XXIII.
GREATE STALCKE;
NAet jinstiende ick sijckerlijck wit, dat jon E. dizse mey-geande Carmina on-ljeaflijck ijnne eare kernje, hab ick my forstoutge omse lijckwol to seynen, om dat ick oorz nin matearje hie om schrieuwen. Schrieuwe moast ick om jon E. to moanjen om dy gouwne MAEYBLOMME, forschate Maey-tijden fen my fortôave: het 'er him salm, misschien, mey Ajax eyn swird formoardde? Lit him uwt sijn herts bloed (nu ijnne Maerte) weer op-luwckje, dat ick 'er mijn formeyts oon sjean mey, wier to my forlittende, God befelne. Greate stalcke, ick bin en blieuw jon Eerwirdige Edelheyds oerboâdigste
Tjenner
Gysbert Japicx.
Boalsert dizze njueggende Maerte-dey ciɔ iɔc lxi.
Auteursrechtvrij