De Eerste Wereldoorlog door Nederlandse ogen

Getuigenissen - verhalen - betogen

[p. 141]

Rubriek 5: Mobilisatieperikelen

Toen Nederland door de oorlogsomstandigheden moest mobiliseren, veroorzaakte dat begrijpelijkerwijs weinig enthousiasme onder de opgeroepen dienstplichtigen (de miliciens) en reservisten (de landweermannen). Veel militairen konden aanvankelijk maar moeilijk onder dak worden gebracht in hun standplaats en ook de uitrusting van het leger was een bron van zorg. In de kazernes en de forten heerste vaak een landerige sfeer; de verveling was de belangrijkste vijand, zodat de overheid voor enig vermaak probeerde te zorgen. De meest serieuze taak van de landmacht, die af en toe op oefening moest, was het bewaken van de grenzen: met name om het smokkelen tegen te gaan. Dat leverde soms wrange taferelen op. Kritiek op de gang van zaken binnen het leger kwam veelvuldig voor, met name in linkse kringen.