Het monster van de oorlog

[p. 254]

Als de oorlog weer gedaan is^*

1

Als de oorlog weer gedaan is,
Dan wordt alles weer normaal.
Vijanden worden weer vrienden,
Je hoort niets meer van 't kabaal.
Al de Volken die thans strijden,
Schelden niet meer op elkaâr,
Eng'land eet weer Mainzer zuurkool,
Duitschland eet weer Caviaar!

* vgl. hier voor sommige zaken ook het lied ‘Oorlog in 't huisgezin’ uit rubriek 5.

2

Als de oorlog weer gedaan is,
Geven ze elkaâr de hand,
En je hoort niet meer het liedje
Van ‘Gott strafe Engeland’.
‘Deutschland über alles’ zing'n z' in
Eng'land zonder aarzeling;
En in Oostenrijk en Duitschland
Zingen ze ‘God save the King!’

3

Als de oorlog weer gedaan is,
Zal weer alles beter gaan.
Toch zal ieder blijven strijden,
Doch alleen voor zijn bestaan.
Vraag je dan een invalide,
Die j' in 't buitenland dan ziet:
Waarom heb je nou gevochten?
Dan zegt hij: Dat weet ik niet!

4

Als de oorlog weer gedaan is,
Weg is dan die groote nood,
Hoor je niets meer van granaten,

[p. 255]

 

Van geen kruit meer, van geen lood.

 

Ov'ral zie je weer artik'len

 

Van de Engelsen' industrie

 

En van buiten en van binnen

 

Lees je ‘Made in Germany’.

5

Petrograd wordt Petersburg,
Zoo het altijd is geweest,
En om weer ‘Pardon’ te zeggen
Is geen Duitscher meer bevreesd.
Nederlandsche fabrikanten,
Zitten niet meer in den brand,
Wat z' in Holland kunnen krijgen,
Nemen z' weer uit 't buitenland.

6

Als de oorlog weer gedaan is
Dan ga ik op reis gewis,
Duitschland, Engeland en Frankrijk,
Waar gebrek aan mannen is.
Menig vrouwtje zal ik troosten,
Als was ik haar eigen man:
En ik zal ze blijven troosten,
Tot ik niet meer troosten kan.

7

Als de oorlog weer gedaan is,
Wordt het weer een paradijs;
En we krijgen conférenties,
Weder in het ‘Wreed’-paleis^*.
Dan zien wij de diplomaten,
Weer als ouwe vrienden gaan,
En na tien of vijftien jaren,
Gaat het weer van voren af aan.

* ‘Wreed’-paleis: het Vredespaleis te Den Haag.

[p. 256]

8

Als de oorlog weer gedaan is,
Wat zal dat dan een vreugde zijn!
België zingt de Brabançonne,
Duitschland zing ‘Die Wacht am Rhein’.
Meenig strijder vraagt zichzelve:
(Die in d' oorlog is geweest)
Zou 'k als mensch weer kunnen leven
Nou 'k zoo dierlijk ben geweest?

9

Als de oorlog weer gedaan is,
Kan als vroeger ieder mensch,
Zonder pas naar buitenland gaan,
J' hebt geen last meer aan de grens.
Al de Mijnen gaan verdwijnen,
Onze Mail^* blijft ongedeerd,
En geen Hollandsch koopvaardijschip
Wordt dan meer getorpedeerd.

* Mail: een mailboot (met of zonder passagiers) vervoerde poststukken, met name naar het toenmalige Indië.

10

Als de oorlog weer gedaan is,
Dan heeft Hólland geen berouw,
En de Landweer die gaat dan
Weer in looppas naar zijn vrouw.
Is hij dan papa geworden,
Zegt ie tot zijn vrouw gezwind:
Dat 'k je brieven heb geschreven
Daarvan krijg je toch geen kind!

11

Als de oorlog weer gedaan is,
Is het feest voor allemaal,
Onze badplaats Scheveningen,
Wordt weer internationaal.
Tegenwoordig is het treurig,

[p. 257]

 

En een groote ergernis

 

Want je denkt dat Scheveningen,

 

Thans een Poolsche badplaats^* is.

* Poolsche badplaats: een vergelijking met de toen erg rustige en saaie badplaatsen aan de Oostzeekust.

12

Als de oorlog weer gedaan is,
Wordt het ook voor ons weer goed,
Dan verdien ik reuzengages,
En ik leef in overvloed.
'k Hou de centen bij elkaar,
Open zelf een Variété,
'k Laat de and'ren voor me zingen
En doe zelf niet meer mee.

13

Als de oorlog weer gedaan is,
Zijn we zeker niet meer bang,
Dat we ook nog oorlog krijgen,
Zitten niet meer in 't gedrang.
Want de Hollandsche regeering,
Heeft ons voor die ramp behoed,
En nog vuriger dan vroeger
Zingen wij 't Wien Neêrlands Bloed!

Maurice Dumas (1878-1937)

Voor Dumas, die verantwoordelijk is voor de tekst en de muziek van dit cynisch samenvattende lied: zie hierboven en rubriek 5. De bladmuziekuitgave bevindt zich in de collectie van het Theater Instituut Nederland te Amsterdam.