Bonte blomme

[p. 142]

9. Zomermiddag.

't Is gleujend heit in 't sträötsje,
't Is vuur kompleet, wat vèlt,
Te heit zelfs veur e präötsje,
Dats' anders geere hèlt,
Et aajt, berumpeld meerke,
Dat aon häör deurke zit
En van e sókkerpeerke
E sappig stökske bit.

Ze loert ins nao et trupke,
Et keend van häöre jong,
Dat neve häör op 't stupke
Späölt mèt e stök kartong.
Gestiedig moot ze greine
Es van d'n euverkant
Dee jong op häör liet sjijne
Et spiegelke in z'n hand.
Ze hèlt noe, da's mer 't bèste,
Häör ouge tougepits,
En vèlt te lange lèste
In sloemer, door de hits.

Daan geit ze aon et druime:
Dats' in d'n hiemel zit,
Boe niemand hoof te kuime,
Boe m'alle zörg vergit,
Boe niemand hoof te jachte,
Boe m'altied Zondag heet,
....................

Boe Zjeng häör steit te wachte,
Dee häör zoe jónk verleet.

23 Juli 1925.