|
| |
| |
| |
1977
Wim Kan gaat het rustiger aan doen en geniet met volle teugen van zijn succes. Ruim een half jaar lang geen voorstellingen om dan terug te keren naar zijn favoriete theaters in Den Haag en Amsterdam, waar hij nu nog maar twee maal per week optreedt. Naast Den Uyl heeft Kan ook een treffende imitatie van Van Agt in zijn programma opgenomen, want beiden zijn de dagelijkse hoofdrolspelers in het politieke nieuws. Zo brengt Van Agt het kabinet-Den Uyl voortijdig ten val, maar de vervroegde verkiezingen op 25 mei leveren de pvda een winst van maar liefst negen zetels op. Een moeizame langdurige formatie volgt. Het kabinet speelt in blessuretijd en Wiegel loopt zich al warm. Informatie en formatieopdrachten worden vele malen aan de Koningin teruggegeven. Wim Kan kijkt in de schouwburg omhoog naar de koninklijke loge: Nee, die is er niet, die luistert nu naar andere komedianten. Als het tweede kabinet-Den Uyl er na 171 dagen dan eindelijk gaat komen, loopt het door een stemming van zijn eigen partijraad toch nog mis. In een verbluffende ontknoping grijpt Van Agt zijn kans en smeedt met Wiegel min of meer aan het soupertafeltje in de beslotenheid van een Haags restaurant (Paap en smulpaap) in goed een week een cda-vvd-kabinet ineen. Van Agt komt niet als minister van justitie, maar als minister-president terug. Den Uyl neemt noodgedwongen plaats in de oppositiebanken.
| |
| |
| |
Maandag 3 januari. Avond. Wildwal
Met Ol en twee parapluen gewandeld in noodweer en stortregens naar een absoluut verlaten Carolina Hoeve. 's Middags naar Velp. Dacht incognito. Vergeet het maar. Een eindeloze zegetocht door het dorp. In alle winkels houden de mensen je aan. Het boodschappen doen duurt nu driemaal zo lang.
| |
Maandag 10 januari 22.40 uur. Kudelstaart
Beetje doezelig van het goede leven, de wijn, de berichten en de triomftochten op het strand. Eindelijk weer eens met Iris gewandeld. Iris beetje dikker in haar gezicht, beetje veranderd, beetje zachter. Om 19.30 uur vanavond telefoon van het Algemeen Dagblad. De cijfers van oudjaar zijn min of meer officieel bekend: kijkdichtheid zevenmiljoenvierhonderdduizend kijkers. Waardering 8,5. Vorige keer 8,8, maar grotere kijkdichtheid en mijn duidelijker politiek standpunt doet de waardering dalen. Tot op dit moment uitermate tevreden met dit resultaat.
| |
Vrijdag 14 januari 19.15 uur. Kamer 69, Ringhotel, Engelberg
Radio van vijf voor zeven alarmerend over zware sneeuwval om en in Zürich. Automobilisten werden verzocht alleen in hoognodige omstandigheden de weg op te gaan. Toen ging de telefoon. Het was Jullie Jan die uit naam van Den Uyl kwam vragen of ik 30 april Officier in de Orde van Oranje Nassau wilde worden. Neen, zei ik. Ik mocht er ernstig een nachtje over slapen. Maar dat hoef ik echt niet, want ik wil het echt niet! Zalig gevoel om ongeveer zes uur voor je zesenzestigste verjaardag zoiets absoluut zeker te weten. Ik heb al deze onzin als absoluut waardeloos leren bekijken. Sinds Hirohito heb ik ook nooit meer een lintje gedragen.
| |
Woensdag 3 februari 10.05 uur. Langwies
Enzian in enkele uren alweer of we er weken wonen. Absolute stilte, eenzaamheid, dikke, dikke sneeuw. Steeds herten om ons huis. Ook voor hen heeft Ol lekkere hapjes. Geen telefoon van meneer Van Liempt nog. Vreemd zou ik dit willen noemen.
| |
| |
| |
Donderdag 24 februari 4.05 uur. Kudelstaart
Eindelijk na lange tijd is het dan weer eens zo ver. Ik kan niet slapen. On half vier wakker en ouderwets de pé in. Bij meneer Van Liempt brief gezien die Frans Rühl hem heeft geschreven. Hij stopt ermee, omdat hij geen zin heeft om deze maanden in de ww te gaan. Aan zulk soort brieven til ik zwaar. Vervelend om zo uit elkaar te gaan. Maar moet elke timmerman die bij een miljonair een spijker in slaat meteen maar een miljoen vragen?
| |
Vrijdag 25 februari. Avond. Werkhuisje
Vanmorgen de correspondentie met Frans Rühl vereeuwigd. Brief aan hem tweemaal gekopieerd. Parool gelezen. Klein kamertje opgeruimd. Steeds weer hetzelfde gevoel we hebben gewoon teveel. Teveel boeken, teveel rotzooi, te veel cadeaus waar niemand eigenlijk iets aan heeft, te veel zogenaamde vrienden. Zeker 265, die allemaal op gezette tijden zeggen: we zien jullie nooit en daarom ga ik dan maar naar niemand toe. Maar die enkele waar je om geeft, die laat je barsten!
| |
Maandag 21 maart 12.15 uur. Werkhuisje Kudelstaart
Poging tot zon af en toe. Huisje gedraaid. Sfeertje meneertje. De lente is begonnen. Maar het kabinet op de rand van de afgrond. Hoef me er gelukkig niet mee bezig te houden.
| |
Zaterdag 16 april 12.45 uur
De duiven in mijn werkhuisje, deurtje open, op het zuiden gedraaid. Gisteravond dan eindelijk naar Toon geweest in Carré. Toch ineens een onverwacht feest. Om 20.20 uur kwamen Ol en ik de uitverkochte Carré-zaal binnen. Wilden onze plaatsen op de derde rij (prachtige plaatsen, veel leuker dan buitenstaander in de loge te zijn) innemen, maar ineens een enorm applaus. Ik dacht dat Toon al ergens te zien was, maar het was voor ons. Ik boog naar alle kanten. Echt vorstelijk. Het werd een geweldig leuke avond waarbij vooral na de pauze de tranen van het lachen dikwijls over mijn wangen liepen. In de pauze leuk met Maurice gepraat en na afloop nog even op speciaal verzoek met Toon. Hij zag er stralend uit, lichtgevende, blauwe ogen, zestien pond afgevallen (mocht ook echt wel) en zijn hele persoonlijkheid glansde weer als lang lang geleden.
| |
| |
| |
Donderdag 21 april 19.50 uur. Wildwal
Joop den Uyl veel te vaak op de televisie. Deze week viermaal. Wat haal je je aan en wat is dat voor een planning? De verkiezingen zijn pas over ruim een maand! Bovendien vond ik (helaas) gisteravond Van Agt beter uit de verf komen dan Den Uyl, van wie we nu zowat alles weten. De mens achter de politicus. Die onzin ken ik nu wel.
| |
Zaterdag 21 mei 7.00 uur. Kamer 4, Panorama Hotel Aeschlen
Briefkaart aan Frans Rühl. Kaart van Adelboden met koeien en waterval! Ontving je ooit mijn lieve brief waarin ik je schreef dat je gek bent. Vraag: ben je nog gek of doe je 22 juli a.s. weer mee? Laat mij dat eens weten s.v.p.
| |
Maandag 23 mei 14.05 uur. Werkhuisje Kudelstaart
Soms naar het zuiden, dan weer naar het noorden gedraaid. Om half één daarnet wilde ik even luisteren naar het weerbericht. Bleken er ‘zomaar’ weer eens twee gijzelingen aan de gang te zijn door... Zuidmolukkers. Een school in Smilde met ongeveer honderdtwintig kinderen en vier of vijf onderwijzers en een Intercitytrein op weg naar Groningen. Crisiscentrum in Den Haag ingericht. Van Agt op flink. Niet te harden! ‘Ik ben nu weer minister van justitie. Ik moet nu leiding geven.’
Zojuist meneer Van Liempt gebeld dat ik vanmiddag niet naar zijn kantoor kom. Ben altijd erg afgeleid door zulk soort gebeurtenissen.
| |
Woensdag 25 mei. Middag. Werkhuisje Kudelstaart
Vandaag staat alles in het teken van de gijzelingen en de verkiezingen. Een vreemd soort oorlogssfeer. Onbegrijpelijk dat dit alles kan. Ben zeer pessimistisch over de afloop. Deze gijzelingen zijn niet te vergelijken met die van anderhalf jaar geleden. We hebben met veel fanatiekere mensen te maken. Besloten in nauw overleg met Ol niet te gaan stemmen. Zojuist gehoord dat het fatale uur (twee uur vanmiddag) waarop het ultimatum van de kapers afliep, zonder gebeurtenissen voorbij is. Er schijnt een begin van contact te zijn ontstaan tussen kapers en de regering. Wie weet? Wie weet!
| |
| |
| |
Vrijdag 27 mei 9.00 uur. Te bed Kudelstaart
Alles is zo relatief. Sinds vanmorgen tien voor zeven zijn volgens de radio alle honderdvijf kinderen plus een onderwijzer vrij! Er was een besmettelijke ziekte uitgebroken onder de kinderen en zodoende.
| |
Vrijdag 3 juni 20.30 uur. Westerterras
Net terug van bijzonder gezellig bezoek aan Ru, Sant en de jongens. Vroeg aan Ru: speel jij nog weleens piano? Ru: ja, elke dag, ik moet toch in training blijven. Confereer jij nog weleens?
| |
Zaterdag 11 juni 13.15 uur
Vanmorgen 7 uur aan radio en televisie gekluisterd. Gijzelingen in de school in Bovensmilde en in de trein bij de Punt beëindigd met geweld. Twee doden onder de passagiers van de trein en zes van de negen kapers in de trein. In de school zijn de vier bezetters gearresteerd en de vier onderwijzers vrij. Geen reden om te juichen helaas. Later nog aan Ria en Ol hele uiteenzetting proberen te geven van het ontstaan van het Zuidmolukse probleem. Viel me niet mee en weet ook niet of ik het goed verteld heb.
| |
Zondag 12 juni 9.25 uur. Nog te bed
Nu beginnen aan een nieuwe conference is een absolute onmogelijkheid. Niemand weet hoe alles zal verlopen. Terugslag van de gijzeling op de kabinetsformatie. Voortdurend zie ik dat smalle ontredderde gezicht van Den Uyl voor me en dat dodelijk vermoeide hoofd van Van Agt. Geen aantrekkelijke voorbeelden voor een vrolijke imitatie straks.
| |
Dinsdag 14 juni 9.00 uur. Nog te bed
Met Ol naar meneer Van Liempt, alwaar de heer Kuitenbrouwer (de eventuele plaatsvervanger voor Frans) al op ons zat te wachten. Volgens Ol stond hij niet op, toen wij binnenkwamen. Maakte wel een prettige indruk, hoewel gekleed in een wat verfrommeld wit hemd en tuinschoenen. Maar dat is nu geloof ik het sollicitatieuniform. Spreekt goed, dachten wij. Ziet er zeer behoorlijk uit en nog niet over het paard getild. Er was althans nog geen paard te zien. Vier jaar journalistenschool in Utrecht achter de rug bij Gijs Stap- | |
| |
pershoef, waar ook les wordt gegeven in tv- en radiointerviews.
Vanmiddag worden de zes Molukkers in één gemeenschappelijk graf in Assen begraven. Daar ben ik erg van onder de indruk. Er is geen waarheid en er is geen standpunt, geloof ik nu weer. Iedereen heeft evenveel gelijk als ongelijk.
| |
Zondag 19 juni 9.05 uur. Te bed
Voor de derde maal Frans gebeld, expres steeds op dezelfde klok. Nu kwam hij direct aan de telefoon en alles... prima. Reuze opgewekt, hij bijna uitgelaten. Toen vroeg ik: gaan we 22 juli weer door? Ja natuurlijk, riep hij. Ha fijn, zei ik, ik dacht er komt nooit meer wat van door die brief van jou. O, die brief had u nooit mogen lezen, dat was een onderdeel in de harde strijd met meneer Van Liempt, de scherpste, slimste onderhandelaar van de wereld. Zo'n telefoongesprek is eigenlijk niet weer te geven. Tenslotte noteerde hij heel precies de beide telefoonnummers van meneer Van Liempt en hij zou hem bellen voor een contractafspraak. Maar niet naar hem toe gaan met die brief onder je oksel, riep ik nog en er werd erg gelachen. Vraagt hij weer een miljoen, dan gaat het feest alsnog niet door.
| |
Vrijdag 1 juli 13.30 uur. Werkhuisje Kudelstaart
Zit al vanaf half twaalf op de eieren. Dit keer de conference. Voel me als iemand die heeft beloofd 22 juli op een draad te zullen lopen, honderd meter boven de grond zonder vangnet.
| |
Maandag 1 augustus 7.15 uur
Wat een zomer. De verwarming is weer aan en Den Uyl ook. Het eerste zinnetje van de avond. Voorstelling nu naar mijn zin. Werkte afgelopen week eigenlijk vier dagen lang aan nieuwe dingen en... met succes. Maakte aan het Den-Uyl-Van-Agt-interview een fantastisch slot (over de 49 zetels van het cda) en daarna nog Den Uyl die in zijn auto (gewoon een stoeltje op een karretje) het Catshuis verlaat en daar wordt opgevangen door Frans Rühl, die het weer verbluffend goed doet! Ik zocht lang naar het slot, wilde Den Uyl uit een tentje laten kruipen of nog een hele auto laten ontwerpen maar meneer Van der Zalm zei: dat hebt u helemaal niet nodig en zo ontstond het karretje met een stoel erop als rege- | |
| |
ringsauto. Deze entree is een enorm succes. Alles nu ineens totaal anders dan die eerste twee voorstellingen. Daarbij dan nog een daverend, bijna ongekend slotsucces van het zogenaamde zevende bord, de achterkant van bord zes. Echt gelukkig met deze twee aanwinsten. Kom nu van ‘De vader zegt’, nieuwe tekst groot succes, praktisch al in het slot. Pilgrapje (meisje van zes, heb nou drie poppen), ‘Dat is deze tijd’, ‘Zomertijd’, ‘Lijmen Joop’ en ‘14 miljoen oliebollen’. Dan borden opruimen en het daverende succes met het ‘Wiegeliedje’. Kan mijn geluk niet op. Afkloppen!
| |
Vrijdag 12 augustus 12.45 uur
Brief van Jullie Jan. Alsof ik echt mijn programma zou gaan aanpassen voor de Koningin! Waar zien ze me toch voor aan?
| |
Zaterdag 27 augustus 13.45 uur
Nerveuze, maar toch wel goede voorstelling gespeeld met praktisch geheel nieuwe openingsconference, doordat Den Uyl eergisteravond tien voor elf zijn opdracht teruggaf. Daaraan samen met meneer Van Liempt zowat de hele dag gewerkt. Een conference is net een goed diner. Je staat er tien uur voor in de keuken en het is in vijf minuten allemaal op.
Vanavond alweer de laatste voorstelling in Den Haag. Twee dagen per week spelen heeft talloze voordelen, maar als nadeel dat die eerste van de twee voorstellingen telkens weer een soort première is. Ben dan net zo zenuwachtig.
| |
Dinsdag 30 augustus 23.45 uur
Ol stal gisteren weer de show bij de uitreiking van de Televizierring in Amsterdam. Veel mooie onzin. Alles speelde zich af in het avro-gebouw tussen drie en vier uur. Ol was zeer op dreef. De champagne schuimde en de conversatie af en toe ook. De ring is een protsersding, maar je moet steeds roepen: echt goud! Gò! Vanmorgen tegen alle afspraken in foto in de Telegraaf.
Journaal van 21.35 uur. Kabinetsformatie Van Agt op flink. Een kwal vind ik hem nu weer. Een kwal die speelt dat hij kan relativeren maar... een zeer middelmatig, driftig, lustig baasje dat we zo vlug mogelijk kwijt moeten zien te raken.
| |
| |
| |
Vrijdag 9 september 19.30 uur. Enzian, Langwies
Las vanmorgen lang en aandachtig in ‘De jurist als ambtenaar’. Geen makkelijke lectuur. Mooi die inleiding van ‘Pap’. Een briljant schrijver was hij toch. Je voelt hoe geladen die tekst is en hoe ‘vol’. Hoe hij duizend dingen weet en er tien vertelt. Geniale man waar Jan, Jullie Jan, niet aan kan tippen. Maar Jan is misschien wel veel milder, minder keihard dan Pap. Ik zei tegen Lot: als je dit leest, besef je pas hoe weinig we van elkanders vak weten. Maar...dat was niet waar want zij wist juist erg veel van óns vak...
| |
Woensdag 14 september 8.55 uur. Enzian
Alle nevelen waarin wij gisteravond nog gehuld, waren, als bij toverslag verdwenen. Schitterend weer. Straks boodschappen halen in het Consum in het dorp. Geeft weer veel oponthoud, doordat we nu half Langwies kennen. Wel oergezellig maar uitermate onvrij. Schijnbare tegenspraak. Van gesprekje naar gesprekje en het volgende gesprek schemert al op de achtergrond. Such is life in Langwies. Bij het huis aan de overkant ligt een groot hert, die ze geschoten hebben. Morsdood met lange uitgestrekte benen. Einde van een levensfeest.
| |
Woensdag 21 september 8.50 uur. Enzian
Het vee komt nu bij honderden omlaag. Ze bellen boven ons huis, sfeervol in de nevel hoor je de senner steeds roepen: Gom Gom Gom. De winter is in aantocht. Maar nu eerst de Wereldomroep met Jan Pelleboer en de troonrede.
| |
Donderdag 6 oktober 13.30 uur. Werkhuisje
Eén deur wijd open. Na anderhalve maand rust dan weer de eerste voorstelling in Haarlem. Was meteen raak ook: daverend succes. Begin- en slotapplaus nog meer dan in Den Haag op de beste avonden. Zo heb ik Haarlem geloof ik nog niet vaak meegemaakt. Mooi nieuw slot voor Den Uyl bij de autoscène: ja, we zijn eruit: acht voor de pvda, één voor d66, zeven voor het cda...en een racefiets voor Van Agt. Deed het geweldig goed.
| |
| |
| |
Vrijdag 7 oktober 14.15 uur. Werkhuisje
Gistermiddag vier uur gaven Den Uyl en Veringa na 128 dagen! toch hun formatieopdracht weer terug. Slot interview Den Uyl veranderd:
Belt u de heer Van Agt maar daarover.
Weet u zijn telefoonnummer?
Ja, ik kan het dromen: 871-772.
Donker. Daverend succes, want dat zijn de twee formules voor een eventueel nieuw kabinet waar ze de hele dag over lopen te zaniken.
| |
Blauwe maandag 10 oktober 16.15 uur
Hele dag in het huisje bezig met niets. Wachten op wat de Koningin nu in de kabinetsformatie beslist maar om drie uur was er nog niets.
Vanavond om tien voor tien op televisie. De tijd stond even stil. Jan van Hillo in gesprek met Irene en Carlos en onder andere mijn liedje in de Ireneversie (1964). Zaterdagavond in ‘Tweekamp’ de vraag: Wie imiteert wie? Antwoord kwam meteen: Wim Kan imiteert Deo Uyl. Gisteren in een programma over Amsterdam zat ik bij ‘Open het Dorp’ ineens samen met Ol bij Mies. Vreemde gewaarwording. Zo ben ik alweer drie dagen achter elkaar op televisie.
| |
Zaterdag 15 oktober 19.05 uur. Werkhuisje
Wist echt niet dat dit leven bestond. Twee daverende, ongekende, heerlijke voorstellingen in De la Mar theater. Staande ovaties. En ondanks even een wat moeilijke aanloop nu al uitverkocht tot en met donderdag. En dan nog ƒ 4000, - toe krijgen.
En dan zoals vanmiddag op het Scheveningse strand een en al herkenning en erkenning en dat steeds door de jeugd van acht tot achttien jaar. Niet te geloven. Heb ik mijn hele leven nog nooit beleefd.
| |
Maandag 17 oktober
Metromiddagje. Dagkaart gekocht en anderhalf uur lang met de metro heen en weer gereden. Na ongeveer drie ritten kwam er een heer bij mij zitten. Hij had vrijdag de opening meegemaakt. Hij
| |
| |
bleek de grote man te zijn van de caissons (?) van de ondergrondse stukken. Toch blij dat ik het eerste metro-uurtje alleen was, anders had ik toch weer niets in mij opgenomen. Veel eenzame stations in afschuwelijke verafgelegen stadsgedeelten. Eindconclusie: metro zou toch de oplossing zijn voor Amsterdam, deze dichtgegroeide stad, mits aansluiting gevend op het Centraal Station. (Enige stuk dat wordt afgemaakt.) Openbaar vervoer gratis en belasting op auto's die in de stad willen rijden ƒ 100, - per dag zijn de oplossing voor het einde van een grote janboel.
| |
Vrijdag 21 oktober 21.00 uur. Werkhuisje
Na mijn openingsliedje zakte in mijn gevoel de zaak volledig in. Vond het pas weer terug bij ‘Tulpen voor Wim Polak’. Met sterke man gevraagd, riep iemand achter uit de zaal Wim Kan. Maar ik zei Wiegel? Z'n handen jeuken. Hij zal toch niet in aanraking zijn geweest met een kwal? Nee, geef me dan maar weer drs. J. den Uyl. Terugkeer van de Wrekers. Daverende lach.
Want Joop is echt zo'n man
uit het hart van Amsterdam
Dodelijk vermoeid vielen wij vanavond allebei onder het Journaal telkens in slaap. Ik liep een half uurtje door de tuin. Nu wat opgeknapt. Nog geen kabinet. Ze vergaderen nu 24 uur.
| |
Woensdag 26 oktober 17.05 uur. Werkhuisje.
Vanmorgen om 7.40 uur ineens klaar wakker. Politiek was alles weer plotseling anders. Partijraad pvda ging niet akkoord met wat Ed van Thijn had weten te bereiken (7-7-2). Vanaf dat moment geen rust meer. Moest alles weer veranderen.
| |
Vrijdag 28 oktober 16.00 uur. Werkhuisje
Dodelijke vermoeidheid, ik denk van twee daverende De la Mar avonden. Bijna ongekend succesvol. Dertig mensen van ‘Televizier’ in de zaal met Jaap van Meekren en zijn vrouw, Simon van Collem en 24 mensen van de Televizierring, uit elke provincie twee. Met
| |
| |
hen na afloop op een foto op het toneel. Een Volendamse in folklore overhandigde Volendamse paling. Heer en mevrouw Van Meekren kwamen uitgebreid en enthousiast gelukwensen. Grandioos en hoe is het mogelijk dat iemand die zelf geen kinderen heeft dat liedje over ‘Vader zegt’ zo kan voordragen. Mooi compliment. Jasperina, Eric en Pelle waren ook in de zaal, maar (helaas) (nog) niets van hen gehoord.
Caransa ontvoerd. Vannacht om 1.15 uur, toen hij uit Continental kwam. Tot nu toe geen verder nieuws daarover. Men denkt de raf. Las vanmiddag een uiterst interessant artikel over Rote Armee Fraktion. Elke zaak heeft twee kanten, maar deze drie.
| |
Maandag 31 oktober
Vanmiddag met Ol samen in Amstelveen de film ‘Soldaat van Oranje’ gezien. Neen, driemaal neen. Kinderfilm van een stukje oorlog. Rover-en-reiziger-spelletje. Onbenullige, dommige koningin Wilhelmina. ‘Hoe kom je aan die lintjes?’ vraagt vriend van Erik aan het eind van de oorlog aan Erik Hazelhoff Roelfzema. ‘Ach, beetje gevlogen, paar bommetjes gegooid,’ zegt hij bescheiden! Heldenverering door de held zelf.
| |
Woensdag 2 november 17.20 uur
De burgerlijke zekerheid van aardappelen, vlees en groente om zes uur op tafel is verdwenen. Iedereen denkt aan een lijfwacht, een pistool of een hond. Caransa is vrij sinds vannacht half twee. Iemand zag hem lopen (achter zijn petroleumkar). Voor tien miljoen gulden in nieuwe biljetten van duizend gulden, waarvan de nummers bekend zouden zijn. Maar wie gelooft die sprookjes?
Om half zeven naar de voorstelling.
| |
Zaterdag 5 november 9.00 uur. Grote huiskamer Kudelstaart
De lamp weer aangedaan wegens donker, somber weer en sombere bui (van binnen). Ondanks twee daverende voorstellingen in De la Mar erg in de put.
De Caransa-zaak, als gebeurtenis en aanpak van de politie, de overvallen op banken, postkantoren aan de lopende band, het je mag wel zeggen nooit arresteren van de daders, het gisteren voor de vierde keer teruggeven van Den Uyl zijn opdracht, alles bij elkaar
| |
| |
geeft me een machteloos, uitzichtloos gevoel.
| |
Zaterdag 12 november 15.30 uur. Werkhuisje
Besloten vandaag maar weer thuis te blijven. Veel werk nog. Kabinetsformatie sinds gisteravond laat definitief mislukt. ‘Lijmen kan niet meer’. Zal zeker een kwart van de conference moeten veranderen, maar heb nu nog geen flauw idee hoe. Wat gaat er nu gebeuren?
Als er dan geen groten zijn
Als er niemand toveren kan
hou dan Joop en Dries maar an
Maak er maar een kabinetje van
| |
Woensdag 16 november. Avond
Hard gewerkt in het theater wegens Van Agt-Wiegel. Den Uyl is nu een ambteloos burger. De borden doorgenomen. Liedje ‘Lijmen kan niet meer’ (vluchten kan niet meer) afgemaakt. Vrij goede avond, maar zelf te grote spanning en daardoor snel geïrriteerd, vooral tegen mijn directe omgeving. Eindelijk dan weer eens aan het schelden en stampvoeten. Onredelijk dat wel. Stokvis, oudhoofdredacteur van de Telegraaf was in de zaal.
| |
Zaterdag 19 november 21.05 uur
Sadat landde om 19.00 uur in Tel Aviv, Israël. Bezoek van wereldbetekenis. Rechtstreekse uitzending. Tranen in de ogen soms en veel kippevel. Alles niet te geloven. Gekluisterd aan de buis. Televisie een uniek bezit op zulke momenten.
| |
Woensdag 23 november 7.30 uur
Sinds vijf uur wakker en zitten werken aan voorstelling vanavond. Gisteren vielen Van Agt en Wiegel elkaar in de armen. Na vijf dagen al een akkoord. Kun je weer opnieuw beginnen. Dat dan ook gedaan.
| |
| |
| |
Maandag 5 december 16.20 uur. Werkhuisje
Winter. Stille plas. Het schemert al. Dodelijke vermoeidheid die regelmatig over me heen komt. Geen flauw idee wat er aan de hand is. Enorm aan het slapen. Als ik een bed zie denk ik: ik wou dat ik er al weer in lag. Hoor dat Ischa Meijer een kort geding aan zijn broek krijgt over zijn opmerking dat het overgrote deel van het Nederlandse verzet uit halfgare avonturiers bestond.
| |
Vrijdag 9 december 15.40 uur. Werkhuisje
Oude verhaal. Moe, moe, moe. Word toch te oud voor die zware, maar zalige voorstellingen. Weer twee daverende avonden achter de rug, maar veel plezier werd bedorven, doordat mijn breuk vervelend ging doen. Voor de pauze die veertig minuten staan, dat is denk ik zelfs met die breukband aan te lang. Overweeg een nieuwe band te kopen of...te gaan zitten na ongeveer tien minuten conference. Neemt dan wel iets weg van ‘De voorstelling is nog niet begonnen’-idee, maar dat zal hopelijk perfectionistisch gezeur zijn.
| |
Vrijdag 16 december 14.20 uur. Werkhuisje Kudelstaart
Tot slot van de voorstelling de duizend rozen van Henk van der Meyden Privé op het toneel en ongeveer dertig foto's gemaakt. Moet maandagmorgen tegelijk met het nieuwe kabinet in de Telegraaf komen. Toestemming gegeven om er bij af te drukken: De Dries voor mekaar show. Kan die grap hooguit nog twee avonden gebruiken. Doe hem nu als Van Agt in de autoscène.
| |
Maandag 19 december 19.05 uur. Werkhuisje
Morgen om twee uur moeten wij in Hilversum bij de nos (Frits Bom) zijn, om te zien wat ze hebben gemaakt van het jaaroverzicht over 1977, waarin Den Uyl en Van Agt voorkomen, gelardeerd met teksten uit de slotpotpourri van ons huidige programma. ‘Lijmen kan niet meer’, ‘Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe’ en ‘14 miljoen oliebollen...’. Als we geen toestemming geven, nemen ze stukjes uit mijn oudejaarsplaat en zodoende. Daarna hopen Ru en ik dan samen wat te gaan repeteren aan een nieuw entreeliedje, hopelijk al voor voorstelling van woensdag. Het smurfenlied van Vader Abraham (Vader Andries en z'n beëdigde smurfen).
Vandaag en vannacht er steeds rusteloos mee bezig geweest. Wist
| |
| |
Ru vanmiddag per telefoon volledig om te praten want hij wou niet. Werd tenslotte toch enthousiast.
Vrijdag a.s. om vier uur in De la Mar overdracht van het schilderij van Corry en mij en het afscheid van toneelmeester Borkus. Zie tegen het geheel nogal op, vooral als er uit beleefdheid tegenover ons (zo ziet meneer Van Liempt het) nogal veel artiesten komen. Geef mij maar het strand en de tieners!
| |
Woensdag 21 december. Avond
Onvergetelijke, waanzinnige voorstelling. Nooit in mijn loopbaan zoiets meegemaakt. Smurfenlied bij elke regel raak. Hele evenwicht uit de voorstelling, vooral toen een dame op het slot, ik moest net aan het voorleesbord met oude grappen beginnen, riep: ‘Meneer Kan, doet u dat smurfenlied nog een keer?’ Spiekbord uit de benedenkleedkamer laten halen en hele lied mét de zaal weer gedaan. Zaal stond op z'n kop.
| |
Zaterdag 31 december. Avond/nacht 2.00 uur Kudelstaart.
Eén van de belangrijkste dingen in dit leven is te weten wat je niet kan. Ook toneelspelers en cabaretiers vallen onder deze wet. Heerlijke oudejaarsavond met lieve Ol. Naar Paul van Vliet gekeken. Viel ons (helaas) beetje tegen. Jammer. Om half twaalf precies champagne samen bij kaarslicht. Gelukkig gevoel door me heen. Nog altijd samen. De Medische Engelen gebeld in Cap d'Ail. Sloeg erg in. Niemand had hen nog gebeld. Jan en Lot gebeld. Sant belde ons! Wegens prachtig breicadeau voor Herman Heijermans, die op nieuwjaarsdag 16 (!) wordt. Gisteren stond Sant nog hier voor ons hek om te vertellen dat ze in verwachting was. Alles is gisteren geworden.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd