Toidy toid
Aangezien het Amerikanen zijn waarmee ik door Duitsland reis, is Amerikaans de voertaal. Het enige Duits dat ik af en toe hoor wordt voortgebracht door Keith Wilson. Hij heeft de grootste verzameling door Hitler gemaakte schilderijen en slaat ons voortdurend om de oren met zinnetjes uit zijn taalgids. ‘Ich möchte etwas trinken’, en ‘Auf wiedersehen’ zijn bij hem favoriet.
Zoals de meeste Amerikanen vinden ook deze het raar dat in al die Europese landen verschillende talen worden gesproken. Besmuikt bekennen ze dat het in de Verenigde Staten ook die kant op gaat.
Gregory Bean zag bij een benzinepomp in Florida laatst het opschrift: ‘We speak English’. Spaans heeft alle buitenlandse talen in de Verenigde Staten verslagen en is snel op weg de eerste taal van het land te worden. Amerikanen die zich hierover zorgen maken vinden het zeer nodig dat aan de grondwet een artikel wordt toegevoegd waarin staat dat Engels de officiële taal van de Verenigde Staten van Amerika is.
Het aantal verschillende Amerikaanse accenten in mijn groep is zo groot dat sommigen moeite moeten doen om de ander te verstaan. Iedereen begrijpt echter Steven Jordan. Hij komt uit Nebraska en dat is het Haarlem van de Verenigde Staten. In die staat spreken ze het accentloze Amerikaans van de Amerikaanse televisie. Niet voor niets komen televisieberoemdheden als Johnny Carson en Walter Cronkite uit Nebraska.
Over die verschillen tussen accenten moet niet te licht worden gedacht. Eerder dit jaar mocht een taalkundige getuigen bij een rechtszaak tegen een inwoner van Long Islands die werd verdacht van een telefonische bommelding in Los Angeles. De bedreiging stond op band en volgens de taalkundige betrof het een accent dat alleen in de omgeving van Boston voorkomt. De verdachte, afkomstig uit de nabijheid van New York, werd daarop vrijgesproken.
Het accent van de Newyorkers klinkt heel apart en is bijna niet na te volgen. Alleen een geboren en getogen Newyorker kan zonder haperen achtereenvolgens ‘frog’ als frauhg uitspreken en ‘dog’ als doo-awg. Een klassieker is toidy toid and toid: 33d and 3d oftewel 33d Street and Third Avenue.
Niet alleen accent belemmert de omgang van Newyorkers met andere Amerikanen. Zij hebben in de Verenigde Staten dezelfde slechte reputatie als de Parijzenaars in Europa. ‘I'd like to get to Central Park’, vroeg Denise Burgess uit Iowa onlangs aan een politieman in New York. ‘Nobody's stopping you,’ antwoordde hij.