net een idee, of ik net zo oud ben als jij. Als je me zien kon, zou je wel stilletjes lachen, denk ik. Soms, Karel, zit je vader in een schoolbank met een hele boel andere mannen. Dan zijn we een klas, en we hebben een boekje voor ons, waar we uit leren moeten, en een schrift om allerlei dingen in op te schrijven. En voor de klas staat de meester. 't Enige verschil met jou is, dat onze meester haast net zoveel jonger is dan wij, als de jouwe ouder is dan jij. En dan moeten we opstelletjes maken. Karel, over allerhande vraagjes en die kijkt onze jonge meester na en dan krijgen we daar een cijfer voor. En omdat je vader niet zo erg knap is in deze opstelletjes, mag hij 's avonds niet langer opblijven dan tot tien uur. En 's zondags mag hij ook niet naar jullie toe fietsen, omdat hij geen hoog cijfer genoeg gekregen heeft voor zijn vlijt. Als ik weer thuis kom, zullen wij eens vergelijken, wie van ons de mooiste cijfers op z'n rapportboekje heeft en ik ben bang, dat jij het van me winnen zult. Van middag wist ik in eens m'n les niet, toen ik verder moest lezen, Karel, en toen moest ik om vier uur bij de bovenmeester komen en van die heb ik een erg standje gekregen. En als het weer gebeurt, krijg ik straf van hem. Vin je 't heel erg, dat je zo'n domme, onoplettende vader hebt?... En morgenochtend, Kareltje, moet ik m'n haar laten knippen, want de meester vindt het te lang! En jij vond het verleden week nog zo erg kort, weet je wel? Onze meester heeft last van cijferziekte, zeggen ze.
Maar, Karel, ik beloof je, dat ik erg mijn best zal gaan doen, om mooie cijfertjes te halen, want dat wil ik van jou ook altijd. En anders zou je je misschien schamen voor je arme vader en me standjes maken, als ik thuis kom.
Kus je moeder en je zusjes maar gedag van me en wees zelf hartelijk gegroet van je kleine vriendje die andere schooljongen
Je pappa
Auteursrechtelijk beschermd