Bonte blomme(1928)–E. Jaspar– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 1] [p. 1] Ierste serie I. Aon Mastreech. 1. Aw stad van Treech.... Aw stad van Treech! Es iech tiech zeen Van oet m'n vinster, Naodat te mörgendamp verdween En zongeglinster De beeld verseert mèt gouwe kroen, Aw stad van Treech, dan biste sjoen! Zoe zaog iech tiech al men'ge kier In stèl devotie; Toch gief tat beeld miech evezier Weer nuij emotie, Toch is 't, es sprik et eedermaol Weer ander, duteliker taol. Iech zeen dien taker rij aon rij, Die mèt hun kappe Ziech veuge tot 'n reuzespreij Van bonte lappe, 'n Spreij, die dèk et leef en leid Van aal wat kwaom, van aal wat geit. Iech weit et aon hun kleur te zien, Aon bouw en vörrem, Of et tao-onder zonnesjien Is of wel störrem; Iech weit, boe dat me lach en zinG, En boe 'nen traon oet t'ouge sprinG. [pagina 2] [p. 2] Die taker höbbe stök veur stök Tot miech gesproke Van wat op hun sints jaore trök Is losgebroke; De mieste zachte miech zoe raak, Etgeen ze höbbe mètgemaak. Ze zachte, wat eus veurgeslach Mós ondervinde In tije, wie de brute krach Gein wètte kinde, En rou·w geweld mèt rouf en moord Es dapperheid gepreze woort. Ze spraoke ouch van beter tied, Van tied van zege, Wie Treech in hiel d'n umtrèk, wied, Had naom gekrege Es bissjopstad van Sintervaos, Es rieke koupstad aon de Maos. Daan zeen iech bove plein en hoes, In hiemelstreke, Wie vingers van gigantevoes, D'n tores steke; Die weze diech al iewe laank De baon veur dene levensgaank. Ze maonde diech, zoe gaw van veer' Nao poort en walle De vijand sloop, um zonder weer Diech t'euvervalle, En kierde zoe al mennigmaol Et dreigend leid van vuur en staol. [pagina 3] [p. 3] En es et spook van zwart verdreet Weer mós verdwijne, D'n staar weer helder blinkend leet Häör straole sjijne, Dan weze zij diech, boevandan De höllep kwaom, oet Wee z'n han. Dan winGde zij de vollek tou Langs weeg en straote, Den hier, de knech, de maan, de vrouw, De magistraote, Um op te goon tot Slivvenhier, En Häöm te bringe daank en ier. Nog stoon ze dao en blieve diech De richting geve Veur doen en laote, rech en pliech, Veur hiel de leve, De zjuste weeg in 't drök gewoel Van kronkelgengskes zonder doel. Aw stad van Treech! Zoelang de zon Diech zal doorgleuje, Zoelang de Maos häör frisse bron Dien krach zal veuje, Aoh, blief altied d'n tores trouw, Haw hun in 't oug, in vräög, in rouw. Apr. 1918. Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend