|
| |
| |
| |
Sjolle Kreamer in Tetke.
JOutme' oer-al de Kreamers ney,
Datse lôy lizze' one wey,
Om te schoaschjen ijnne Sinne,
Asse fjouwer huwzen rinne
So is 't wier, ijn 't eerst, oon my.
Ick wird wirg; in 't schoe my leste,
Dat ick hier in bijtke reste:
Is 't lock jiette for'e stjuwn,
Ick berinn't licht oppe juwn.
Mersse stân: ick lit dy sljuerckje.
'k Mot reyz bortlijck tuereljuerckje.
'k Mot reyz, fen in oorz fortriet,
Lille-pijpje' in nochlick Liet.
't Sil mijn Gea-Feynts seer neat reytse;
Lit ick my dear mey formeytse.
| |
(Wijse. Cet Anne si belle &c.)
Tiete siet allinne’ Oon dy griene Wey,
Schoaschjen ijn dy Sinne’ Op in Simmer Dey.
Tiete kaerde de' holle’ Fol fen gritte smert',
Kreft! hy lie so folle’ Om sijn Rôyts ijn 't hert.
Rôytske, ljeave herte’ Yn Sint Lamerts Merck'
Sietstu op mijn schertte’ Huyning-swiete wirck!
| |
| |
'k Hearde Dy dearsjongen’ Hey! hey het wier 't in nocht
Al mijn ljae dy sprongen’ Az ick 'er oon tocht.
Swietert! ljeave schiepke!’ Nuw 't ick fen dy bin
Mieleste' ijn mijn sliepke’ Njuncke' in ijn mijn sin.
't Droagjen mijn be-jearren’ Ja mijn libben iz,
't Weytsen iz mijn stearren’ Om 't ick dy den mis.
Moacht ick by dy blieuwe!’ Môye', ey wierom neat?
'k Sil dijn Laemkes drieuwe’ Mey mijn Schiep to sleat.
In ick sil-se foerje’ Morns yer in juwns let.
Bout! den mogste gloerje’ Yn mijn bout, opp'bed.
Tuwt! den meyste' eack sliepje’ Omt ick Dy to spreck.
Hey! den sil ick piepje’ Op mijn Lille-seck.
Swiet ijn laeyts in reden’ Soe ick dy omtfean,
Dodd' in swierigheden’ Moasten fen dy flean.
Het ick koe bytinse’ Het mijn Tuwtel woe,
Schoe ick dy den schinse’ Ja al het ick koe.
Fijt'! mijn ljea dy trilje’ Rôytske rinste wey?
'k Kin my neat by-stilje’ 'k Rin dy aefter-ney.
Schoe dijn Tiete lije’ Dat dy AE ble krijt?
Lite im neat bedije’ loft hy dy schien frij't.
Tiete sil dy tjienje’ Al sijn libben trogh,
In mey dy for-yenje’ Herck' mijn kiermen dogg'.
| |
| |
Mieri! mey 't neat wezze! Sizz' wierom (ey lôyts'!)
Kin ick neat belezze’ Dy mijn goune Rôyts?
Eren, ô du swiete!’ Raeyste' oon AE ble hân,
Wierom neat by Tiete’ Tiete' oer-leafste pân.
So mijn Piepe dat gingh swiet.
Leyste' in floytest' hier dijn liet?
Litste 't oppe Rieme drieuwe?
Wol wotte' alle dey hier blieuwe,
Leeg to sluwgjen, sleau in lôy?
't Het nin schick in 't set nin rôy.
Komste dear mijn Keamer-houwer.
d'Hijnser reste, joutmes' jouwer.
Tetke soe 'k neat sitte? (sey?)
'k Sil hette' ijtte, moar, ijtt' mey.
Sit, lit uws to gearre ombijtte.
Wa neat arbeyd't sil neat ijtte.
Dat 's in spreck-wird âd in wier.
Dijn segs bernkes, earme Djier!
Rinne guwsjen omme stuwcke;
Bleat, mey honger-hôlle buwcken:
In du lôykeste' one Lean.
Moar, ick spearr' nin doave stocken.
| |
| |
Azste deste Sjolle; het pocken,
In het pleage mienst'er mey!
Nim dijn Merse in gong dijn wey.
Moar, dear mey; 'k sil jitte rinne,
OEf ick juwn in stoer koe winne.
Fangt de fleande Krie aerne' aet,
Yen dy sit dy krijgget neat.
Moar, al moghste nu doz kibbje,
Juwn, juwn sitte blyer libbje,
Az ick mey een tjocke Pongh,
Fen kâd jild ney huws to gongh.
Look', ick hab dat joed al stritsen;
Jitte heste my forspritsen
Joft ick neat in bijtte kry,
Twing' dijn muwle, schamme dy.
Az de bern my to' eare krijtte:
Mâm, màm: Ytte, ytte, ytte!
In ick jild nogh' yten fijn
Yn mijn Pong, nogh' yn uws spijn,
Den tinckt my mijn hert moat brecke.
Soe 'k den neat in gleon wird sprecke,
Az stu doz, by 't sinne-fjoer,
Leyste', in winste neat in stoer?
| |
| |
Ja moar; wer wol dit hinne?
Moar, ho kin de tijd forrinne.
Tetke' het wierste mijld en blier,
Tetke' het wierste' in frjuenlijck Djier
Yn dijn fljuegge Freester-jieren.
't Huwgget my hoe wy uwz tieren
Az wy, ynne tjuest're juwn,
Mey in Feynte' in Famme-buwn,
Lân-se Lean ney huwz to scholen,
Ho wy laken, tuylen, holen:
Az den Fôkel, Foock in Fy'
Thuws wier, roon ick weer ney Dy.
Az den Koone' oef Nopke bijlle,
Sest, seft (stoe-stu aefter stijlle
Fenne buwtt'-door) stil, ljeaf, stil,
Heyte wecket: Gouden 'k sil
Dy uwz Schoerre Door ijn litte.
Heale nachten koen' wy sitte.
Kreft! ick wier soo jern by dy.
In Du, wierste' eack aengh fen my?
'k Onder kijppe dy fen fore,
Az in Schiere-krie de knore.
'k Wier ijn dy my selm al quijt.
Beyde' uwz Aders woen' 't neat lye,
Jiette, moye, koe 'k Dy krye.
| |
| |
't Huwgget my, oef 't joe schijd' ljeau,
't Nochlijck, da 'k Dy 't jild to treau.
Meyste my 't hert jiette dolge?
Hie 'k mijn Heyte rie dogg' folge,
O dat Boaschj en buwtte rie!
Dertten wier ick da 'k it die.
Neat in Faem so gnep az Tetke,
Nu bin ick in smôrig sletke,
Wa my sjocht, ick lijckje, earm Djier!
Nimmen min az jae dy 'k wier.
Al mijn moed iz my ontsoncken.
Al mijn goed hestu fordroncken,
In forspijlle, sneyn op sneyn,
Moart! mijn lyen het nin eyn.
Nu, nu, seftjes, moar, hoe beerste,
Hab ick schild, ljaef, ick bin de' eerste
Neat dy keatet; leauw' dat fest:
Better yer keate' az op 't lest.
Ick sil mey 'er tijd wol wijzje.
Dat eerst môy schijnt kin ney grijzje.
Dy sijn jeugd in 't wijlde' oon-stelt,
Bettert him wol oppe jeld.
Dear mey sil uwz lock beginne,
Du ney huws. ick op in hinne.
EYN.
|
|
Auteursrechtvrij