Bonte blomme

[p. 151]

15. Keuninginnendaag.

Feesstumming is et veurrech van gezonne,
Bij kraanke lui gedijt ze miestaal slech;
Heet me de pijn en zörg neet euverwonne,
Daan kump van zin tot feeste niks terech.

Mastreech is neet gezond; z'n krachte kwijne,
Wat of 't mankeert steit boete twiefel vas;
En 't middel um z'n kwaol te doen verdwijne
LiG veur de hand, mer weurd neet tougepas.

Mastreech is kraank. Et moot mer zellef weite,
Wie dat et van ze lijje ziech geneus,
Want al degeen, bij wee 't um hölp kwaom pleite,
Goon 't kaajt veurbij mèt opgetrokke neus.

Zoe veult Mastreech ziech op t'n doer gedreve
In han van dokters van verkierde sjaol,
Die ziech neet sjaome, 't e recep te geve,
Dat erger nog zou blieke-n-es te kwaol.

Is Treech dus neet in stumming, fees te viere,
Wijl kriete 'm wel zoe good es lache geit,
Get anders is et evel, Häör te iere,
Die bove politiek en konkel steit.

Z'n Landsvrouw moot Mastreech 'n plaots bewaore
In 't hart, ouch es 't gelök em tegesleit,
Häör zjus in dezen tied z'n trouw verklaore,
Z'n leefde tuine, die neet wiek veur leid.

Want Zij, van Häöre kant, heet trouw gezwore
Ouch aon Mastreech, ouch aon z'n börgerij,
En noets heet Zij nog oet et oug verlore,
Dat Treech ouch rech heet op gelök en vreij.

[p. 152]

 

En neet door sjriewe, dikke fraze of spiktakel

 

Gief 't volk z'n Keuningin wat Zij verwach,

 

Mer dat et Häör wie in 'nen tabernakel

 

Devoot in 't hart blijf drage, da's Häör krach.

 

 

 

Ouch zonder dus te kop te zölle buige

 

Veur politiek, die aon z'n welvaart knaog,

 

Wèlt toch Mastreech z'n Keuningin betuige

 

Ier, leefd' en trouw veur noe en later daog.

 

 

 

Jao, Treech wèlt boete dat nog miejer geve,

 

De sjat, dee 't zoeväöl iewe heet bewaord:

 

't Vertrouwe-n-in de Meister van et leve,

 

Dat Heer et Hoes Oranje lang nog spaort.

 

 

 

Et hart umhoeg dus, Treech! um te verklanke

 

D'n leefde veur Oranje, groet en sjoen,

 

En um veural d'n Hoegsten Hier te danke,

 

Dat veer nog stoon um Wilhelmina's troen.

Aug. 1927.