|
| |
| |
| |
1980
Het hele jaar staat in het teken van Wat nu? Er moet een nieuw programma komen, maar Wim Kan staat niet te popelen. Het gezelschap valt uiteen. Rob Tauber gaat bij André van Duin werken, Ru van Veen krijgt een radioprogramma bij de tros en Frans Rühl gaat naar Frans Halsema. Politiek gebeurt er genoeg zolang Van Agt minister-president is. Wederom verlaat een minister, Andriessen, voortijdig het kabinet en de regering overleeft op het randje een stemming (74-72) over het olie-embargo van Zuid-Afrika. Er zijn betogers bij Borssele en een blokkade bij Dodewaard. In Suriname grijpen sergeanten de macht. De cent verdwijnt als munt uit het betalingsverkeer. Reagan kiest Bush als running mate en wint de presidentsverkiezingen. John Lennon wordt voor zijn flat in New York vermoord.
Een televisieavond op oudjaar kan nu bijna niet meer zonder Wim Kan. Perfectionist Kan maakt het de medewerkers van de nos knap moeilijk (Het bezwaar van de nos is dat je niet kunt opzeggen), als hij voor hen een korte collage maakt van zijn beschikbare beeldmateriaal voor een totaalprogramma over dertig jaar televisieamusement op 31 december. Maar Kan's favoriete televisieregisseur Nico Knapper biedt gelukkig de helpende hand en Kan's hele vetocommissie wordt bij elkaar geroepen voor weer een viewing.
| |
| |
| |
Dinsdag 1 januari (al) 13.50 uur. Wildwal
De gewone, bekende stemming na de krachttoer van gisteravond: was het nu wat of toch misschien niet helemaal wat men verwachtte? Allemaal lovende telefoontjes, onder andere van Simon die mooi formuleerde waarom hij het zo goed had gevonden. Iedereen vol lof, maar mag ik daar al tegenaan leunen?
Die tussen hoop en vreze drijft
De voorreclame was... te groot. Kranten vol foto's en loftrompetten maar de uitzending van 22.00 tot 23.25 uur die moest het toch waar maken.
| |
Donderdag 3 januari 10.50 uur. Wildwal
Mistig, met wat sneeuw. Rustige, stille sfeer. Misschien zelfs beetje verontrustend stil... na de oudejaarsavonduitzending.
Gisteren na lezing van de ochtendbladen en na bezoek aan Velp even het gevoel het was weer raak. Maar thuis stortte het in, na lezing Parool en Arnhemse Courant (viel tegen) en na een hele dag zwijgen van meneer Van Liempt en Frans. Ongunstig teken?
| |
Dinsdag 15 januari 19.15 uur. Wildwal
's Nachts gevierd met champagne. Het was twaalf uur voor we het wisten. Vandaag moeilijke dag, want vanochtend voorpagina ad: Wim Kan trok een miljoen minder kijkers dan in 1976. Ook de waardering kelderde van 8,6 naar 8,1. Klap op het hoofd.
| |
Zondag 20 januari 18.35 uur. Wildwal
Geschaatst op bovenste vijver van Rozendaal van 12.45 tot 14.30 uur. Handtekeningen inbegrepen. Veel jeugd! Steeds over oudejaar. Iedereen heeft het gezien. Waardering steeds weer geweldig. Veel kinderen van zes tot twaalf niet van mijn zijde te slaan! ‘We zullen u slepen’ en ‘wat zeggen ze tegen u, Wim of Wimmie?’
| |
| |
| |
Donderdag 24 januari 19.00 uur. Wildwal
Drinken een glas, eten een hap en zijn gelukkig. Samen! Vanmiddag in regen het huis verlaten en ruim anderhalf uur gewandeld. Over Heuven. Niemand tegengekomen tot de Zijpenberg. Hemelregie! Mysterieuze mistwandeling terug.
| |
Vrijdag 25 januari 12.50 uur
Slecht nieuws. Ik belde om 12.15 uur meneer Van Liempt. Kreeg Kees aan de telefoon. ‘Pa’ had vanmorgen om 10.00 uur een duizeling gehad toen hij opstond van zijn bureau... Soort blackout. Lag nu op bed te wachten tot de dokter komt. Vreemd, maar steeds denk ik: het jaar is slecht voor mij begonnen. Op mijn verjaardag op frontpagina ad: kijkdichtheid en waardering oudejaar vielen tegen. Nu tien dagen later dit! Helemaal in mineur en dat terwijl wij het hier samen weer zo heerlijk rustig hebben. Zit 'm erg te knijpen.
| |
Donderdag 31 januari. Kudelstaart
Telefoon vanavond nog van Kees van Liempt. Koningin is om 20.00 uur op het Journaal. Gaat afstand doen op 30 april voor Beatrix. Henk van der Meyden vraagt reactie in honderd woorden. Snel na het zien van het Journaal geschreven en naar Henk gebeld. ‘Reuze bedankt.’ ‘Zal ik het voorlezen?’ ‘Nee, hoeft niet. Bel het maar door aan de stenodienst van de Telegraaf.’ Aldus gedaan (geen krimpie reactie). Die belde vijf minuten later weer terug en las het feilloos voor (weer geen krimpie). Maar:
1 februari, morgen wat een geluk
| |
Vrijdag 1 februari. Kudelstaart
Sonja Barend of ik morgen in de Goed Nieuws Show wilde komen om iets over Juliana-Beatrix te zeggen. Nee, dat wilde ik niet. Leuk, gek gesprek overigens. ‘Vraagt u Paul van Vliet.’ ‘Ja, maar ik vraag eerst de koning, daarna pas de prinsjes.’
Mooi en wel gelachen. Veer in me kont!
| |
Dinsdag 5 februari 11.35 uur. Wildwal
Nu meneer Van Liempt nog niet gestoord mag worden, werk ik zelf de toekomstplannen verder uit. Lange telefoongesprekken onder
| |
| |
andere met Willemijn Hofman over spelen vanaf vijf oktober maandenlang in het De la Mar theater tot en met maart 1982.
Alles onder voorbehoud dat meneer Van Liempt weer beter is, zijn andere produkties aan de kant schuift en met ons weer wil werken... Mag geen auto rijden, is volgens zijn zeggen prima in orde, maar slaapt als ik hem 's morgens om 11.00 uur bel?! Was gisteren naar Utrecht heen en weer zijn nieuwe Mercedes bekijken...
| |
Zondag 17 februari 11.45 uur. Studio Scheveningen
Bij meneer Van Liempt geweest en tournee zitten uitdenken. Veel theaters die wij vanaf de Wildwal, Kudelstaart of Scheveningen zouden kunnen doen. Mocht drie kwartier met hem praten, waaraan ik mij op de minuut hield. Zó om! Samen even naar Ol en mevrouw Van Liempt. Daarna een half uurtje over Scheveningen gewandeld. Ol vertelde over alle strubbelingen. ‘Pa’ heeft zich een paar dagen geleden doldriftig gemaakt. Met schreeuwen en zo. Daar had ik uitermate de pest over in, want zo wordt hij natuurlijk nooit beter.
| |
Maandag 18 februari. Avond
Voor de derde keer naar Landsmeer gebeld en eindelijk twintig minuten met Ru gebeld. Viel nogal mee. Hem alles over meneer Van Liempt verteld wat ik wist en meende te mogen vertellen. Het werd geloof ik wel geapprecieerd. Verteld dat wij deze zomer Koninklijke Schouwburg maar moeten vergeten. Deo et Van Liempt volente misschien half oktober in de provincie en dan wie weet november Rotterdam, Luxor. Ru heeft elke maandag (tros?) een radioprogramma ‘Café Chantant’. Zal toch eens luisteren.
| |
Donderdag 20 februari 13.10 uur. Wildwal
Al dagen op zoek naar Frans. Probeer hem te bereiken voor eventueel vandaag nog wat wandelen. Maar gisteravond thuis geen gehoor en op de zaak was hij niet. Vanmorgen thuis Titia, kwam net uit haar bed en zei: Frans is op de zaak. Daar gebeld en... geen gehoor.
| |
| |
| |
Vrijdag 22 februari 10.45 uur. Wildwal
Vrij veel contact met Kees van Liempt, maar mis zijn vader elke dag meer als inspirerende figuur. Zijn telefonen, zijn grappen, zijn formuleringen. Vooral ook nu wij geen voorstellingen spelen. Begrijpen doe ik niet veel van zijn toestand.
| |
Zaterdag 1 maart 23.22 uur. Kudelstaart
Vanmiddag op Scheveningen weer veel herkenning. Ook de twee mannen in de bloemenzaak Stevinstraat vol lof over ‘die kerstavonduitzending van u’. Toch een succes? Om 17.30 uur terug bij Tuf en weer Medisch Engeltje gebeld naar aanleiding van de uitslag van de bloedprikken. Veel over mijn leverfunctie en over eventueel toch te veel drinken. Ik denk van niet, maar... ben nu al bezig met afremmen. ‘Maar’ één fles rode wijn.
| |
Zondag 2 maart 22.05 uur. Wildwal
Van 13.30 tot 15.30 uur gelopen, gedraafd, gehold om de zee te ontlopen die agressief en onberekenbaar was. Tenslotte iedereen nat, per ongeluk of expres. Om 15.30 uur in studio Tuf gebeld: ik kom naar huis. Geen files! Zullen we meteen doorgaan naar de Wildwal. Ja. Reden alweer om 16.45 uur. 17.55 uur op de Wildwal. In een bijna donker laantje nog even met Helma staan praten. Over eenzaam wonen hier in het bos. Gaf haar ons geheime nummer. Ik moest onbeleefd zijn en het gesprek afbreken wegens televisie om 19.00 uur. Over de chaos in Amsterdam. Krakers hebben de eerste veldslag niet de mobiele brigade van de politie gewonnen.
| |
Maandag 3 maart 10.50 uur. Wildwal
Ligt beetje sneeuw dat nu in waterig zonnetje snel wegsmelt.
Min of meer oproer in Amsterdam, sinds politie en mariniers vanmorgen om 6.00 uur met tanks, waterkanonnen en bulldozers de barricades hebben opgeruimd. Gevechten in de P.C. Hooftstraat. Doet sterk denken aan de tijd van de provo's en Van Hall. Luister elk uur naar de radio.
| |
Dinsdag 4 maart 21.20 uur. Wildwal
Televisie Werd tijdens het nieuws een half uur onderbroken in het kader van de fnv-stakingsacties. Toen belde Ol Sant op over het
| |
| |
breekbare cadeautje dat bij Dick Vonk op Sant staat te wachten. Daarna ik met Sant gebeld en haar mijn zorgen verteld. Kreeg de indruk dat Sant het uitvallen van Van Liempt niet als zo ernstig beschouwt. Misschien meende ik zelfs een stukje jaloezie te bespeuren. Jaloezie op die jarenlange, fenomenale samenwerking tussen Van Liempt en mij, waardoor Sant én zichzelf én Ru uitgeschakeld denkt te voelen.
| |
Woensdag 5 maart 13.20 uur. Wildwal
Brief geschreven aan Rein van Rooy om te bedanken voor zijn mooie agressieve artikel in de Telegraaf over ‘Appels en Peren’. Daarna lange telefoon met mevrouw Van Liempt. Uitslag van het onderzoek niet verontrustend. Gewoon doorgaan met de medicijnen en leven in rustig tempo. Meneer Van Liempt was nu met Kees als chauffeur naar Amsterdam. Om het wat rustig aan te doen, denk ik.
| |
Maandag 24 maart. Avond. Wildwal
Mooi gewandeld om en nabij de Imbos en zelfs even ge-verdwaald. Was wel nodig, want ga er steeds minder inzien, ditmaal in het hele leven. Eigenlijk zou ik willen vluchten in de natuur, de slaap, de alcohol of de 15 Vesparax. Ik denk dat ik door niet te werken en niets te hoeven er geestelijk niet op vooruitga.
| |
Zaterdag 6 april. Eerste Paasdag 17.27 uur zomertijd. Werkhuisje
Eindeloos door de tuin gewandeld. Heerlijke sfeer. Als we nou eens zo'n zomer kregen en dan helemaal vrij. Hek op slot, in eigen huis op eigen landgoed. Drie maanden lang.
| |
Vrijdag 12 april 16.15 uur. Werkhuisje
Au fond weet ik al weken lang niet wat ik eigenlijk wil. Stoppen met spelen, geloof ik. Veel, toch nog grote wandelingen, lichamelijke inspanning tegen de spanningen. Mijn leven is nu een beetje in het genre gekomen van waar zal ik me nou eens over opwinden. Ol is wijzer soms. Maar dan ineens ook weer helemaal niet. Ze is het liefst en het dichtste bij als ik haar 's morgens met heel mijn hart
| |
| |
masseer. Daarna zonder dat ze het weet soms ineens erg agressief tegen me, meestal om niets. Misschien wordt het wel echt tijd dat we eens met vakantie gaan. Los van de navelstreng, van de telefoon, van de post van Van Liempt, van Frans Rühl, van Ria.
| |
Woensdag 23 april 15.30 uur. Wildwal
Vanmorgen een driekolomsfoto van Van Agt gezellig dinerend bij de Japanse keizer op de voorpagina. Zojuist de Telegraaf gebeld en gevraagd naar iemand van de hoofdredactie. Meneer De Haas, schrijver van vele hoofdartikelen, kwam aan de lijn. Gevraagd of hij zonder mijn naam te noemen morgenochtend misschien een hoofdartikel wilde wijden aan deze belachelijke zaak. Enkele dagen geleden was dezelfde meneer Van Agt nog zo angstig om Saoedi-Arabië te kwetsen met de film ‘De dood van een prinses’ en nu kwetst hij enkele honderden Nederlanders die drie jaar en acht maanden onder keizer Hirohito's macht gebukt zijn gegaan. Mevrouw Van Agt zit gezellig naast de oorlogsmisdadiger aan tafel. ‘Er leven haast geen mensen meer die het kunnen navertellen...’
| |
Woensdag 30 april 13.50 uur. Wildwal
Eindelijk na jaren weer eens poppenkast op de Dam! Abdicatie vanmorgen helemaal op televisie gezien en daarna de balkonscène. Juliana en Beatrix met echtgenoten en kinderen en welgeteld (en gezien) één rookbom. Het geheel toch een beetje zielig. Gejuich van schoolkinderen. Gefluit van...? Enthousiasme of...? Ol en ik daarna buiten op de kleine stoeltjes gezeten en geluncht. Weer naar binnen was de televisie al weer in volle gang. Extra uitzending van de Mobiele Eenheid. Stond niet op het programma... Nu zijn ze in de Nieuwe Kerk aan het zingen...
| |
Zondag 4 mei 12.15 uur. Werkhuisje Kudelstaart
Grote rel in de kranten over de 30 april-rellen. Lange telefoon met Frans, die er die dag natuurlijk weer met zijn neus bovenop had gestaan. Zond mij een affiche van de Autonomen. Geen woning, geen kroning. Vertrekt straks met Titia en Franco voor vier weken naar Cap d'Ail per trein, zonder auto, geen geld en toch op vakantie. Merkwaardig.
| |
| |
| |
Dinsdag 6 mei 14.10 uur. Werkhuisje Kudelstaart
Vanmorgen lang gebeld met mevrouw Van Liempt. Meneer Van Liempt is in Duitsland. Vreemde verhalen over hem. Agressief en stil gedurende hun vakantie in Spanje. Ze vindt hem nog steeds niet goed. Smijten met de deuren. Kortom vreemd. Morgen gaan Ol en ik naar hem toe om mijn toekomstplannen uit te leggen. Niet eerder beginnen dan juli 1981 en verder nog niets.
| |
Donderdag 8 mei 16.38 uur. Ligstoel bij het werkhuisje
Gisteren waren Ol en ik samen bij meneer Van Liempt om te zeggen (te vragen) s.v.p. januari 1981 niet in Luxor, Rotterdam beginnen. Liever pas in juli 1981 in de Koninklijke Schouwburg, Den Haag. Ondanks alle bezwaren die daaraan kleven vind ik dat een laten we hopen toch min of meer koninklijke comeback. Maar het plan viel niet in erg beste aarde. Dat kon ik wel merken.
| |
Maandag 12 mei 16.30 uur. Op ligstoel naast werkhuisje
Zaterdagavond televisie Sonja Goed Nieuws Show over de vara-rellen. Grandioos goed door Sonja gedaan. Zou haar graag complimenteren, maar dan ben ik nog steeds in Nederland en toch weer te dicht bij de vara. Vanmorgen haar toch maar gelukgewenst met de mooie uitzending.
| |
Dinsdag 10 juni 19.40 uur. Werkhuisje
Beide deuren open. Mysterieus stil. De hele dag al. Voorlopig wil ik stoppen met optreden. Heb er gewoon geen zin meer in. Voel me als iemand voor wiens neus een prachtig diner klaarstaat, maar die zegt: ‘Ik heb echt geen trek.’ ‘Zal ik alles maar weghalen?’ vraagt de ober. ‘Nee ben je gek,’ zeg ik dan. Misschien heb ik over een uur wel honger.
| |
Zondag 15 juni 9.40 uur
Gisteren om 15.30 uur onderhoud met meneer Van Liempt waar ik erg tegen op zag. Hij geweldig ouderwets aardig, ook toen hij hoorde dat ik er helemaal geen zin meer in had. Bedacht toen ter plaatse nieuwe plannen die hij nu misschien zit uit te broeden. In maart en april in Luxor ‘inspelen’ en 15 juli in Koninklijke Schouwburg première.
| |
| |
| |
Dinsdag 17 juni 12.55 uur. Werkhuisje
Inspirerend strandmiddagje tot 17.30 uur. Daarna juichend bij meneer Van Liempt de drie trappen op met twee treden tegelijk en dansend in parodie door de kamer; ze kennen me nog (zevenmaal). Een dolle middag afgesloten met een contract voor 16 januari a.s. twee dagen in de week twee voorstellingen op één avond in Luxor.
Een dag tevoren ben ik dan 70 jaar geworden. 75 minuten Wim Kan met Corry aan zijn zijde. 70 jaar leven - 45 jaar cabaret - anderhalve eeuw samen.
| |
Zaterdag 21 juni 13.30 uur. Werkhuisje
De daverende dingen dezer dagen: Rob Tauber heeft tegen elke redelijke verwachting in engagement aangenomen bij... André van Duin. Zonder eerst even tenminste meneer Van Liempt te vragen. Zo zie je weer: vertrouw op niemand. Rob en Willemijn logeerden drie weken in onze studio Cap d'Ail en Ol leende hem renteloos de aankoopsom voor zijn huis in de Jordaan.
| |
Maandag 23 juni 13.55 uur. Werkhuisje
Dubbele telefoon ochtend. Om 11.30 uur meneer Van Liempt. Johan Mattijssen komt bij ons in plaats van Rob. Even is er wel echt gejuicht. Hij is erg sympathiek en veel beter geluidstechnicus dan Rob. Nog een telefoon van meneer Van Liempt. Frans Rühl wil toch vanaf 1 september bij Frans Halsema gaan werken. Zelfs als wij er, wat bijna onmogelijk is, een betere aanbieding tegenover stellen. Hij wil weer ‘werken’. Helemaal ondersteboven ben ik er nog niet van. Meneer Van Liempt heeft een prima jongen op het oog. Daardoor zou dan zo'n soort interview met die jongen die altijd zo moet lachen, eens komen te vervallen.
| |
Zondag 29 juni. Bijna 22.00 uur. In de grote kamer Kudelstaart
Gisteren prachtig middagje bij Sant en Ru en Herman en Rudolf. Onder de stolp van de mooie stolpboerderij vier persoonlijkheden. Zeer verschillend en soms hemelsbreed uiteen lopend. Veel gepraat over 16 januari 1981 in Luxor. Vijf kwartier Wim Kan kan toch niet zo goed. Misschien als titel: een uur Wim Kan. Maar meneer Van Liempt was vanmorgen niet enthousiast, vond het te veel: een uurtje met Wim Kan. Nou ja het is nog ver weg.
| |
| |
| |
Donderdag 3 juli 16.05 uur. Werkhuisje
Al vanaf 13.00 uur in huisje bezig baasje te zijn. Gisteren Frans Rühl hier vanaf 14.00 uur in een Russische jeep. Mooi. Een ontmoeting waar ik mij al dagen op verheugde, want half jaar geen enkel echt contact meer met hem gehad. Ouderwetse middag. Frans vol gevoel voor de sfeer, alles ziend en erg gelachen. Om 18.30 uur wanhoop! Rien kon ons niet hebben. Na rijp beraad besloten thuis te eten. Helaas werd Ol er onaangenaam kribbig over tegen mij, maar Frans wist alles in goede banen te leiden. Prachtschotel door Rien om 20.00 uur nog gebracht, maar... koud, ijskoud, riep Ol zelfs agressief. Bleven tot 24.00 uur in de keuken zitten met licht uit. Frans genoot er geloof ik van. Ol viel in slaap.
| |
Donderdag 10 juli 18.05 uur. Werkhuisje
Strontweer. In bed tot bij tienen liggen lezen. Kranten. Telefoon van meneer Van Liempt, een uur lang. Over Fred Kaps die ongeneeslijk ziek thuis in Utrecht ligt dood te gaan. Kaps had gevraagd of ik misschien op een cassettebandje iets tegen hem wilde zeggen. Een bijna ondoenlijke opgave.
Verder gesproken met Van Liempt over onder andere schadeclaim speedboat, Leidse Schouwburg bestaat 275 jaar, Telegraaf niet bezorgd, veiligheidsgordel in de auto voor Ol en... plotseling vertelde meneer Van Liempt mij de hele tournee ná Rotterdam. Was verbaasd toen ik dit allemaal (Leiden, Arnhem, Alkmaar, Amstelveen, Doetinchem) hoorde. Ik wist nergens van!
| |
Donderdag 24 juli 14.52 uur
Gisteravond na het eten Rien en Ingrid met de katamaran hier aan de steiger. Beiden in surfpakken. Rien in wel erg zwart, maar Ingrid in prachtig blauw, de charme in eigen persoon. Glaasje wijn op het Westerterras. In het donker de speedboat met Arend en Karina op zoek naar de katamaran. Arend, Rien en ik met ons drieën in de kelder wijn uitzoeken. Gingen om 23.30 uur weg. Mooie driekwart maan. Bladstil. Stemmen over het water. Arends boot trok de katamaran. Onvergetelijke, uitzonderlijke sfeer. Sliep er slecht van, dat wel.
| |
| |
| |
Zondag 3 augustus 11.00 uur. Westerterras
In de Telegraaf van gisteren een goede bespreking over het boek van Jons, waarover ik nu na een paar dagen lezen steeds enthousiaster word. Viruly eindelijk weer op zijn best en dat is nog steeds heel erg goed!
| |
Maandag 11 augustus 16.05 uur. Werkhuisje
Vreemd verlangen: buiten slapen in een slaapzak op ons Westerterras, dat zou ik wel eens willen.
Tuf heeft vanmiddag een katoenen nachtpon in Leimuiden gekocht voor... zeven gulden. Ze ging er nu net in naar bed, zo intens tevreden. Welke vrouw zou vandaag zo blij zijn met een katoenen nachtpon van zeven gulden, terwijl de belasting haar aanslaat voor een vermogen van drie miljoen?
| |
Maandag 25 augustus 14.38 uur. Ligstoel aan de rand van de Westeinderplas
De tendens op het Scheveningse strand begint nu langzaam te veranderen van: ‘Wat hebben wij ouwejaarsavond genoten’ in ‘Komt u dit ouwejaar weer voor de televisie?’
| |
Donderdag 11 september 11.00 uur
Staatsgreep in Turkije. Heerlijke avond in een uitverkocht Carré, Craig Rusell. Koninklijke ontvangst door Guus Oster die dag tevoren jarig was geweest (65!). Wij zaten op de vijfde rij naast meneer Dekker en zijn leuke vrouw, die vlot Engels spreekt en... verstaat! Driekwart van de voorstelling verstond ik niet en viervijfde begreep ik niet. In de tweede helft van de voorstelling liet Craig plotseling de spots op mij richten. Als ‘pummel in Parijs’ wist ik niet wat ik doen moest. Door de grond zakken was ondanks dat Carré een oud gebouw is moeilijk. Tenslotte toen zij of hij wel tienmaal had geroepen Wim Kan, toch maar opgestaan en haar of hem toegeklapt. In de pauze nog even met Guus over Craig Russell staan praten... Moeilijk mannetje. Tussen de schuifdeuren begonnen, maar wel grandioze schuifdeuren. Verdraagt totaal geen kritiek. Woont in een suite in het Amstel Hotel met zijn vieren (?) en had in vier dagen... ƒ 13 000, -(!) uitgegeven. Een beetje onwezenlijke voorstelling. Doordat hij van het eerste tot het laatste woord
| |
| |
volledig vrouw is en vrouw blijft, ontstaat er iets vreemds. Een figuur als Judy Garland is dan geen parodie meer, maar de zeer tragische Judy zelf die daar voor bij het voetlicht zingt van ‘Somewhere over the rainbow’... Carré heerlijk theater om echt uit te zijn, maar toch ondanks Guus zijn verzoek wil ik er niet optreden: ik kan daar mijn tempo in de conference niet aanhouden.
| |
Maandag 29 september 8.20 uur. Kamer 10, Panorama Hotel, Nadrin, Ardennen
Hollandse meisjes: bent u meneer Kan? Wij komen u even vertellen dat wij straks uit La Roche de Herte af kanoën naar Marcourt en misschien nog verder. Gaat u mee? Er is een kano voor u. Geen tijd voor lang denken. Met gerust hart in zware, rode kano gestapt. Geweldige belevenis. Soms even moeilijk door laag water, stenen of stroomversnellingen. Was soms lekker de laatste, maar vaak ook in de voorhoede. Met vijf anderen driemaal geprobeerd een stroomversnelling omhoog te nemen. Lachten mij uit. Zonnige weilanden, hoge beboste heuvels, witte koeien en tien rode kano's in de rivier. Zou het vandaag alweer willen doen.
| |
Vrijdag 3 oktober 3.45 uur. Enzian, Langwies
Ik ben (eindelijk) weer eens klaarwakker. Beetje verdrietig diep van binnen, omdat ik het paradijs aan de Ourthe verloren heb en ondanks het schitterende weer hier er nog niet zoveel of eigenlijk nog niets voor in de plaats is gekomen. Wilde Frans nog even bellen om te zeggen dat wij er waren en of er nog een kans was dat hij kwam, maar dat mocht alleen van Ol als ik het heel kort maakte, ‘want anders zit ik weer al die tijd alleen’. Rustig woordje met haar gesproken dat ik het bijzonder onaardig allemaal vond en behoorlijk egoïstisch. Maar ze begreep daar niets van. Toen gooide ze weer eens haar glas wijn om en de avond was voorbij.
| |
Woensdag 8 oktober 13.05 uur. Enzian
Natte sneeuw, regenbuien. Grote envelop met post, door meneer Van Liempt opgestuurd, afgehandeld. Frans Rühl is met een gezelschap Polen (?) op tournee. Staat zelfs in Carré. Beetje boos dat Van Liempt mij daarover niets had verteld.
| |
| |
| |
Donderdag 9 oktober 12.00 uur. Enzian
Mij zojuist pisnijdig gemaakt, omdat Ol het gewoon verdomt zich behoorlijk warm aan te kleden. Ze stond een half uur geleden op de Laube met een open hals te genieten van het mooie sneeuwlandschap. Gisteren tijdens wandeling voelde zij zich even niet zo lekker. ‘Thuis’ direct Medisch Engeltje gebeld, die het met Dick aan de meeluister, dacht ik, niet zo somber in zag. Gaf mij in elk geval weer een beetje moed.
| |
Zondag 12 oktober 7.35 uur. Kamer 201, Hotel Schwanen, Rapperswil
Het regent recht en eerlijk. Melancholiek uitzicht. De boten liggen onbewogen te wachten in het haventje op de dingen die vermoedelijk niet zullen komen. Wat nu? Verdrietig een beetje. Diep van binnen zit iets niet helemaal lekker. Gisteren afscheid genomen van Langwies. Dagen van tranen en toch maar weer lachen achter de rug. De Enzian, dat mij eens zo lief en dierbaar was, is nu ontaard in een deprimerende omgeving. Ik weet niet of we ooit terug zullen komen...
| |
Dinsdag 21 oktober 19.10 uur. In werkhuisje
Vanmiddag laat naar Scheveningen en in noodweer toch nog een reuze vreemde, charmante ontmoeting gehad. Twee meisjes die werkten in de buurt van Oslo en liftend even terug waren, gingen, toen geroepen werd ‘wie wil met Wim Kan in de fontein?’, spontaan in looppas erheen en erin. Met ons drieën gedanst om de dolfijn in de gietregen. Prachtmeisjes. Daarna gingen ze nog even in zee tot zowat hun middel. Er zou een interview met ze in het Vrije Volk hebben gestaan over het liften. Meneer Van Liempt doet moeite er aan te komen. Kan er geen touw aan vastknopen. Maar dat het twee mooie, spontane meisjes waren lijkt mij wel zeker.
| |
Maandag 3 november. Avond
Vanmiddag om 16.00 uur bij meneer Van Liempt een bespreking gehad met Kitty Knappert en Ivo Niehe over oudjaar. Een programma voor de nos met hoogtepunten van dertig jaar televisieamusement. Ol met ‘Konijn is dood’ en ik met ‘In het kletsnatte Birmabos’. Neen, zei ik en ontvouwde ze een nieuw plan: collage
| |
| |
van mijn conference uit 73-76-79. Enthousiast ontvangen. Meneer Van Liempt om 18.15 uur zichtbaar op hete kolen.
| |
Donderdag 6 november 15.30 uur. Werkhuisje Kudelstaart
Om 14.00 uur op de radio gehoord dat Pien, de vrouw van Hans Wiegel, vanmorgen bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen. Meteen gestopt met mijn oudejaarscollage, waarin Wiegel uiteraard een hoofdrol vervulde. Vind in eerste instantie dat ik die geplande twintig minuten helemaal niet moet doen. Wim Kan op oudejaar betekent hoofdpersonen uit ons politieke leven min of meer belachelijk maken. Ben er erg van onder de indruk.
| |
Dinsdag 17 november 10.18 uur. Kudelstaart
Te bed met Ol, koffie en storm. Twaalf grandioze werkdagen met werknachten aan vierentwintig minuten oudejaarsavondprogramma voor de nos-collage gewerkt in dat kleine werkhuisje met twee taperecorders, één pick up, drie oudejaarsplaten en zes geluidsbanden. Schreef een nieuwe tekst voor ‘Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe’: ‘Zal die Reagan het redden?’
| |
Maandag 23 november. Avond
Zenuwendagje. Om 13.00 uur meneer Van Liempt met de gouden koets voor de deur. Om 13.50 uur bij de nos-studio, alwaar Ru al op ons wachtte. Prettige werksfeer met Nico Knapper, twee technici, Kitty Knappert, Hanneke Kock (charmant en aardig). Kortom fijne omgeving om tot iets te komen. Corry wel heel erg nerveus. Vergiste zich zeker wel tien keer in haar antwoorden bij ons scènetje, maar het zag er op de monitor allemaal erg leuk uit. Kerstboom, tafel met oliebollen en champagne. Zaterdag a.s. om 16.00 uur is de viewing. Ben er toch niet zo zeker van dat het allemaal leuk zal zijn. Ru, Sant en Frans komen hopelijk ook. Onverbiddelijk neen zeggen als een van ons het niet voor honderd procent goed vindt. Er hangt veel, te veel van af. 16 januari moeten we tenslotte weer beginnen met Luxor Rotterdam: Wim Kan in een ommezien (vondst van Sant).
| |
| |
| |
Donderdag 27 november 19.10 uur
Vannacht wakker van 1.30 tot 7.30 uur. Tien maagtabletten ingenomen. Als een gek gewerkt aan de verandering van de oudejaarscollage. Kolonel Dinkels eruit en de autoscène met Van Agt erin. Een hele ingreep! Nico Knapper die ik had gealarmeerd, reageerde reuze aardig. Vanavond Ol weer mooi van de kaart, al beweerde ze van niet. Ze vraagt niet om wijn en niet om eten. Wat nou weer? Morgen het Medische Engeltje bellen.
| |
Zaterdag 29 november 14.15 uur. Te bed met kruik
Heel niet zo lekker. Vannacht om 4.30 uur opgestaan. Cognacgroc gedronken. Ol wilde voor het slapen gaan geen champagne. Ik had een half flesje en twee mooie glazen al klaargezet bij het bed. Ze had ineens weer zo'n spierpijn. Terwijl ik haar insmeerde met Olgesal, viel ze in slaap. Ik ruimde vannacht om 4.30 uur het feestje maar weer weg. Zat in mijn eentje een beetje te huilen. Het levensfeestje met Ol is geloof ik toch ook wel voorbij. Afruimen maar. Heb soms ontstellende zin al die Vesparax tegelijk in te nemen. Maar Ol denkt geloof ik dat er nog iets komen zal.
| |
Dinsdag 2 december 12.05 uur
Zojuist lange telefoon met meneer Van Liempt over Luxor proberen te verzetten en pas 4 april in Apeldoorn met het nieuwe programma beginnen.
| |
Donderdag 18 december 18.50 uur
Video bekeken van nos voor oudejaar a.s. en van de ene ergernis in de andere gevallen. Slechte versie van Wim Sonnevelds ‘Frater Venantius’. Verkeerde overgang naar uitreiking Edison, slecht Teddy-en-Henk-Scholten-fragment, slecht Rijk-en-Johnny-fragment en... slecht interview van Ol zelf. Ongunstig. Moet er onherroepelijk uit. Slechte overgang naar Herman-van-Veen-ontvangt-Davidsring. Kortom gevoel van onzekerheid, vooral omdat alle fouten er pas 29 december uitgehaald kunnen worden. Gevoel van 31 december staan we voor het blok. Zootje dilettanten die nos of wie dat dan zijn.
Meneer Van Liempt hier naar toe gekomen en ontdekte de montagefout van ‘De tijd stond even stil’. Belde met Kitty Knappert,
| |
| |
die, hoe kan het anders, juist dat interview van Corry zo prachtig vond. En iedereen in de studio. Nou ja, dat soort gelul ken ik nou wel.
| |
Vrijdag 19 december. Middag
Bericht van Kitty Knappert. Ze meldde per telefoon aan Kees van Liempt dat, als het interview mevrouw Kan (58 seconden) er uit zou moeten, dat ƒ 18 000, - zou kosten en drie dagen werk. Geloof er geen woord van en had gelijk mijn stress-gevoel weer terug. Wilde, en wil dat nog, de hele nos-studio in brand steken en daarna in de lucht laten vliegen. Dit oudejaarsprogramma van de nos is in wezen één grote chantage. Als je nee had gezegd, hadden ze tussen twintig slechte opnamen van dikwijls goede artiesten Ol met ‘Konijn is dood’ uit de lucht laten vallen en mij in korte broek ‘Kletsnatte Birmabos’ laten zingen en dat alles voor niets. Want geld voor zo'n programma hebben ze niet.
| |
Zaterdag 27 december 22.03 uur. Kamer nog vol Kerstmis, Kudelstaart
Ru was hier van 13.00 tot bijna 16.00 uur. Zeer ernstig gesprek onder vier ernstige, oude ogen. Ru had Seth kerstavond op televisie gezien en vroeg zich af of ‘überhaupt’ de formule conference-liedje-conference-liedje niet zou hebben afgedaan. Vraag ik mij ook af. Wordt het geen tijd om te gaan. Maar volgens Ru vindt Sant dit allemaal onzin. Maar de twijfel knaagt mij aan het hart. Zullen we 13 februari wel starten met een nieuw programma? En als het niet honderd procent goed is. Stoppen? Voorgoed?
| |
Maandag 29 december 16.30 uur. Werkhuisje
Doodmoe terug van weggeweest naar nos-Hilversum. Een dieptepunt in de nos-organisatie. Moesten precies om elf uur in de studio zijn, maar... men was de vleugel vergeten. Na anderhalf uur kwam er een piano! Toen was iedereen al in tijdnood gekomen. Vlug, vlug, vlug zat in de lucht. Deed mijn conference tweemaal, maar daarna was er geen tijd meer om het hele programma nog een keer te zien en eventuele veranderingen aan te brengen. Hier viel niet tegen te vechten.
Nico Knapper een geweldige man om mee te werken. Hij hakte
| |
| |
zondag de knoop door en Kitty zou blij zijn met de twee-minuten-conference. Om 14.00 uur doodmoe weer thuis, maar met een vaag gevoel: het was misschien toch wel goed. Het kan met de wind mee, met God en Nico Knapper misschien leuk worden. Verder vanmiddag thuis gebleven. Klepzijker aan de deur met grote, witte auto die champagne bracht van de nos.
| |
Woensdag 31 december 19.30 uur. Wildwal
De grote vraag: zal ik stoppen of zal ik doorgaan. To be or not to be. Het gaat om de vraag, niet om het antwoord. Van Liempt zegt doorgaan! De strooien hoed van Chevalier en Lou Bandy blijft eeuwig drijven op de woelige baren. Ru zegt: ik weet het niet, soms denk ik dat de formule heeft afgedaan. Frans... moet hem nog vragen.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd