Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw(1828)–Jacob Carel Willem le Jeune– Auteursrechtvrij Vorige Volgende XCIV. De Leeuwerk. 1. Hoe werk je niet leeuwerk? Hoe komt dat niet en orgelt In deez uw teenen kerk Uw strotje dat zoo gorgelt, Gelijk gij plagt te velden? Ei lieve laat uw gunst Aan ons gehoor eens melden Het wonder van uw kunst. 2. Toon dat gij dankbaar zijt Voortaan te mogen leven, Voor 't zaad dat gij verslijt, Voor 't brood dat wij u geven, Voor zoo veel klaverzoodjes, Voor zoo veel versche nat, Voor zoo veel groene lootjes, Als gij wel hebt gehad. [pagina 297] [p. 297] 3. ‘Hoe zou 'k, ellendig dier, ‘Verheugen met mijn zangen ‘'t Gehoor van een cipier, ‘Die mij hier houdt gevangen? ‘'k En zal u niet bedriegen, ‘Ik acht uw brood noch zaad, ‘Voor dat gij mij laat vliegen ‘Te velde, voor weldaad. 4. ‘Mijn Schepper had mij vrij ‘Doen teelen door 't geveugelt ‘En uw geweld heeft mij ‘De vrije lucht beteugeld; ‘Ik huppel en ik wemel, ‘Mijn zang dient tot geschrei, ‘Want kooitje en is geen hemel, ‘Noch zoodje en is geen wei. 5. ‘Heel de aardboôm was mijn vloer, ‘De hemel mijn gewelf, ‘Al 't groen gewas mijn voer, ‘Mijn tafel gaf God zelf; ‘Hoe zouden mij de kruimen ‘Verheugen van uw prooi, ‘Daar ik den hemel ruimen ‘Moet voor een naauwe kooi. [pagina 298] [p. 298] 6. ‘Mijn gaaiken ben ik kwijt, ‘Mijn jongen gaan verloren, ‘Mij dunkt ik hoor gekrijt, ‘'t Geklap komt mij te voren ‘Van haar in 't fladderwieken, ‘Als ik ze voer met aas, ‘Wanneer de zon ging krieken, ‘Op 't nat bedaauwde gras. 7. ‘Mijn wijfken treurt alleen, ‘Haar lust naauw kost te trekken ‘Dan als wij met ons tweên ‘Te zamen trekkebekken, ‘Met opgezette kuifjes ‘En een verheugde tong, ‘Gelijk gepaarde duifjes; ‘Zoo voedden wij ons jong. 8. ‘Wilt gij dan met genugt ‘Mijn gorgeltje doen kwelen, ‘Schenk mij de vrije lucht ‘En 't orgeltje zal spelen ‘Voor Hem die alle dingen ‘Schiep met een enkel oog. ‘Dies plagt ik nooit te zingen ‘Dan als ik vloog omhoog. [pagina 299] [p. 299] 9. ‘Dan zal 't u dunken nieuw, Als ge u zult hooren nooden, Door mijn adieu, dieu, dieu, Tot God, een God der goden, En tusschen 't tierelieren Dieu, dieu, weêr t'elkenmaal, Om dus te leeren vieren Uw Schepper in uw taal.’ 10. Gij hebt mij nu voldaan, Mijn overzoet leeuwerkje, Ik zal u weêr ontslaan; Vlieg uit uw teenen kerkje, En zoek te velde uw gaaiken, Kweel zamen overluid. Zie daar 's mijn deurtjen open, Mijn beestje vlieg er uit. Uit een blaauwboekje. Vorige Volgende