Bonte blomme(1928)–E. Jaspar– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 50] [p. 50] 3. Kèrremes. De börger van Mastreech Heet altied väöl gehawwe aon traditie; Wat ziene grampeer deeg, Dat deit ouch heer mèt eveväöl ambitie. Heer hèlt mèt hart en ziel De aw gebruke van z'n stad in iere, En geine nuije stiel Kint häöm z'n gooj geweentes doen verliere. Heer it mèt appetiet Ze speebak, Hernse kies of z'n karkolle, En snóp op vasten tied Aon tartepomme-n-en aon krollebolle. Es in de zomerdaog Heer nao de Sluis geit of nao Sjaan bij Meyer, En häöm d'n honger knaog, Bestèlt er ziech 'n sjotel sjink mèt eier. Mer 't zien de kèrmesdaog, Die heer al hiel bezunder wèt te iere; Dan liet heer zene maog Wie veur beloening ekstra fees ins viere. De kèrmes zit em neet Veur de Mastreechteneer allein in kraome; Dat heer te bikk'le heet E lekker stökske he·l, dat is 't veurnaome. De week teveure al Weurd drök gemerret; en de haone, hinne, En vètte knijns veural, Goon weg wie sjoem, tot vräög van de boerinne. [pagina 51] [p. 51] Tot Vriedags 's aoves laat Is et kompleet persessie nao de bekkers Van vlaoje op te plaat Mèt ries- en appelspijs en ander lekkers. Die vlaoj weurd toes gemaak, Mer bij de bekkers geit ze in d'n hove; Ze is hiel fien van smaak En dun van leer, mer dik van smeer van bove. En niks weurd t'rin gespaord: Mèt kèrmes maag me ziech tat permitteere. En, wee z'n kneuk bewaort, Zal, es er aajt is, daovan profiteeere. En kump tie vlaoj dan toes, Wee zou daan sterrek stoon bij zoe'n temtatie? Ei stökske oet te voe·s, En groet en klein genut van de traktatie. Is ins te kèrmesdaag Nao al die preparaties aongebroke, Dan weurd in éine slaag Dee groete veurraod lekkers aongesproke. De spekbraoj 's mörges vreug Moot deene um e fondemint te geete, Dat good en stevig dreug Aal wat me door d'n daag nog zal geneete. Daan geit te maan op stap En zegent ziech mèt beer of awwe klaore, Bekritikeert hiel knap De nuijen tied en prijs te vreuger jaore. [pagina 52] [p. 52] En onder dat bedrief Is toes te vrouw aon 't kooke en aon 't reure. Ze zwèt op hiel häör lief En bromp op eederein, dee häör kump steure. Mer es ze veerdig is, Dan krijg ze ouch et loen, wat ze verdeende: Dan sjranse ze neet mis Aon 't rindsvleis, de wèl knijnsjes en de eende. E stevig gleeske beer BrinG gaw de lui in feesteleke aktie. Wat höbbe ze plezeer! Ze blinke van genot en sattisfaktie. Dan kump 'n eurke rös: De maan geit op ze bèd e stökske zeege, Um mèt vernuijde lös Em later bij de koffie flink te veege. De kinder, vrij en blij, Klipseere nao de Merret um te snóppe, En op 'n sjievelsleij Te rótsje of te gooje nao de póppe. Es 't oor van koffie sleit, Heet eederein weer trèk in mik en vlaoje; Es of 't veur prijze geit, Zoe kin me aon dat lekkers ziech begaoje. En 's aoves weurd et fees Veur dat me zal nao bèd tou goon beslote Mèt frite en bènjee's, Es had me euver daag nog niks genote. [pagina 53] [p. 53] Zoe woort al jaore tröG 't Mastreechter-kèrmis-viere aongevange, En onder hoegen drök Drei volle daog gestiedig doorgegange. Zoe geit et nog vandaog, Al zeet me ouch: de kèrmes geit op slóffe; Want op 'ne gooje maog Kin de Mastreechteneer nog altied stóffe. Mei 1915. Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend