Wij zullen elkander wederzien

Woorden des levens bij den dood onzer dierbaren

[p. 120]

Troost bij den dood eens dierbaren.

Mijn hart is vol, maar ik moet mijn pen bedwingen. Vele gedachten, die zich binnen in mij vermenigvuldigen, en die ik tegenover ieder ander zou uitspreken, zouden ten uwen opzichte ontijdig zijn. Ik schrijf niet om u te herinneren wat gij verloren hebt, maar om u in gedachte te brengen wat gij bezit en niet kunt verliezen. De Heer moge mij een goed woord ingeven, want waarlijk, ik heb diep medelijden met u. Ik gedenk daarbij aan de zwakheid uwer krachten en de teêrgevoeligheid van uw hart; zoodat, indien gij geen aandeel hadt aan de verhevene, groote en dierbare beloften van het Evangelie, ik bijna vreezen zou dat gij onder uwe beproeving zoudt moeten bezwijken. Dan, ik heb eenige flauwe begrippen van des Heeren algenoegzaamheid en getrouwheid, en mag u aanspreken met de taal van Koning Darius: ‘Uw God, dien gij geduriglijk dient, die zal u verlossen!’ Drangredenen tot gelatenheid onder Gods bestuur, geeft het heilig Woord in overvloed aan de hand, maar het is een dubbele en alles te boven gaande goedertierenheid, dat Hij beloofd heeft die in tijden van bezwaar toe te passen en klem te geven. Uw Heiland heeft gesproken: ‘Mijne genade is u genoeg.’ En God-zelf is zoo rijk en zoo goed, dat Hij door een vriendelijken blik van Zijn Vaderoog Zijnen kinderen ruime vergoeding kan geven voor alles wat Zijne wijsheid mocht goedvinden hun te ontnemen. Wanneer Hij hen levendig doet beseffen, wáár Hij hen van verlost heeft, en wát Hij voor hen bereid heeft, dan gaat hun weldra het licht op uit de duisternis, het moeilijke wordt gemakkelijk, het bittere zoet. Al droogden voor ons de stroomen op, de hoofdbron blijft steeds

[p. 121]

vol en altoos vloeiende. Al de vreugde, die gij ooit met uwen dierbare hebt mogen smaken, was van den Heer, die overvloedig in staat is, om ook nu en altijd u blijdschap te geven. Hij, dien gij lief hadt, is u ook slechts voor een korten poos vóóruitgegaan. Tracht door het geloof het blijde en heerlijke tijdstip, waarop gij elkander in een Betere Waereld weder ontmoeten zult, voor uw hart te vervroegen. Dáár zal uwe gemeenschappelijke godsvrucht, dáár uw onderling verkeer, onuitsprekelijk beter zijn, zonder onvolmaaktheid of stoornis, zonder verflauwing of einde Dáár zullen alle tranen van de oogen worden gewischt, alle wolken van kommer verdwenen zijn; en dan zult gij zien, dat al uwe lotgevallen in deze waereld - de pijnlijke slag, die u thands getroffen heeft, niet uitgezonderd - beschikt en bepaald waren door oneindige Wijsheid en oneindige Liefde.

Hij die ons kent, omdat Hij weet wat in den mensch is, heeft zelf menschelijke tranen gestort bij het graf van Lazarus zijnen vriend; en daarom wraakt Hij ook onze tranen niet. Maar Hij heeft er genadig voor gezorgd, dat wij niet door droefheid verslonden zouden worden, gelijk zij die zonder hope treuren, omdat zij zonder God en zonder Christus in de waereld zijn. Hij heeft beloofd, dat alles ten goede medewerken en een vreedzame vrucht der gerechtigheid geven zal. Hij heeft de waarheid en onverderfelijkheid aan het licht gebracht. Hij is de Opstanding en het Leven, en ook de vreugde des Wederziens behoort tot de beloften Zijner vertroosting. Elk vriendelijk licht, dat hier voor onze oogen wordt uitgebluscht, is de waarborg van een eeuwigen dag. Als de zon opgaat, is de nachtlamp overbodig; en - gij weet, wie de zon des Levens is!

John Newton.