Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw

[p. 255]

LXXIII.
Visschers Klagte.

Laast in de stille nacht gelegen
Zoo borst ik uit in dit geween:
Onzagte! laat ge u nooit bewegen,
Door al mijn zugten en gebeên?

Of zullen dan slegts eeuwig varen
Mijn minnezugten in den wind?
Mijn zilte tranen in de baren,
Daar gij opregt'lijk werd bemind!

O Galathé! zal dan mijn weenen
Steeds breken op uw steenig hert?
O hert! nog harder dan de steenen
Die door de zee bekabbeld werd.

't Is al in stilte langs de kusten,
Een ieder heeft de slaap gevat:
Het zeekalf legt gedwee te rusten;
Ja zelver rust het woelziek nat.

[p. 256]

5.

 

Maar ik herdenkende mijn treuren,

 

In 't nare en 't stille van den nacht!

 

Mij zeg ik mag geen rust gebeuren,

 

Schoon 't al van slaap ligt als verkragt.

roeland van leuve, Mengelwerken.