Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw

XCVII.
De broederlijke Vriendschap.

Laat ons t'zaam in vriendschap leven,

Ongeveinsd uit 's harten grond,

En elkander blijken geven

Van ons broederlijk verbond.

Laat ons doen gelijk wij spreken,
Schenkt en drinkt eens tot een teeken

Van getrouwe broederschap,

Een bokaal met druivensap.

[p. 304]

 

Ziet; onze eerste medebroeder

 

Gaat ons lustig, rustig voor;

 

Volgt hem als ons aller hoeder

 

Eensgezind op 't liefdespoor.

 

Laat geen nijd ons hart bekruipen,

 

Wangunst nooit daar binnen sluipen,

 

Opdat onze broederschap

 

Door geen onmin ooit verslapp'.

 

 

 

Nooit geen vloeken, nooit geen zweren,

 

Laster, spot, ontuchtig woord,

 

Moeten onzen disch onteeren:

 

Onze vreugd blijft ongestoord.

 

Wij die zulk een doen beminnen

 

Met eenparigheid van zinnen,

 

Vinden in deez broederschap

 

Lof, gejuich en handgeklap.

 

 

 

Eendragt, liefde, trouw en vrede

 

Worden steeds door ons betracht,

 

Twist en tweedragt hier ter stede

 

Uitgebannen en veracht.

 

Wij, die zulk een doel beschieten,

 

Zullen ook tot heil genieten

 

Dat eerlang de broederschap

 

Stijg ten hoogsten eeretrap.

 

 

 

Broeders! volgt de wet en regels

 

Die de Vriendschap ons gebiedt;

 

Zoo veel woorden, zoo veel zegels,

 

Maar vergeet het zwijgen niet.

[p. 305]

 

Het geheim moet van uw lippen

 

Nu noch immermeer ontglippen.

 

Blijft aan onze broederschap

 

Trouw en vrij van achterklap.

Liederen der Orde van St. Peter.