Altus	gladius	mordebat	clypeos
Ha	sverd	bitu	skioldum /
De Hoogopgehevene	zwaerden	beten toe op de	schilden,

Tunc cum	aurei-coloris
Da er	gullrodin		glumde^a
Toen de	Goud-rodene	spietse	klaterde

a Glumde (sonuit) zie Ol: Wormii Literat: Danic: 4. pag. 162. hier voor staet in 't Latijn eene regel verder fricabat.

[p. 100]

Hasta	fricabat	Loricas
Geir^b	. . . . nid	Hildar-naefre^c
	. . . . op	(der Helden-bast het Kijgs-harnas).

Videre licuit	in	Onlugs insula
Sia man	i	Onlugs eiu
Zien kon men	op	't Onlugs eiland^d.

Per secula	multum post
Um alldum^1	mega^2 sydan^3
[Dat], sint^3	zeer^2 oude tijden^1,

Ibi fuit	ad	gladiorum ludos
Dar er	ad	Logdis-leike
Daer	tot	het zwaerden-spel

Reges	processerunt
Lofdungar	fram-geingu
De (Lof-dingers Koningen)	overgingen:

Rubicundum	erat	circa insulam
Rodinn	var	ut fyrir eire
(Rood-verwig bloedig)	was	voor 't Eiland

Ar	volans draco vulnerum
Ar	flug-dreke^2-sara^1
Ar de	(vliegende bezeer^1-draek^2 spietse).

^e

b Geir (hasta, spietse) is eene regel voorwaerts vertaelt.

c Naefre, (de Bast der Boomen) dog hier bij overdragt het Harnas; want gelijk de Bast om de boomen, alzo is 't harnas om 't lijf van den Krijgsman.

d Is één der Orcadische Eilanden.

e 't Latijn van deze zes laetste regels komt mij zeer duister voor.

XXII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiugguim^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Quid est	viro forti	morte certius
Hvad 'er	^adrengur	ad feigre
Wat is [heerlijker dan]	een dapper man	die veeg staet,

a Drengur is Nominativus en heeft in dativo Drenge; zie Rud: Jonae Rudim: Gramm: Island: door Hickesius uitgegen uitgegeven A^o. 1688 p: 15.

[p. 101]

Etsi ipse	in mucronum	nimbo
Ad hva	i odda	ele
Alschoon hij	in der pijlen	hagelbui

Adversus	collocatus sit
Ondurdur	latinn verde
Voor aen in den strijd	gelaten werde:

Saepe	deplorat aetatem
Oft	syter sa aefe
Dikwerf	beweent zijnen (eeuw-tijd ouderdom)

Qui	nunquam	premitur
Er	alldrege	nester
Hij die	nimmer	(geprangt word in 't naeuw is.).

Malum	ferunt	timidum	incitare
Illt	kveda	arg	ann eggia
't Is een kwaed,	zeggen ze,	dat (erg te vreezen) is,	op te steken

Aquilam	ad gladiorum ludum
Auru	ad sverda-leike
Den Arend,	tot het zwaerden-kampspel:

	Meticulosus	venit	nuspiam
	Hug-blaudur	kiemur	hvorge
[Dog]	De Blood-hertige	bekomt	nergens

Cordi suo	usui
Hiarte^1 sit^2 ad	gagne
Zijn^2 hart^1 tot	gebruik.

XXIII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Hoc numero	aequum	ut procedat
Hit tel eg	jafnt	ad gange
Dit tel ik	voor billijk,	dat opgae

[p. 102]

In	contactu	gladiorum
At	sam-toger	sverda
Tot den	samen-togt	der zwaerden

Juvenis unus	contra alterum
Sveinn^1	i mote^2 einum^3
De eene^3 Jongeling^1	den ander te gemoete^2;

Non retrocedat	vir à viro
Hrokkve^1 ei^2	degn fyrir degne
en Dat niet^2 wijke^1	een man voor eenen man:

Hoc	fuit	viri fortis	Nobilitas	diu
Dad	var	Drengs	Adal	leinge
Dat	was	des Kloeken	Adeldom	van overlang.

Semper	debet	amoris amicus	virginum
^aAe	skal	astvinnur	meia
Altijd	(zal moet)	een minnaer	van maegden

Audax esse	in fremitu	armorum.
Einardur	i dyn	sverda.
Kloekhertig zijn	(in 't geding onder 't geknars)	der zwaerden.

a Twee regels schijnen 'er aen dit vers te ontbreken om dat 'er gewoonlijk tien in ijder Vers zijn, te meer om dat ook de zin van deze twee laetste regels niet te keurlijk aen 't voorgaende knoopt.

XXIV.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Hoc	videtur	mihi	revera
Hitt	siunist	mier	raunur
Dit	schijnt	mij een	ronde waerheid,

Quod	fata	sequimur
At	Forlogum	fylgium
Dat wij	't Noodlot	volgen:

Rarus	transgreditur	fata	Percarum
Faer	geingur um	skop	Norva
Zelden	(over-gaet over-treed) men 't	(geschep bestier) der	Schikgodinnen,

[p. 103]

Non	destinavi	Ellae
Aeke	hugdag	^aEllu
Niets heb	ik beschikt bij	Elle,

De	vitae exitu	meae
Att	alldur lage	minu
Wegens des	(ouderdoms aflegging levens einde)	voor mij,

Cum ego	sanguinem	semimortuus tegerem
Da er eg	blod	vale braedda
Toen ik	het bloed	half dood zijnde bedekte

Et	naves	in aquas	protrusi.
Og	Bord	a log	keirdag.
En de	(Zee borden Schepen)	in 't water	stiet.

Passim	impetravimus tum . . . feris
Ditt	fengum da . . . . . vorge
Wijd heen	vingen wij toen roof-aes voor het Wild,

Escam	in	Scotiae	sinubus.
Verd^b	i	Skotlands	fiordum.
	in der	Schotlanderen	zee-boezems.

a Een Schotsch of Iersch Koning, die Regner gevangen hield, en elk, die Regner aenhing, op het wreedste strafte.

b Verd (Esca) is eene regel hooger vertaelt door Roof-aes.

XXV.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Hoc ridere me facit	semper
Hit hlaeger mig	jafnam
Over dit lach ik	immers,

Quod	Balderi patris	scamna
Dad	^aBalldur-fodur	bekke
Dat ik	Baldurs-Vaders	rustbanken

Parata	scio in	aula
Buna	veiteg at	Sumlum
Voor mij bereid	weet; in dat	Hof

a Balldurfodur; is een bijnaem voor God Odin: om dat Balldur een zijner zonen was: en zinspeelt de Poëet verder op 't gevoelen der Noordelingen, dat de Helden na hunne dood met de Goden aanzaten, om hunne Lekkernijen te genieten, en bier dronken uit de bekkeneelen hunner Vijanden.

[p. 104]

Bibemus	cerevisiam	brevi
Drekum	bior^1 ad	bragde^2
Drinken wij	in 't korte^2	bier^1

Ex concavis crateribus	craniorum:
Ur Bingvidum	hausa:
Uit de holle bekers	van bekkeneelen:

Non gemit	vir fortis	contra mortem
Syter ei	drengur	vid dauda
Hij zugt niet,	die kloek is,	tegen de dood:

Magnifici in	Odini	domibus
Dyrs ad	^bFeolins	husum
In des (doorlugtigen grootmagtigen)	Feolins	huisverblijf,

	Non venio	desperabundis
	Ei^1 kem^2 eg^3	med eidru
In Vidris Hof,	en kom^2 ik^3 niet^1	met wanhopige

Verbis	ad	Othini	aulam
Ord	till	Vidrisb	hallar^c
Woorden.

b Feolins/ gelijk ook het volgende Vidris/ zijn bijnaemen van God Odin/ volgens Ol: Worm.

c Deze drie laetste woorden till Vidris Hallar (In Vidris Hof) heb ik, om de lammigheid te vermijden, voor de bovenstaende regel in de vertaling gebragt. Widar of Didar word in de Edda een Zone van Odin genoemt, en in 't bijzonder Een God der Wrake: gelijk ook hier §. XXVII.

XXVI.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Hic	vellent	nunc	omnes
Hier	villdu	nu	aller
Hier	wilden	nu wel	alle

Filii	Aslaugae	gladiis
Burir	^aAslaugar	braundum
De (geborene kinderen) van	Aslogre met	krijgsgeweer

a Aslaugar is de Huisvrouw van Koning Regner geweest.

[p. 105]

Amarum	bellum	excitare
Bitrum	hillde	vekkia
Eenen bittren	Oorlog	verwekken^b,

Si	exactè	scirent
Ef	vandlige	visse
Indien zij	naeuwkeurig	wisten

	Calamitates	nostras
Um	vidfarar^1	ossar^2
Van	ons^2 slegt	wedervaren^1;

Quem	non pauci	angves
Hue	o-faer	ormar
Hoe	niet weinige	(Slangen Wormen)

Venenati	me	discerpant
Eiturfullir	mig	slyta
Die venijnig zijn	mij	(doen slijten verteeren)

Matrem	accepi	meis
Modernis	fek eg	minum
Den Moederlijken aert	ontfing ik in	mijne

Filiis	ita	ut corda	valeant.
Maugum	suo	at hiortun	duga.
Zonen,	alzoo,	dat de herten	deugdhaftig zijn.

^c

b Dat ook daer na deze kinderen hares Vaders dood op Elle gewroken hebben, is te zien in Pontani Historia Danica. fol. 140.

c Deze gevankenis en uitgang van Regner word door Saxo Grammaticus lib: IX. op gelijke wijze verhaelt. Indien Pontanus van deze Regners eigene getuigenisse ware bewust geweest, hij zou over 't schrijven van Saxo niet hebben behoeven te twijffelen.

XXVII.

Pugnavimus	ensibus.
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve.
Wij^2 streden^1	met zwaerden.

Valde inclinatur	ad haereditatem
Harda lidur	at aefve
(Harde gaet het Sterk nadert het)	na 't menschelijk erflot

Crudele	stat	nocumentum	a vipera
Grimt	stendur	grand	af nodru
Grimmig	staet	de bete	des adders;

[p. 106]

Angvis	inhabitat	Aulam	cordis
Goin	biggur	Sal	hiarta
De Slange	bewoont	de Hofzale	des herten:

Speramus	alterius	ad Othini
Vaendum	hins	ad Vidris^a
Wij (hopen waenen)	hierom	dat God Vidris

Virgam	in Ellae	sanguine
Vondur^a	i Ellu	blode
Roede	over Elles	(bloed maegschap)

Filiis	meis	livescet
Sonum^1	minum^2	mune svella
Door mijne^2	Zonen^1	zal (bleek blankglinsterig)

Sua	ira	rubescet
Sin	modur	rodinn verda
en Zijne	gramschap	(rood verhit) worden.

Non	acres	juvenes
Ei munu	snarper	sveinar
Geensints zullen die	wakkere	jongelingen

Sessionem	tranquillam	facient.
Sittkurt	vera	lata.
Hem gerust	gewerden	laten.

a Vidris vondur/ (God Vidris roede) voor het zwaerd. De zin van Regners wensch is dan, dat (1) God zijne zonen mogte doen 't zwaerd uit de schede halen; dus zoude men de bleeke of blanke zwaerden zien; en (2) ten anderen, dat Gods Gramschap in wraek ontsteken zoude tot straffe over Elle: en hier op ziet de zinspeling van door gramschap verhit of rood te worden.

XXVIII.

Pugnavimus	ensibus;
Hiuggum^1 vier^2	med hiorve;
Wij^2 streden^1	met zwaerden;

Habeo	quinquagies
Hef^1 eg^2	simtigum	sinna^a
Ik^2 heb^1	vijftigmael	(Volk-twistingen Veld- of zee-slagen)

Praelia	sub signis	facta
Folk^a	orustur	framdar
	onder eere-teikens	volbragt,

a Sinna / Senna (Lis, discordia, Twist). zie Ol: Worm: Lit: Dan: 4: pag: 166 en 210. En Folk (Populus, Volk) zie Gramm: Island: door Hick: A^o: 1688 in 4: uitgegeven pag: 20 en 105. dus behooren deze woorden, Folk en Sinna bij een; waerom ik de vertaling van Folk bij 't voorgaende woord Sinna gevoegt heb.

[p. 107]

Ex belli invitatione	& semel
Fleindings-bode	og eina
Op (spitsgedings aenbieding' gevegts uitdaging')	ook eene.

Minime	putavi	hominum
Minst^b	hugde eg	manna^b
(Minst Geensints)	dagt ik

Quod	me	futurus esset
At	mier	vera skyllde
Dat	boven mij	wezen zoude

Juvenis	didici mucronem rubefacere
Unkur	nam eg odd at rioda
(Want nog jong zijnde	nam ik het spits om 't met bloed te rooden)

Alius	Rex	praestantior.
Annar	Kongur	fremre,
Eenig ander	Koning,	die (vroomer kloeker) was.

Nos	Asae	invitabunt
Os munu	Aesar	bioda
Dog ons meenen nu de	Schikgodinnen	te ontbieden;

Non	est lugenda mors
Er	ei sytande daude
't Past niet	(te weenen om de dood weenende te sterven.).

b Minst manna (Minime hominum) voor geensints.

XXIX.

Fert animus	finire:
Fysu^1 mut^2	hins at haetta:
't Gemoed^2 wil^1	hier van afscheiden:

Invitant	me	Dysae
Heim biode	mier	Dysir
t' Huis ontbieden	mij de	Dienaressen

Quas	ex Othini	Aula
Sem	fra Herians	Hollu
Welke	uit des Heeren	Hof

[p. 108]

	Othinus	mihi	misit
Hefur^1	Odinn^2	mier^3	sendar^4
Mij^3	Odin^2	heeft^1	gezonden^4:

Laetus		cerevisiam	cum Asis
Gladur	skal eg	ol	med Asum
Blijde	zal ik	(Ael Bier)	met de Schik-godinnen

In	summa sede	bibam.
I	ondvege	dreka.
Op	de hoogste zitplaets	drinken.

Vitae	elapsae sunt	horae
Lifs	eru^1 lidnar^2	stunder^3
Des Levens	stonden^3 zijn^1	(verleden verloopen)^2.

Ridens	moriar.
Laegjande	skal eg deia.
Lachende	zal ik sterven.

Einde.

De vreemde Uitdrukkingen in 't Vertalen van dit Gedicht zullen menig Lezer, ter oorzake van de Ongewoonheid, mooglijk meer gehindert, dan wel de Schilder-spelingen en Grootmoedigheid vermaekt hebben, of anderen, die op dit laetste meest haren aendacht lieten gaen, zullen misschien egter den Dichter als al te vreemd, stout, en buitensporig in de Zins-Overdragten verdenken; maer dezen dienen zig te erinneren, dat elke Tael, als ze woordelijk vertaelt zou worden (gelijk alhier, zo wel bij Ol: Worm: in 't Latijn, als bij mij in 't Nederduitsch betragt is) wel Overdragten zal vertoonen, die vreemd en wonderlijk voor Vreemden zullen schijnen, en die nogtans elk in hare eigene Tael, om hare gewoonheid aldaer, niet in 't minste vreemd nog buitensporig klinken: en dus zullen mooglijk en niet onwaerschijnlijk die Overdragten, welke ons in dit Gedicht het allerstoutste toeschijnen, ten tijde van dezen Noordschen Dichter in zijne Tael wel al oud, en zeer gemeenzaem, en derhalven al te gewettigt geweest zijn, om die te verwerpen of daer van af te wijken. Ten minste dunkt mij, dat ik dezen Oud Noordschen Dichter te kort zou doen, zo ik verzwege, dat ik tot nog toe op verre na niet onder eenig overblijfsel van Oud Duitsche Dicht of Rijm zo veel blijk van Poëzij of Schilder-Geest gevonden heb.