Bij d'n twieden drök.
D'n animo, boemèt m'n ‘Bonte Blomme’ door de leefhöbbers zien weggeplök - zoedat tao al lang niks mie van euver is - heet miech doen besleete, ze nog ins aon de vrun van wat op Mastreechter bojem greujt aon te beeje.
Iech höb van dees gelegenheid gebruuk gemaak um bij et aajt boekèt nog e pekske nuij Blomme te veuge, boe-onder einige ganse veerse.
De nuije höb iech neet bij de soorte gezat, boe ze bij hure, mer ze gewoen bijeingepak naovenant iech ze gevónde höb.
Achterin laot iech 'n lies vollege van wäörd, die veur de neet-Mastreechteneers minder verstaonbaar zien. Al de wäörd, die in d'n teks cursief gedrök stoon, vinde in die lies hun verklaoring.
En noe, hoop iech, maag 't gelökke,
Dat te vrun van Treechter taol
Veurdevoots weer zölle plökke
Uuch, m'n Blomme, allemaol.
Mastreech, October 1928.
E.J.
Auteursrecht onbekend