Ik ben een echt genie. De briefwisseling van Max de Jong en Hans van Straten 1942-1951

[p. 48]

Amsterdam, ca. 18 januari 1947

Zeer Geachte redactie-secretaris,

Er liggen nog een paar brieven van je, die ik wel eens beantwoord als de stemming iets minder van malaise heeft. Momenteel alleen een paar punten. Van het nummer met mijn bijdragen er in, wil ik graag afgezien van het bewijsnummer vijf exemplaren hebben - om mee te wapperen.¹ Van dit wapperen, gaat ook voor Columbus een zekere propagandistische werking uit, ik wil ze dus graag niet betalen - wat me bovendien moeilijk zou vallen. Maak dit even in orde. De eerste bladzij van de copy over altruïsme was tevens de laatste bladzij van de copy over vroomheid, ik stuur hem je dus bij dezen terug, leg hem in jullie portefeuille op de juiste plaats. In het algemeen nog een vaderlijk woord: jij loopt het gevaar je eigen ruiten in te gooien. Er zijn zekere persoonlijke capaciteiten nodig om een bepaald baantje te veroveren, daarnaast moet je - eenmaal functionnaris geworden zijnde - ook in de meest lullige zin van het woord functionneren, dat wil onder meer zeggen, dat je Achterberg (of mij) en Tony de Ridder (of Evenhuis) op voet van gelijkheid behandelt. Dit betreft: a) automatisch drukproeven b) op korte termijn geweigerde copy terug c) afzonderlijke en ‘rechtsgeldige’ briefjes over copy, die of aangenomen maar nog niet geplaatst is, of aangehouden wordt of iets anders wordt, waar je toestemming voor verzoekt. Niemand zal slikken, dat hij in het ongewisse is of dat zijn copy zoek raakt, ze waarschuwen elkaar en dan heb je in drie maanden alles verpest. Bij mensen, die je tutoyeert is de verleiding tot nonchalance dubbel groot, dus daar is het zaak extra to the point te zijn. Met mijn copy is nu alles in orde. Alleen had ik moeten schrijven, dat vroomheid en naastenliefde alleen gekoppeld gepubliceerd mochten worden, maar dat is eigen stomme schuld. In copynood kómen jullie, zo goed als Criterium, dus ik begrijp dat je de vroomheid achter de hand wil houden. Maar stuur me zo'n briefje, dat het op lange termijn aangenomen is òf stuur de copy terug - voor mijn administratie. Ik maak nog altijd reclame voor jullie, nu ook weer tegen Greshoff, maar als die redactionnele etiquette niet voor elkaar komt, schei ik er mee uit. Heet van de naald verdeelt de wereld in twee kampen - een tussenweg schijnt er niet te zijn. Heftig pro zijn onder meer De Kadt (die niet gek is) en Vic van Vriesland, bij wie zijn kritiek in Vrij Nederland een lollige caricatuur komt. Ik word er steeds trotser op, het ding heeft nu precies die eigenschappen, waar het jullie met je Herfst hoos en hagel² en Herfst in Holland³ en Vergeefse herfst⁴ tot nu toe aan schort en duidelijkheidshalve geen enkele andere kwaliteit. Hoe gaat het met je roman - behandelt hij een driehoeksmotief? O ja, dat eitje over Cola en zijn broeders in de leer. Neem het maar op⁵, maar geef het in dit geval even een definitieve versie, want het was een klakkeloze opmerking in een brief - dus

1 [in de marge] vergeet dit niet

2 Dichtbundeltje van Koos Schuur dat in 1946 verscheen.

3 Dichtbundeltje van HvS dat in 1946 verscheen.

4 Dichtbundeltje van Jan Vermeulen dat in 1946 verscheen.

5 [in de marge] ik moet weer weten, òf je het opneemt, anders komt het ergens dubbel in

[p. 49]

in dat geval heb je toestemming om er aan te veranderen (voel je: toestemming hebben om). Het moet met mijn naam getekend zijn, zet het nog in het Januarinummer, dan staat het nog in mijn vijf exemplaren. Het gaat mij slècht.

Adé,

Max.

Presser viel me vanavond een beetje tegen.

[in de marge] Tussen het nieuwe grote tijdschriftplan en jullie gefuseerde Columbus kan Criterium wel fijngewreven worden.