| |
| |
| |
LXV.
Winter-lied.
1.
Ziet de winter koud en bar
Die komt zeer fel aandringen,
Ziet eens hoe zij even nar
Achter malkander wringen,
Elkeen zwaait en zwiert zoo heen
En de nar gaat lustig treên,
2.
Fobert draait met Trijn op 't ijs,
Met nieuw fatsoen van kleêren,
Elk pocht om de beste prijs
Nar, nar, nar, zoo roept men daar,
Schikken vast de baan heel klaar,
Men doet zijn best in 't rijen
3.
Wie is maller, zegt men dan,
Dit spottende zegt meid of man,
En broênze nog veel gekker.
| |
| |
Die zijn paard best is versierd
Met de nar op 't weidste giert,
4.
Dan op 't ijs, in schuit of sleê
't Is dan, heerschap wilje meê
Zoo het dan in all's gevalt,
Dan op 't allerzoetst gemald:
Nar, nar, nar, wij krijten
Met zonderling verwijten.
5.
't Paardje brunst met groot gedruis
Den avond valt, elk spoedt naar huis,
't Is jeugdig om te hooren:
Nar, nar, nar, zoo klinkt de bel,
Heel zoet past dit narren wel
Van weidsche en steedsche pronkers,
Gelijk of 't waren jonkers.
6.
Met heen en weêr te draven,
Elk zijn lusten nog eens boet,
En laten 't paardjen slaven:
| |
| |
Nar, nar, nar, zoo is 't gerugt,
Met een dreunende gevlugt,
Bij rijers en bij rijsters,
Bij vrijers en bij vrijsters.
7.
Dan men malt en jokt en speelt,
Met lagchen en met kussen,
Menig zoentjen men haast steelt
Om 't rijloon te versussen.
Blijven nar, nar, tot het end,
Ja, zijn ganschlijk afgemend
Door 't loopen en door 't hijgen
Als zij maar zoentjes krijgen.
8.
's Avonds bij de lichte maan
Moet nog 't paardje trekken,
Maken zoo de straat ruim baan,
't Is al om lusts verwekken.
En 't luidt al: nar uit, nar in,
Om een handvol klein gewin;
't Narretjen men gaat jagen
Om 't meisjen te behagen-
9.
Prins, zoo geklijk niet bemint
Van het eunjer wulpsche kind,
| |
| |
Nar, nar, nar, zoo sturfje dan,
Houdtje lustig als een man,
Neemt geen paard met bellen;
Zoo zal men u niet kwellen.
j.j. colevelt's Cupidoos dartelheid, in de Amsterdamsche Pegasus, bl. 67.
|
|