Het monster van de oorlog

[p. 213]

Niet soms?

Als Duitschland had gezegevierd
En niet verslagen was,
Dan liep het kleinste Duitschertje
Nu in den ganzenpas.
De keizer zou een halfgod zijn
Die jub'lend werd begroet...
Nu scheldt hem heel de wereld uit
En hunkert naar zijn bloed.

Herr Bethmann Hollweg^* kreeg den
Van: trouwen paladijn.
De ‘dankb're natie’ schonk hem licht
Een villa in Berlijn!
Maar nu het misgeloopen is,
Ligt Bethmann in de goot,
Want hij is het geweest die sprak
van: ‘Not kennt kein Gebot’.

De kroonprins^* zou geen banneling
Zijn in de Zuiderzee.
Als hij hoera riep, riep z'n volk
In schoone geestdrift mee.
Nu haalt de stomste Hottentot
Zijn reputatie neer,
En zingt van Wim-op-Wieringen
En zulke grappen meer!

Herr Ludendorff^* waar' overal
De held naar God's bestier.
Al wat poëet in Duitschland heet,
Ging tokk'len op zijn lier.
En in de kerken zonk men neer
In een devoot gebed
Voor hem die niet versagen wou,
En Duitschland had gered!!

* Bethmann Hollweg: moest in 1917 als kanselier van Duitsland aftreden omdat hij voortdurend conflicten had met de legerleiding; bij de inval in België had hij in de Rijksdag verklaard: ‘Wir sind in der Notwehr, und Not kennt kein Gebot!’

* de kroonprins: zie twee liederen terug.

* Ludendorff: was een van de belangrijkste Duitse generaals; hij veroverde Luik en bracht als stafchef onder Hindenburg bij Tannenberg (Oost-Pruisen) de Russen een verpletterende nederlaag toe; in 1916 werd hij (officieel onder Hindenburg) verantwoordelijk voor de gebeurtenissen aan het westelijk front.

[p. 214]

 

Naar Hindenburg^* zou overal

 

Een straat geheten zijn.

 

En een ‘grossart'ges Denkmal’ stond

 

In 't hartje van Berlijn.

 

Nu neemt men hem verhooren^* af

 

En is vol achterdocht

 

En wat zijn staf bedreven heeft,

 

Wordt gretig onderzocht.

 

 

 

Zoo gaat het... het succes alleen

 

Wordt kruiperig beloond.

 

Wie faalt, wordt in een hoek getrapt,

 

Gedwarsboomd en gehoond.

 

En heel dat Duitsche onderzoek

 

Heeft één beteekenis:

 

De bakens worden steeds verzet

 

Als 't tij verloopen is!

 

 

 

P. Kloppers

P. Kloppers (jaartallen niet bekend) werkte als journalist voor verschillende vak- en berijfsbladen. Zijn Zakelijke liederen werden in 1941 gebundeld en uitgegeven. Bovenstaand gedicht verscheen op 4 december 1919 in het tijdschrift De Loods, Politiek-Economisch-Literair Weekblad, Orgaan van den Economischen Bond. De Economische Bond was een liberale politieke partij, opgericht in 1917, met de voormalige minister Treub als voorman. Bij de verkiezingen van 1918 haalde deze partij drie zetels in de Tweede Kamer.

* Hindenburg: werd in 1916 de opperbevelhebber van het Duitse leger en kreeg de rang van maarschalk; in 1925 werd hij gekozen tot president van de Duitse republiek; in die functie benoemde hij later Hitler als rijkskanselier.

* verhoren: in 1919 stelde de Rijksdag een commissie in die moest onderzoeken wie schuld hadden aan de oorlog en de Duitse nederlaag (zie ook rubriek 9).