De dagboeken van Wim Kan 1968-1983. De televisietijd

[p. 181]

1978

Als Wim Kan begin april de serie in het Nieuwe de la Mar theater beëindigt, heeft hij in Amsterdam een half jaar lang voor totaal uitverkochte zalen gespeeld. ‘Bestek 81’ heet het plan waar de regering tien miljard gulden mee denkt te kunnen bezuinigen. Eén minister heeft in een gewetensconflict om de neutronenbom het kersverse kabinet-Van Agt dan inmiddels al binnen vijf weken verlaten. Anderhalf miljoen mensen zetten hun handtekening bij een actie tegen dit nieuwe angstaanjagende wapen. Bram en Freek voeren een andere actie. De beide cabaretiers willen het Nederlands elftal ervan weerhouden in Argentinië te gaan voetballen. Maar Nederland wordt daar na de verlenging in de finale voor de tweede achtereenvolgende maal tweede op de wereldkampioenschappen. Oud-minister Lubbers komt in opspraak wegens vermeende dubbelbelangen. De hele kust van Bretagne wordt door een tankerbreuk met olie besmeurd. Je hoeft niet gelovig te zijn om over het water te lopen. De reus op de Dam brandt af en de nieuwste stroming heet punk.

Als buiten de zomerzon schijnt, wordt traditiegetrouw in het donker van de lege Koninklijke Schouwburg gerepeteerd door Wim Kan en de zijnen. Dit jaar niet zo lang en intensief, want het programma ‘Veertig jaar cabaret’ wordt voor het derde seizoen gebracht en heeft nauwelijks wijzigingen ondergaan. Kan koopt er in Nederland een nieuwe geluksplek bij; een Oranjeflat aan de boulevard van Scheveningen, razendsnel door Corry Vonk op de haar zo bekende wijze ingericht. Vanuit het zijraam kijkt hij op de woning en het kantoor van zijn impresario. Door de wel zeer succesvolle serie in het najaar in de Stadsschouwburg in Rotterdam voelt Kan zich ijzersterk en overweegt een moment of hij het ritme van eens in de drie jaar zal doorbreken en dit jaar vast zijn oudejaarsconference te doen: live!

[p. 182]

Donderdag 12 januari. Middag

Het meeste plezier van al die 572 lachende mensen gisteravond had ik zelf.

Zaterdag 15 januari. Avond. Wildwal

Cadeautjes gepeld. Overhemd, das, pullover, handschoenen, telefoonboekje, kinderpostpapier, asbakje enz. enz. We hebben het eten op. Gehaalde chinees en een glaasje wijn. Verjaardag is al over zijn hoogtepunt heen. Verder valt hier nu niets te doen.

Bram en Freek op de televisie gezien. Arbeider, dat komt ervan. Tegen alle verwachtingen in vond ik het uitzonderlijk goed. Freek die ik niet uit kan staan, zelfs een goed acteur! Wel wat bedenkingen, maar toch in grote trekken een boeiend programma.

Vrijdag 27 januari 18.40 uur

Weer grote succesavond in De la Mar zonder meneer Van Liempt die veertien dagen naar de Canarische eilanden is. Vandaag vanaf twaalf uur in werkhuisje bezig geweest met voornamelijk de conferenceproduktie van een meneer uit Apeldoorn. Heb hem een lange brief geschreven hoe hij het moet doen. Geen conference-taal gebruiken, maar aforistisch schrijven s.v.p. Zet het grapje zo droog mogelijk zonder overbodige woorden op papier, dan is eerder te zien of de pointe wel sterk genoeg is. Van zo'n pointe een aardig verhaaltje maken doe ik meestal improviserend zelf wel.

Donderdag 2 februari 14.20 uur. Werkhuisje

Was niet zo tevreden gisteravond. Liep een beetje uit de hand. Half twaalf was de voorstelling pas uit. Wat nieuwe dingen geprobeerd, die tegenvielen. Mis meneer Van Liempt vooral als inspirator van de conference. Ga nu nog een uurtje kranten lezen en grappen vergaren. Bij voorbeeld vandaag is Van Agt jarig, in combinatie met het carnaval moet daar toch een grap in zitten.

Alleen met de humor is een mens erg eenzaam.

Vrijdag 24 februari 13.50 uur. Werkhuisje

Twee, toch wat stille, vreemde voorstellingen achter de rug. Niet achter te komen wat het nu precies was. Na openingsconference zei ik beide avonden al: er zit iets niet voor honderd procent goed. Zoals

[p. 183]

het vorige week bijna te daverend was, lag het nu iets beneden het enorme succes van Amsterdam. Maar vermoedelijk is het voor driekwart onzin. Gisteravond bij voorbeeld Mies Bouwman en haar man Leen Timp in de zaal, die het geweldig hadden gevonden en dat na afloop nog even kwamen melden op het toneel. Ook meneer Meerburg en zijn vrouw (onverwachte controle!) hadden tegen meneer Van Liempt gezegd: het beste wat ze ooit zagen van ons. De heer Brave, een soort directeur uit Amersfoort en bekende van Frans en meneer Van Liempt, had er bijna ‘geen woorden voor’. Nou, dan ben ik zeker gek, moet je dan zeggen. Het geluid viel ook nog even uit. Tijdens de Fons-van-der-Stee-conference, en dan is het ineens of de wereld vergaat. Drie, vier grappen zonder reactie en ik had totaal niet door wat er nou eigenlijk gebeurde.

Dinsdag 7 maart. Middag

Paul van Vliet was hier gisteren. Fantastisch heerlijk contact, nuttig, prettig en intens. Tot 17.30 uur in mijn werkhuisje gezeten en samen gepraat over alles waarover wij ons hadden voorgenomen te zullen praten. Aanleiding tot dit alles was zijn brief. Na thee, koek en chocolade ‘rustig’ een glaasje wijn gedronken en genoten van de stille plas, waar de zon langzaam onderging. Paul, een mens met veel sfeer en nogal wat verdriet in zijn binnenzak.

Woensdag 8 maart 13.45 uur. Studio Scheveningen

Gevoel van ook hier wonen wij nu echt. De antieke lamp boven de biedermeier tafel levert een fantastisch schouwspel op. Alles origineel door Ol ingericht. Als ik ‘oversteek’ ben ik bij de flat van meneer Van Liempt. Verheug me op het moment dat wij hier functioneel eens een paar dagen moeten wonen. Vanavond Toon met Rietje en Maurice in de zaal. Dat vergt toch altijd weer extra spanning samen met de nieuwe ontwikkelingen rond dr. Kruisinga.

Maandag 13 maart 15.00 uur

Zesendertig jaar geleden begon mijn krijgsgevangenschap na vijf dagen wachten op de Jappen. In Assen is vanmorgen door enkele Zuidmolukkers het Provinciehuis bezet. Totaal moeten wij nog zes voorstellingen spelen. En altijd weer koortsachtig zoeken naar die

[p. 184]

ene grap of die samenvattende zin over de situatie of de gebeurtenis die de doorstane ellende vleugels geeft, zodat we met ons allen hoog boven het gebeuren uit vliegen.

Zondag 2 april 19.10 uur. Werkhuisje

De twee laatste voorstellingen in De la Mar, zoals bijna alle voorstellingen een half jaar lang, daverend. Maar toch wel spannend telkens weer, dan door een kaping, dan door een onverwachte verkiezingsuitslag. Steeds weer bijwerken en veranderen, maar wel heerlijk om te doen. Toch heb ik het gevoel: nu is het tijd voor een paar maanden vakantie.

Vrijdag 7 april 19.45 uur. Werkhuisje.

Grote succesbijeenkomst met Jasperina, Eric en Jenny Pisuisse. Kwamen klokslag half drie binnenrijden volgens afspraak. Mooie, hele mooie bloemen en zagen er alle drie zeer goed en aantrekkelijk uit. Ze kwamen ter voorbereiding van hun musical over Fien de la Mar. Ik bleef tot half vier inleidend woord over Fien houden en vertrok toen naar Scheveningen. Ol vertelde over Fien tot... half zeven en het werd een geweldig succes. Ze had er eerst hoegenaamd geen zin in, maar toen ik om zeven uur thuis kwam, raakte ze er haast niet over uitgepraat. Zocht zelf nog wat documentatie voor ze op. ‘Bleke Bet’, ‘Hadjememaar’, ‘Blokkendoos’ en enige privédingen over Fien.

Zaterdag 15 april 21.50 uur. Wildwal

Zitten we weer, haast als vanouds op de Veluwe. Beetje paard van Pickwick-achtig: uitgespannen valt het om. Gisteren bij Rien en Ingrid fantastisch gezellig gegeten met meneer en mevrouw Van Liempt, Lya en haar Lucien. Zelden zoveel gelachen als tijdens dat diner, dat tot kwart over elf heeft geduurd. Buiten nog stonden wij te schateren en eigenlijk om niets. Deed dan ook prompt die nacht geen oog dicht en moest vier maagtabletten opkauwen, terwijl ik opvallend weinig had gegeten helaas, wegens het vertellen van vele anekdotes.

[p. 185]

Zaterdag 6 mei

Piet Muyselaar is overleden. Sleeswijk in maart en nu Piet. Eenzaam voor Willy Walden. Moest er toch nog veel aan denken vandaag.

Zondag 7 mei 12.15 uur

Geniet nu langzamerhand steeds meer van mijn even eigenlijk niets echts meer te doen hebben. Ouderwets mooi en nat en stapelgek gewandeld met Loes, Doris, Yolanda en Voka op Scheveningen. Wij gingen zo ver de golfbreker op dat zelfs Loes en Yolanda het gingen verbieden. Dag oude dames, zeiden de kinderen toen. Later nog met zijn allen in de fontein gestaan!

Donderdag 11 mei 19.05 uur. Wildwal

Ontdek de Veluwe. Onder dit motto vanmorgen alleen uitgereden. Naar het openluchtmuseum. Bij de kassa de grote waarheid. Hoe oud bent u vroeg de man streng. Heel oud, zei ik (altijd grappig!). Toen móest ik voor half geld op een bejaardenkaartje naar binnen.

Dinsdag 13 juni 8.04 uur. Enzian

Ol en Frans slapen nog, goddank, onwetend van de dikke mist die er hangt. Alles weg. Gisteren met Frans naar Pirigen in de zon. Om vijf uur boven. Samen lang in de absolute stilte gezeten. 's Avonds met zijn rode Range Rover naar Litzirüti Ramos Hotel. Gezellig gegeten. ‘Vlotte’ bediening. De Fräulein vond Frans aardig. Dat was duidelijk te zien. Een soort geheimtaal die ik niet versta. Ze scheen tenslotte iets te zeggen over Arosa ‘waar alles kon’ en waar je kon dansen. Hier niet. Nou ja. Ol scheen het ook verstaan te hebben, maar ik miste het juist weer. Ik blijf een pummel in Parijs. Om half tien waren wij weer thuis. Frans meteen naar bed. Of dansen in Arosa?

Donderdag 13 juli 13.00 uur. Werkhuisje

Beide deuren wijd open. Aan de plaskant staat mijn ligstoel met veel kranten vol actualiteiten. Kortom, de voorbereidingen voor 4 augustus zijn in volle gang. Eindelijk echt zomer. Nu eerst wat werken in een goed georganiseerd werkhuisje. Straks kanoën en

[p. 186]

motorboten en wie weet stukje zeilen. En om half vijf lunchen en dineren met rijst, zalm en sambal. Heerlijk leven op ons landgoed.

Zondag 30 juli 18.50 uur

Dan weer de eerste repetitiedag in de Koninklijke Schouwburg. Gezellig en sfeervol. Toch weer een soort lezing om de tafel. Zomaar ineens met Leo van der Zalm, Kaboord, Meneer Van Liempt, Ru, Frans, Rob, Ol en ik. En de lachende gangmaker Guus Verstraete. Veel succes met de vierde versie van ‘Oranjevrouwtje’ en mooie, nieuwe slotpotpourri met ‘Onder de bomen van het Voorhout’. Inspirerend leuk. Ru van Veen met variaties op ‘In Holland staat een huis’, die zelfs applaus oogstten.

Maandag 31 juli 19.45 uur. Ligstoel

Even rustend na zware repetitiedag in temperatuur van 30 graden. Eindeloze opnamen voor nieuwe bandconferences. Met Frans gewerkt aan ‘Den Haag Vandaag’. Zoeken nu naar een slot voor het interview met Van Agt. Toen de hele slotpotpourri met Ru gerepeteerd. Kende die tot mijn verbazing helemaal uit mijn hoofd.

De vader zegt
Bij ons op het Voorhout
Onder de bomen van het Voorhout
Dat is deze tijd
Veertien miljoen oliebollen

Dinsdag 1 augustus 18.20 uur. Werkhuisje.

Kreeg mooi telegram van Kees van Kooten als antwoord op mijn brief om toestemming tot het overhevelen van wat grappen van de bescheurkalender in ons nieuwe programma: ‘Alles wat u doet, vind ik immer goed.’

De dagen daveren nu in tomeloze repetitievaart voorbij. Voor niets tijd dan voor de voorstelling die vrijdag weer mag beginnen. Nu drie generales achter de rug en steeds minder ontevreden. Na de repetitie dan nog met meneer Van Liempt in de kaartenkamer aan de borden werken.

[p. 187]

Zaterdag 5 augustus 14.55 uur. Werkhuisje

Deurtje open. Kacheltje aan. Doodmoe. Hoofdpijnachtig. De dag na de zware operatie. Viel mij voor de pauze weer eens niet mee. Moeilijk mee te krijgen publiek. Reacties ver weg en vaag. Enkele begingrapjes mislukten min of meer. Na de pauze viel het mij ineens erg mee. De conference ‘Den Haag Vandaag’. Alles sloeg goed in. Gen topavond maar met wat goede wil erg tevreden. Erg bezweet. Lichtcomputer met 65 000 opdrachten goed gewerkt. Bij artiestenuitgang twee wachtende jongelui. Waren door iedereen al weggestuurd, maar wilden toch even bedanken voor de geweldige avond. Tenslotte bij het wegrijden Paul van Vliet en zijn nieuwe vrouw even aan het raampje van de auto. Wist niet dat wij première hadden gehad.

Thuis champagne gedronken en soort vispaté van Rien. Om drie uur gaan slapen en om vier uur zat ik alweer rechtop. Van de vispaté of van de zenuwen.

Maandag 7 augustus 12.15 uur. Werkhuisje

Doodmoe. Vanmorgen een pil genomen. Nerveus. Hartkloppinkjes. Nooit uit de zorgen. De Paus dood! Daardoor moet ‘Onder de bomen van het Voorhout’-gedeelte: ‘Andriessen die een baan zoekt voor als Van Agt naar huis gaat, bij het Vaticaan’ eruit. Dat kan dus voorlopig niet. Zou lijken alsof hij de Paus wil opvolgen.

Zaterdag 12 augustus 14.00 uur. Werkhuisje

Dan moet er in de Volkskrant van ene betweter Gortzak of zo'n soort naam een rotkritiek hebben gestaan. Ook dat irriteert mij, maar ik ben nu zo verstandig (?) geworden zo'n kritiek niet te lezen.

Zondag 13 augustus 13.10 uur. Werkhuisje

Beetje ontevreden over de zaterdagavondvoorstelling. Maakte na de pauze drie stomme fouten:

1	Naar Bloemenhove wordt ze nu gebracht op de bromfiets!!!! (i.p.v. racefiets) van Van Agt.
2	Plaatste de urine van Van Agt, die eens had moeten worden nagekeken, niet feilloos.
3	Versprak mij vermoedelijk bij de besneden politie van Israël.

[p. 188]

Zo gaan die dingen, als je zorgen hebt. Wel onbedaarlijk gelachen in ‘Knodde’. Een soort ontlading van een te grote spanning. Sloeg namelijk het hele stuk van hom en kuit bijna over, terwijl Frans voor de open microfoon vroeg: doen we dat niet meer?

Donderdag 24 augustus 12.00 uur

Kom net even tot rust in werkhuisje. Gekkenhuis is alweer volop aan de gang, dat wil zeggen de gek (dat ben ik!) rent weer achter zijn eigen schaduw aan. Over mijn toeren heen vannacht met een pil gaan slapen. Machteloos overwerkt gevoel. Nergens meer zin in, omdat ik het toch niet haal. Wat zal ik doen? Stoppen? Met de serie in Den Haag? Met alles? Er knaagt iets diep van binnen. Draai het huisje op het noorden. Meeuwen krijsen kort en beschaafd. Ol loopt met spierpijn in een dun bloesje door de tuin. Net nu ik een hele verhandeling over kou vatten heb gehouden. Ze is onbereikbaar voor mij. Weet niet waarom. Zo ver weg. Of ze mij helemaal niet hoort. Gevraagd de lesbische kippen niet met de stok uit hun hokje te jagen, loopt ze naar het kippenhok en jaagt ze met een stok de tuin in. Iets aantrekken in de tuin tegen de wind. Ja ja ja, maar ze doet nee nee nee.

Zondag 27 augustus 21.30 uur

We gaan naar bed. Allebei doodmoe. Voorstelling wel een succes, maar kregen hem niet cadeau. Zaterdagavond om zeven uur was er nog geen Paus (gelukkig). Om half acht (helaas) wel. Gedaan of ik het niet wist en na ‘Den Haag Vandaag’-scène papiertje zogenaamd uit de coulissen gekregen en voorgelezen: ‘Er is een nieuwe Paus... Johannes Paulus de eerste en Willebrands is tweede geworden.’

Na afloop van de voorstelling die voor mij na de pauze bijna een première was, begon Ru meteen: je wordt weer laat! Toen heb ik wel even een woordje laten vallen. Vervelend, maar het luchtte op.

Zondag 3 september 9.30 uur

Twee laatste voorstellingen Koninklijke Schouwburg ineens succesvol en anders dan de acht voorgaande. Vrijdag daverende lachavond met veel open doekjes ineens. Toch (nog) niet tevreden over

[p. 189]

mezelf en gistermiddag weer heel alleen in de kaartenkamer van de Schouwburg, kleedkamer b, de borden zitten veranderen. Vier uur lang. Maar al met al zeer succesvol. Gisteravond laatste voorstelling de Koningin zwaar incognito in haar eigen loge. Licht uit en weggedoken in een hoekje. Guus kwam het om half acht in onze kleedkamer vertellen. Vriendelijk verzoek van Hare Majesteit of ik door niets wilde laten merken dat zij er was. Beloofde dit ‘plechtig’ en kreeg complimenten dat ik mij er zo stipt aan had gehouden. Niet een keer, ook niet bij het slotapplaus, in haar richting gekeken en alles gezegd in de conference wat er altijd werd gezegd over haar. Guus vertelde nog dat Juliana na afloop tegen hem had gezegd: ‘Ik ben moe van het lachen en je kunt het niet navertellen.’ Als Assepoester op het feest is ze na afloop weggehold. Heel verstandig. Pul en Myra na afloop enthousiast achter. Paul óf nogal dronken óf ineens weer een stuk ouder. Schrok wel even van hem. Al met al een prachtig slot van de hele serie die lang niet altijd gemakkelijk was. Eigenlijk was ik alleen gisteravond volledig tevreden over mijn eigen prestatie... Eindelijk dan.

Dinsdag 19 september 9.00 uur. Enzian, Langwies

Vanochtend om 6.15 uur opgestaan en het jaarrapport van het abc-cabaret bestudeerd. Niet te geloven. Gaat letterlijk over een paar miljoen gulden. Onbegrijpelijk allemaal. En dan te bedenken hoe we in augustus 1936 met ƒ 500, - van Pap geleend begonnen! Toen Ol de naam abc-cabaret bedacht. Drieënveertig jaar later is dat deze miljoenen-bv.

Maandag 25 september 7.20 uur. Enzian, Langwies

Een uit de hand gelopen maar prachtige wandeling met Frans. Om één uur precies in de warme zon naar Pirigen. Niemand tegengekomen de hele weg. Steeds stijgend tot aan de voet van de Matlishorn in de absolute verlatenheid. Langs de achterkant van Seta, maar dat viel knap tegen. Steeds steil langs ‘geröl’ wat losliet, prikkelplanten en enorme rotsblokken. Schoten van jagers. Op ons? Besloten op god geluk naar rechts snel af te zakken. Hele stukken dan maar gewoon op de billen naar beneden. Niet stijlvol, maar wel veilig.

[p. 190]

Donderdag 28 september 7.50 uur

Gistermorgen, toen er niemand uit Chur kwam opdagen, Titia belde vanaf het station waar Frans bleef en Frans niet op zijn kamer was, spoorloos - weer een van die zogenaamde Rühl-raadsels -, ik alleen in drupregen steil omhoog over de kam naar het bankje boven de Sluocht. Zag ineens dat de Volvo van Frans tegen mijn Peugeot aan stond. Snel omlaag. Waren er al. Titia in de hoge laarzen van een schildknaap, Franco met grote, blauwe, stoute ogen, van plan om elk ogenblik scheet of poep te roepen. Erg levendig, leuk kind. Vijf jaar alweer. Een Hollandse kabouter in de Zwitserse Alpen. Hoop dat ze nog een paar dagen blijven, al was het alleen om de koeken en de yoghurt op te eten die nu bij honderden in de ijskast liggen.

Vrijdag 29 september 7.45 uur. Enzian, Langwies

Vanmorgen om zeven uur in de radio. Paus Paulus is vannacht in zijn slaap gestorven. Hartslagstilstand. Nog geen maand Paus geweest. Begint de hele poppenkast weer van voren af aan.

Zondag 8 oktober 18.45 uur. Kudelstaart

Prachtige dag. Op schiereiland stoel in de zon gezet en daar nauwkeurig kranten gelezen en geknipt. Brief aan Simon in Parijs geschreven. Diep op de stoel nagedacht. De dag gleed voorbij in schemering en tevredenheid.

Zondag 15 oktober 12.20 uur. Werkhuisje

De mist trekt heel voorzichtig een beetje op. Alles wondermooi herfstachtig. Twee Bussum-avonden achter de rug. Zeer mooie reacties, fijn gewerkt, maar wel moe voornamelijk door kort slapen. Begonnen veel te laat omdat de nos het theater nog niet uit was. Containers vol rotzooi! Conferences tot laatste moment bijgewerkt. Hier in het Spant is Willem Duys zijn O kwijt geraakt. We moeten allemaal een stapje terug, dat vinden we niet erg, mits we er niet voor uit de auto hoeven.

Maandag 6 november, nacht 12.04 uur. Studio Scheveningen

Hele avond zitten kijken naar de val van Aantjes. In mijn oudejaarsconference van 1976 had ik al gezegd: het cda is een soort

[p. 191]

drie-in-de-pan waar Aantjes het deeg staat op te vreten. Alles moet nu weer veranderd worden. Om drie zinnige grapjes over zo'n zaak als Aantjes te zeggen moet je duizend dingen weten. Lang liggen denken hoe je deze tragedie om kan zetten in cabarettaal zonder Aantjes en zijn gezin nog meer te beschadigen dan vanavond al gedaan werd.

Zondag 19 november 6.30 uur. Studio Scheveningen

Bij Paul van Vliet in Luxor gaat het niet goed. Halve zalen. Jammer voor Paul. Bij Seth in De la Mar gaat het slecht, zeer slecht. Er komt een kentering in het cabaret, denk ik. De prullen vallen door de mand. De giganten handhaven zich: Herman van Veen!!

Zaterdag 25 november. Ochtend. Kudelstaart.

In de toch al daverende serie in de Rotterdamse Schouwburg gisteren de top van de top allermooiste voorstelling van mijn leven gespeeld! Met prachtige wespimprovisatie als ‘Knodde’ met Frans en twee vliegen vlak voor het liedje ‘De vader zegt’.

Donderdag 30 november 21.52 uur. Studio Scheveningen.

Er ligt sneeuw op het strand en op de boulevard, zoals vanmorgen in de bossen rondom ons toverhuisje op de Veluwe, waar we na vier dagen met moeite de navelstreng doorknipten.

Denk nog steeds, heel diep diep in mijn hart dat ik, als de situatie zou blijven als hij nu is of zou verscherpen, tegen al mijn vaste voornemens in geheel onverwacht oudejaar zou willen doen. Lach niet... live! Stapelgek en weet niet hoe ik al enkele weken lang met dit plan rondloop. Aantjes, majesteitsschennis van Vrij Nederland, ambtenaren onder leiding van de heer Dutman (!) willen ons in de kou zetten, Van Agt c.s. verliest aan populariteit, pvda en d66 stijgen net als ppr en psp. Meerderheid? Het moment om het geheel een zetje te geven!

Zaterdag 2 december 7.00 uur. Studio Scheveningen

Gisteravond Rotterdam na de pauze in mijn gevoel enorm, maar dat was niet iedereen met mij eens. Slotapplaus bijna ovationeel. Een mevrouw stond in het gangpad ontroerd te bedanken. Gaf haar een hand, die ze niet meer losliet. Toch weer veel nieuws en lang aan

[p. 192]

de borden gewerkt nu het accent van Aantjes verlegd is naar Vrij Nederland en de majesteitsschennis.

Maandag 4 december 15.05 uur. Werkhuisje

Pieter Menten is sinds vanmorgen op vrije voeten gesteld door de Haagse rechtbank. Zodra de accenten verschuiven (van Aantjes naar majesteitsschennis vn en vandaar weer naar Pieter Menten), moet je veel veranderen. Vreemd vak. Denk, dacht er serieus aan dit jaar ouwejaar te doen. Besprak het zelfs in het diepste geheim met Frans (wildenthousiast) en meneer Van Liempt (denkt dat het technisch niet mogelijk zal zijn) die vandaag Elkerbout van de vara bij zich krijgt over oudejaar 1979. Zo'n kans krijgen wij niet zo gauw meer. Want het programma staat in bloei. Dat voel ik aan alles.

Maandag 18 december 4.00 uur. Studio Scheveningen

Zit nu heel alleen op een doodstille boulevard te kijken. Vreemde succesdagen. Daverende complimenten, overrompelend succes en huldiging door technisch personeel van de Schouwburg na het slot van de laatste voorstelling. Twee ‘tronen’ op het toneel, waar Ol en ik op moesten zitten. Speeches. Ook voor Frans en Ru en Rob. In vijfenveertigjarige loopbaan veel meegemaakt, maar dat nog nooit. Daverende serie geweest. Goof in de zaal. Stonden na afloop een beetje weltfremd tegenover elkaar te knikken. Hebben elkaar niet veel meer te zeggen, ben ik bang, als wij niet eens uitpraten waartegen ik toch wel erg op zie.

Ach Rotterdam; een half jaar kunnen wij daar spelen.

Zondag 24 december. Heilige avond 18.25 uur. Wildwal

Stortregens. Sfeervolle kerstzang op tv. Tranen in de ogen, muziek. Twee dagen Leiden achter de rug. Schouwburg niets veranderd. 550 plaatsen en twee balkons. Leuk spelen, maar moet er toch nog even aan wennen, denk ik, na die laatste daverende avonden in Rotterdam. Maar toch erg tevreden, al beweerde Ru een wurmpje tussen het publiek te voelen en ook Frans was er de tweede avond niet kapot van. Besloten om hier in geen geval oudejaar te doen.

[p. 193]

Donderdag 28 december 21.05 uur. Wildwal

Het jaar spoedt zich naar het einde. Volgend oudjaar ik voor de derde maal op tv. Had dit jaar wel gewild, maar bleek onmogelijk.

Zondag 31 december 20.29 uur. Studio Scheveningen

Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. Sneeuwstormen. Ik zie de sneeuw jagen over strand en zee. Ongekend. Hier gebleven wegens onberijdbaarheid van de wegen. De radio is er vol van. Als u er niet uit moet, blijf thuis. Kees van Liempt met Paul Steenbergen na de voorstelling in Sneek moeten blijven.

Zitten nu zalig en in de zevende hemel gezellig samen en wachten op de dingen die komen zullen. Koot en Bie op televisie. Hoorde mezelf de halve morgen op alle zenders. Noodweer in Scandinavië, Noord-Duitsland, Polen en Rusland. Min 45 graden.