Bonte blomme

[p. 156]

19. Familiedaag.

Wat is et 'n drökde in eus Zuider landouwe!
Boe trèkke ze heer, al die maander, die vrouwe,
In 't feestelek straolende Pinksterzon-leech?
Familiedaag is et in gasvrij Mastreech.

Zeet stäöts violèt van soutane ziech spreije
Op 't wit van habiete, et broen van de peije,
Zeet veldtenue neve de sportbloes, wit-geel,
De zwarte jas neve d'n handwèrrekskeel.
Zeet: broederlek minge ziech stande-n-en range,
Bezield allemaol door éin doel, éi verlange;
Gein mör, die hun sjeijde, of ze veele tot gruus,
't Zien zusters en breurs mèt éi waope: et Kruus.

Die doezende lede van d'ein aw familie,
Ze trèkke weer op nao et aajt domicilie,
Ze komme mèt blijdsjap in 't stokhoes weer tröG,
Boe alles herinnert aon leefde, gelök.
Ze goon weer es kinder hun Vader gedinke,
Dee ins door Servaos hun et Leve leet sjinke,
Hun Vader, de Keuning, de Kroen van 't geslach;
Häöm trouw te betuine is aller gedach.
Opnuijts goon ze nao, wie et bès Häöm te iere,
Opnuijts goon ze spreke van wat Heer kwaom liere,
Um zoe deste beter te kinne de lijn,
Die Heer heet getrokke veur groet en veur klein.

[p. 157]

 

Huurt zusters en breurs, wie eus klokke uuch roope!

 

Zeet welkom in Treech, al eus deure stoon ope,

 

Zit aon bij d'n heerd, dee wie vreuger nog gleujt,

 

En deilt mèt van aal, wat et awwershoes beujt.

 

 

 

En, gaot geer denao dan weer tröG nao eur werrek,

 

Numpt taan et besef mèt, wie vas en wie sterrek

 

De band is, dee us in et leve verbind,

 

Boe Eine-n-es Vader door us weurd erkind.

Mei 1928.