Bonte blomme

[p. 140]

8. Hèlligdomsvaart.

Ze kwaome-n-op van alle kant,
Te peerd, te voot, van alle stand,
De kleine boer, de rieksmagnaat,
De gildemeister, de prelaat.
Karosse rolle door de straot
Mèt edelvolk in groete staot;
Goudlakeglans en hermelien
Wèdievere mèt vloer, satien.
Bazuingesjal en feesrefrein
Weerklinke euver 't Vriethofplein
En speu·lend brant te zonnevlam
Op hofblazoen en oriflam.....
Dao reup 'n bronze reuzestum:
Et volksgewoel sleit sjielik um
En hiel de bonte pelgrimsrij
Mèt antifoon en littanei
Trèk tempelwaarts tot veur d'n troen
Van Sintervaos, van Treech's Patroen.
En dao, de harter hoeg gestump
Van geisdrif, die gestiedig klump,
Betuint mèt pakkend lofgezaank
Et volk Häöm ierbewies en daank.

Zoe góng et tou in vreuger tied,
Wannie, nao zeve jaor respiet,
De Kèrrekprins van aajt Mastreech
Weer hofdaag heel en rondgaank deeg.

Weer zeve jaor zien langsgeraos;
Wat ouch verdween, Heer bleef, Servaos,
Heer bleef, de Vader en de Vrund;
Nog drejt um Häöm es middelpunt

[p. 141]

 

Et leve heij, nog strèk Z'n hand

 

Ziech zeeg'nend euver dit Ze pand,

 

Nog waak Z'n oug, nog beijt tee mond

 

Diech, Treech, nao ziel en lief gezond.

 

 

 

Gaank tus, wie vreuger, tot Em weer,

 

En lèG veur Häöm es hulde neer

 

De proof, dastiech Em wierdig bleefs,

 

D'n eid van trouw zoelang-ste leefs.

28 Mei 1923.