Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw

LXXXIV.
Het gewoel van Amsterdam.

De wereld is in rep en roer.
Al vroeg schelt Kees de mellekboer;
Dan komt er weêr een bakker;
Daar is alreeds de karreman
Die zoo verduiveld rat'len kan,
Hij maakt de buren wakker.

Daar schelt Jochemus met de krant,
Hij brengt wat nieuws voor 't vaderland.
Nu komt de pruikejongen;
Dan weêr diaken met de bos,
Zijn jongen huppelt als een mosch.
Daar roept de vrouw met tongen;

Ja, varsche tongen, tarbot, rog!
Hei! wil je er aan, zoo ken je nog;
Als beerzen zijn de garneelen.
Koop paraplui, koop parasol.
Hei! uit den weg! een paard op hol.
Daar is de smous met peelen.

[p. 276]

 

Daar schelt alweêr een and're vent,

 

En zegt: ik maak mijnheer bekend

 

En aan de vrienden allen,

 

Als dat de vrouw van Jan Patroon

 

Op gister' van een boere boon

 

Is in de kraam bevallen.

 

 

 

Loop, gekke kaerel! zegt Katrijn,

 

't Zal zekerlijk een zoontje zijn.

 

Wie kraamt er boere boonen?

 

Zacht, zegt Achilles, houd u stil,

 

Ik keek door mijn verkeerde bril,

 

Dus ben ik te verschoonen.

 

 

 

Daar is een slee met ypocras,

 

Komt drinken we aanstonds elk een glas

 

Op 't huwlijk van nicht Truitje;

 

Wat dunkt je? als dat bruidstranen zijn

 

Dan is mijn nicht wel marsepijn

 

En dus een lekker bruidje.

 

 

 

Nu komt Anna de keukenmeid

 

En vraagt wat juffrouw heeft gezeid

 

Om dezen middag te eten?

 

Maar zoo als juffrouw 't heeft gezeid,

 

Heeft ook Anna de keukenmeid

 

Het dikwijls weêr vergeten.

 

 

 

Daar roept de wekelijksche post,

 

Hij loopt, hij draaft, hij rijdt, hij host,

 

Verhaalt veel nieuwe dingen,

 

Die over lang al zijn gebeurd,

 

Daar Kees om lacht en Klaas om treurt,

 

En 's werelds wisselingen.

[p. 277]

 

Juffrouw, nieuwsgierig in haar aard,

 

Zegt: dat is ligt een oortje waard,

 

Kom, Trijntje! haal een blaadje,

 

Het is nog al een keezig blad.

 

Daar schelt de groenvrouw van het pad:

 

Anna! bestel een slaadje.

 

 

 

Daar heb je weêr een zak of schaal,

 

Hij vraagt om wat gemunt metaal;

 

En daarna komt de slager;

 

Juffrouw bestelt een schapenbout

 

Voor een Aljootje, niet al te oud,

 

Niet al te vet noch mager.

 

 

 

Daar komt de langgewenschte wasch

 

Van 's Graveland, van Van der Plas,

 

De sleeper krijgt een fooitje.

 

De wasch is juffrouw wellekom,

 

Mijnheer zag liever baars met hom

 

Als zulk een waterzoodje.

 

 

 

Het gansche huis is op de been.

 

Mijnheer vliegt naar zijn kamer heen;

 

De stijfster is gekomen.

 

De wasch wordt naar den ouden trant

 

In baliemand op baliemand

 

Door 't volk in huis genomen.

 

 

 

Maar ondertusschen kijkt sinjeur

 

Eens om het hoekje van de deur

 

Om 't werk eens op te knappen,

 

Maar zoo als hij de deur opdoet

 

Zoo valt de baliemand met goed

 

Van boven van de trappen.

[p. 278]

 

Wel, meisje! zegt mijnheer, wat's dat?

 

En 't antwoord is heel ras: wel, wat,

 

Wat zou, wat zou dat wezen?

 

De wasch betreft alleen je vrouw

 

Die zal u aanstonds zeer getrouw

 

De wetten komen lezen.

 

 

 

Mijnheer vroeg spoedig om pardon,

 

Dewijl 't niet anders wezen kon.

 

't Was crimen majestatis.

 

Maar toen Anna de keukenmeid

 

De zaak ten beste had bepleit

 

Verkreeg hij pardonnatis;

 

 

 

Want zij had kortlings met Katrijn

 

In Ourson ende Valentijn

 

Heel duidelijk gelezen

 

Dat zulk een crimen aan de wasch

 

Geen crimen majestatis was,

 

Dus was de zaak beweezen.

 

 

 

Mijnheer vermoeid van al 't gedruisch

 

Gaat naar de beurs en 't koffijhuis,

 

En is dat ras vergeten;

 

Want hij wordt aan de beurs gevraagd.

 

Hij denkt: ik word toch t'huis geplaagd,

 

En blijft bij vrienden eten,

Uit een blaauwboekje.