Het monster van de oorlog

[p. 146]

It's a long way to Tipperary!

1916

Je reinste onzin die men ooit
In dit leven ons aanbood,
Dat is het zingen van een lied,
In 't aanschijn van de dood.
De soldaten van over de zee,
Gaan zingend naar de strijd,
Al regent het schrapnel^* of bom,
Toch hoort men wijd en zijd:

't Is een heel eind, naar Tipperary^*,
't Is een heel eind om te gaan,
't Is een heel eind, naar Tipperary,
Naar 't liefste meisje dat ik ken.
Vaarwel, Piccadilly,
Vaarwel, Leicester Square,
't Is een lange weg naar Tipperary,
Maar Molly keert niet weer.

En in ons stijve vaderland, heeft men
Ook in dat lied plezier,
Want met een kwade oorlogswind,
Woei 't Tipperary-lied naar hier.
Men hoort niets meer dan Tipperary,
Een ieder zingt dat lied,
Vraagt men hen waar Tipperary ligt,
Weet menigeen dat niet.

Mevrouw, meneer, de keukenmeid,
De heele rataplan,
Zingen de Tipperary steeds,
Je wordt er ellendig van.
In Duitschland werd een Engelsman
Dronken in de kast gezet,
Maar zwijgen kon de kerel niet,
Hij zong nog onverlet.

* schrapnel: een soort granaat; vgl. het Engelse woord ‘shrapnel’.

* Tipperary: plaatsje in het zuidwesten van Ierland, waar grote kazernes waren gelegen.

[p. 147]

 

De kalmste mensch ter wereld is

 

Beslist de Engelschman,

 

Al heeft hij nog zoo'n groote strop,

 

Hij heeft er maling an.

 

Zoo ook in deze oorlog weer,

 

't Flegma verlaat hem niet,

 

Al vliegen ook de kogels rond,

 

Hij zingt 't geliefkoosd lied:

 

 

 

't Is een heel eind, naar Tipperary,

 

't Is een heel eind om te gaan,

 

't Is een heel eind, naar Tipperary,

 

Naar 't liefste meisje dat ik ken.

 

Vaarwel, Piccadilly,

 

Vaarwel, Leicester Square,

 

't Is een lange weg naar Tipperary,

 

Maar Molly keert niet weer.

 

 

 

Anoniem

Dit straatlied is te vinden in het tweede deel van de verzameling van Wouters en Moormann, getiteld Het straatlied; het vertoont sterke overeenkomsten met de ‘Hollandsche parodie op It's a long way to Tipperary’ van Maurice Dumas (collectie Theater Instituut Nederland). De tekst verwijst naar het toentertijd heel vaak gezongen Engelse soldatenliedje (tekst Jack Judge, muziek Harry Williams), dat ook in de Tweede Wereldoorlog nog steeds heel populair was. Er zijn ook andere Nederlandse bewerkingen van gemaakt, bijvoorbeeld ‘'t Is zoo'n lange weg naar Tepperary [!]’ (gezongen door Rafaël Kapper) en ‘Ik ben Mary van Tipperary’ (gezongen door Heintje Davids). Een cynische soldatenvariant begon met de regel ‘Neem je long mee aan je geweerriem’.