Bonte blomme
(1928)–E. Jaspar–
Auteursrecht onbekend
[pagina 110]
| |
2. 1664 - 7 juli - 1914.Twie honderd fieftig jaor geleije!
Sints me't nuij Raodhoes in góng wije
In plecht'ge zitting van de Raod,
D'n Indivize Magistraot.
Twie honderd fieftig jaor geleije!
Väöl jaore zien et, die us sjeije
Van dat beteik'nisvol momint:
De stichting van eus Monumint
Twie honderd fieftig jaor geleije!
Wee hej toen dörve profeseije,
Dat nog van daog tee steine reus
Dao stoon zou zoe mazjestueus?
Twie honderd fieftig jaor geleije!
Wie kort, helaas, waos toen 't verblije:
Nog waor d'n tore neet gereid,
Of 't Frans belèG brach Treech in leid.Ga naar voetnoot1)
Twie honderd fieftig jaor geleije!
Wat had me sedert neet veur tije,
Wat mós Mastreech al neet doorstoon,
In wieväöl han zou 't euvergoon!
Twie honderd fieftig jaor geleije!
Toch zien veer trots, en wel mèt reije,
Want wat ouch sints is gepasseerd,
't Stadhoes heet alles getrotseerd.
Twie honderd fieftig jaor geleije!
Mastreech, de bis toch te benije!
Is 't door et waope, watste veurs,
Dastiech zoe good besjerremp weurs?
| |
[pagina 111]
| |
Twie honderd fieftig jaor geleije:
D'n Ingel góng mèt leefde spreije
Z'n vleugels euver 't nuij Stadhoes,
De Stadsstaat stevig in de voe·s.
Twie honderd fieftig jaor geleije,
Nog blijf Mastreechter däög gedije,
Nog waak teen Ingel euver Treech,
Nog gief eus Staar häör zèl'ver leech.
Twie honderd fieftig jaor geleije!
God gief, dat ouch in later tije
Eus naogeslach zoe spreke maag,
Wie veer op teze sjoenen daag!
Juli 1914. |
|