12. Bronk.
Et tristig winter-wit-en-gries
Van rege, nievel, snie en ies
Verdween, sints weer herleving kwaom
Van Leech, dat al die griesheid naom
En, door de greuj van eige krach,
De kleur weer tröG op eerde brach.
De Kleur..... jao, zeet, dao is et weer,
Dat greun, nog jonk, doorzichtig-teer,
Mer toch doortinteld al van lös,
Ziech oet te leve zonder rös.
Daan reurt ziech alles veur de bronk,
Dee 't vreugjaor hèlt mèt groete pronk:
De snieklökskes iers mèt hun monter meziek,
Hun klepelkes tink'le-n-op maot, tegeliek;
Vlaak t'rachter fiejuulkes, die, vol van plezeer,
Mer danse-n-en springe, al slingerenteer';
En meizäötsjes, propel gestoke in 't wit,
Die hand-in-hand trippele sjoen in 't gelid;
Daan crocusse, bont door de kleur van hun zij,
En slanke narcisse in zwierige rij;
Vergeet me niet zellefs, zoe stèl en bedees,
En junkerkes ouch numme deil aon et fees;
Ouch kèrrekesleutele sleete ziech aon,
Gevolg door 'n blinkende pinksterblom-baon,
En achter hun klatert te werrem-geel veeg
Van boterblom-koper, doorsjetterd van leech.
En 't trèk mer veurts en weurd neet meuj,
Dat blommevolk in volle bleuj.
En zeet: ouch 't deftig illemint
Deit mèt: de dikke hyacinth,
| |
De töllep, hoeggebeind, rechop,
Ziech preemend mèt te forse kop,
Volbleujdig, krachtig de pioen,
En d'iris, delikaot van toen.
Daan, - achter deen triomf van kleur,
Wie onder enen troen van geur
Oet meiblompluime en jasmijn -
De keuningin van 't fees, allein,
De ROES, invoudig, gaans gewoen,
En toch zoe illegant, zoe sjoen.
Dao naodert z'op et kleurig vach
Van struijsel, veur häör oetgelag
Door gouwe rege en glycien,
Door meidoornbleuj en eglantien.
Wannie de bronk in ze gehiel
In 't parek van et aajt kastiel
Is aongeland, begint t'n dans
Op 't groet gazon: in breije krans
Vol fleurig, wiem'lend kleurgewoel,
Vlöch ziech doorein de bonte foel
En kringelt rond in blij beweeg,
Begeisterd door et juub'lend leech,
Mer eind'lek sjaart te ganse stoet
Ziech same tot éi reuzegroet
Boekèt, tot éin apotheoos
Van kleurgeflonker, grandioos,
Es hulde aon de feesheldin,
Hun beeldsjoen Roezekeuningin.
En Zij, et zonne-troetelkeend,
Struijt onder 't vollek, dat häör deent,
Häör weelde rond mèt volle hand.....
En zomer is 't in 't Limburgs land!
Mei 1926.
|
|
Auteursrecht onbekend