Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw

LXXXVIII.
Vragen aan de Maagden.

Lieve maagden, die uw zinnen
Hebt geslepen, naar de kunst,
Op de wetsteen, die in 't minnen
Leert de maat van straf en gunst.

Antwoordt hier met wijze reden,
Mits mijn zangeres u bidt
Deze vragen eens te ontleden,
Om te treffen 't regte wit.

Zou de vos geen kiekens stelen
Als hij kwam in 't hoenderhok?
En al, kip ik hebje, spelen,
Ieder boutjen is een brok?

Zou de wollif van de schapen
Wederkeeren zonder roof,
Als de matte herders slapen?
Dit is buiten mijn geloof.

[p. 284]

 

Zou de havik bij de duiven

 

Vliegen, stil en wel te vreên,

 

Zonder iets daar af te kluiven?

 

Wat dunkt u? ik denk wel neen.

 

 

 

Zou een grage kat de muizen

 

Laten spelen met 'er staart,

 

En daarvan geen wildbraad pluizen?

 

Dat was wel een vreemden aard.

 

 

 

Zou een bikker zonder eten

 

Zitten aan een braven disch,

 

Vol van alles, en vergeten

 

Daar zijn maag zoo graag naar is?

 

 

 

Zou een snoeper 't snoepen laten

 

Als hij alles voor hem ziet,

 

Rijpe vruchten, volle vaten,

 

Wat hij wenscht, en dat voor niet?

 

 

 

Zou een aakster zonder springen

 

Leven in 't vermaaklijk groen?

 

Of zoo zeer haar aard bedwingen

 

Daarze 't vrij en vrank mag doen?

 

 

 

Zou de hond de hutspot sparen

 

Als de potten open staan?

 

Of een vetten bout bewaren

 

En niet proeven van 't gebraên?

 

 

 

Zou een danser 't spelen hooren

 

En niet drillen met de voet?

 

Zou de lust hem niet bekoren

 

Tot hetgeen hij garen doet?

[p. 285]

 

Zou een vrijer heele nachten

 

Zitten voor zijn liefstens bed

 

Zonder leven, zonder krachten,

 

Daar hem niemand 't zoet belet?

 

 

 

Daar de handen onbedwongen,

 

Gaan alwaar de lust hen trekt;

 

Daar de nacht de kromme sprongen

 

Van de min gestaâg bedekt;

 

 

 

Daar de kamer is gesloten

 

En alleen tot hun gerijf?

 

Wordt daar niet wat meer genoten;

 

Zoo zocht niemand tijdverdrijf!

 

 

 

Doch ik wil geen vonnis vellen.

 

'k Laat dat in uw oordeel staan.

 

Wilt hierbij uw antwoord stellen,

 

Zoo hebt gij mijn wil voldaan.

 

 

 

En ik zal uw gunst beloonen

 

Met iets zoets dat maagden leert

 

Om heur deugd met lof te kroonen

 

Als men 't kwaad ten beste keert.

jan soet, Maagdenbaak, bl. 285.