Aon de lezer.
Ruim veer jaor geleije woort miech door Pastoer Brune gevraog, of iech in et nuij oet te geve blaad ‘veritas’, dat um de veertien daog zouw versjijne en in Mestreech gratis weure verspreid, 'n vaste rubriek veur m'n rekening zouw wèlle numme, boe-in iech m'n stadgenote ins get bezunderhede zouw vertèlle umtrint de historie vaan et aait Treech.
Wijl miech m'n geboortestad zoe daonig aon et hart laog en iech zellef häör verleije zoe boetegewoen intressant voont, höb iech et veurstèl direk aongenome op kondisie, dat iech miech vaan de Mestreechter taol zouw mage bedene, wat good gevoonde woort.
De rubriek zouw heite: ‘kint geer eur eige stad?’
Iech höb miech toen aon et sjrieve gezat en et werrek is oetgegreuid tot 87 artikele.
Naodat de lui e stök of tien vaan die opstèlle gelezen hadde, woort miech al gezag: ‘este veerdig bis, mooste dat es book oetgeve’. En dao zien de trouw lezers vaan ‘Veritas’ nog dèks op trökgekomme, zoedat iech eindelik besloten höb, hunne zin te doen.
Wat iech Uuch heij veurzèt, Lezer, heet gaaroet neet de pretensie, e wetensjappelik-histories werrek te zien. Et is et rizzeltaot vaan etgeen iech in m'ne vrijen tied jaore laank oet allerlei bronne höb bejeingezeumerd, miestal zoonder die bronne krities te bestudere (daoveur bin iech geine vakmaan en had iech ouch trouwens geinen tied). Meh dat kin iech toch wel verklaore, dat iech et werrek mèt väöl leefde gedoon höb, mèt groete leefde zellefs en mèt trots veur Mestreech, dat ziech op 'n historie kin bereume, zoe boetegewoen es gein aander stad in eus land kin naowieze.
In m'nen teks höb iech alle hoegdravendheid geweerd; iech wouw etgeen iech te vertèllen had op populaer maneer mètdeile, zoedat ederein et zouw kinne verstoon.
Dus, Lezer, oordeilt neet te streng euver d'n inhaait en euver de stiel. Wat bij miech veurop zaot, waor, bij de Mestreechteneers belangstèlling in, leefde veur hun unieke stad op te wèkke en es iech dat mèt me book kin bereike, bin iech al lang kontent.
Mestreech, november 1936.
De Sjrijver.