Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw

XXIX.

Laat uw teêre telgjes buigen
Sprakeloos geboomt:
Beekjes wilt mijn droefheid tuigen
Als gij ruischend stroomt,

[p. 158]

 

Door duin, door zand,

 

Door berg, door land,

 

Met groene linde digt beplant.

Als Dorilea hier komt weijên
Eenzaam met haar vee:
Tuigt dan al het droevig schreijen
Dat ik om haar deê.
Ach! boompjes treurt,
Ei! telgjes scheurt:
Tuigt haar hetgeen hier is gebeurd.

Wanneer zij de zachte treedjes
Herwaards heenen stiert,
Met hare fiere fluksche leedjes
Door de lommer zwiert:
Stort van uw blaên
Dan al 't getraan
Dat gij, o telgjes! hebt gelaên.

Druipt zachtjes op haar roode kaken,
Dringt in haar gemoed,
Glijdt zoetjes van de gladde daken,
Mengt u in haar bloed:
Dat zij beproeft
Hoe 't hart, bedroeft
Door trouwe minne, troost behoeft.

krul, Minnelyke Sangrympjes, bl. 58.