Het monster van de oorlog

[p. 112]

Oorlogspersberichten

Dreunend gedonder, knett'ren en knallen,
Vloeken en snikken, schreeuwen en vallen,
Verstikkende lucht, giftige gassen,
Verscheurde lijken, bloed'rige plassen,
Gerochel, gekerm, gegil...
... (aan 't front was het stil)...

Man tegen man, bajonettengevecht,
Beestachtig wreed, slechter dan slecht,
Op voor het land in krankzinnige haat,
Steek door z'n hart, goed... Bravo kameraad,
... Een zwijn dóódt geen zwijn... maar een mensch is géén zwijn
(Wij wonnen vandaag honderd meter terrein)

Brommend geronkel hoog in de lucht,
In 't nachtelijk donker naar kelders gevlucht.
Alles verwoest, menschen dood en gewond,
Dorpen en steden gelijk met den grond.
Dien nacht bracht duizenden bitt're ellend.
(Heden een goedgeslaagd bombardement)

Wij willen de broederschap, wij willen vrêe,
Wij willen de vrijheid ter land en ter zee.
Wij willen de eerlijkheid, 't zuivere recht,
Wij willen het einde van 't valsche geknecht.
Wij willen naar 't goede, dat is onze wensch,
De massa verhoogen tot werkelijk mensch.

Incognitus

Dit vers van een onbekende dichter verscheen in De Moker, Opruiend Blad voor Jonge Arbeiders (jrg. 2 = 1925, nr. 19) en is representatief voor vele andere die in dezelfde toonsoort geschreven zijn. Wat dit blad van een groep radicale anarchistische jongeren uit Rotterdam wilde, blijkt direct al uit de naam ervan. Het fuseerde met De Kreet der Jongeren en ging toen De Branding. Blad voor Opstandige Jongeren heten. Tot de medewerkers behoorde ook de later bekend geworden Anton Constandse.